Gezegen içinde gezegenler

Güç

Bir yalnızbaşınalık sarmış bedenlerimizi. Belki de bu ruhlarımızın yalnızlıkları. Eşyalara anlam yükler olmuşuz.                                                    Bir yazar için yeni bir canlının var olması bilim adamlarının aksine çoktan başarılmış bir şey. Kalem dokunuşlarımızdan duygularımızı anlayıp aktarabilen bir canlı. İnsan illa görünen şeylerle yalnız kalmadığını sanıyorsa bir yazar büyük kalabalıklarda odasında. Bir kalemlik kalem, bir tomar kağıt ve gezegenler miktarınca kalabalık onunkisi. Kalem yalnızlıklarını ondan alıp tomarlara aktaran bir canlı bir sırdaş bir yoldaş Aslında her şey canlı biyolojinin ispatlarına inat, evet benim kalemim şuan yeniden uyanıyor uykusundan, kulaklarımı kapatmıyorum artık kalemlerime , kalemlikten bana her seslendiklerinde her elimi tutmak istediklerinde sarılıyorum onlara. Düşüncelerimi renklendirmelerini seyrediyorum bembeyaz kağıtta. Zihnimi susturmaya çalıştıkça yalnızlaşıyorum, yabancılaşıyorum kendime. Düşüncelerim artık zihnimde tıkılıp kalmak istemiyor, okuyucularına ulaşarak zihin zindanlarında hapsolmuş arkadaşlarını kurtarmak istiyor. Ben yazdıkça ilimde de cehalette de yeryüzünde de herkes her şey hakettiği değeri bulacak. Eşyalarda canlanacak, hayvanlarda birgün insanlara hükmedecek. En azından benim dünyamda. Irkımdaki herkesin dünyası başka. Aynı gezegende farklı gezegenlerde yaşıyoruz.