Pagkatapos kumain nagderestso na kami sa school.
Habang nasasasakyan kami tahimik lang kaming tatlo.
D ko alam kung bakit kanina lang eh ang actuve active nila speaking of active nakalimutan kong Tinext si mama. Binuksan ko ang Messenger ko din tinext ko si mama. Naalala ko hindi na kelangan dahil malaki na ako ako nang bahalang magsasabi sakanya mamayang hapon.
"Teka bat ba ang tahimik niyo"
Sabi ko sakanila.
"Oo nga" sagot ni Jannah.
"Mmmmm may nakita kasi akong Pamilya"
"Bakit yung pamilya??" Sagot ko. "Ay sorry ha d ko sinasadya"pahabol ko.
"Ok lang naman ehh .naiinis lang ako kasi ako sa mga magulang ko"sagot niya.
" Hayaan muna Stacey maybe they are doing it just for you"sagot ni jannah.
"Oo nga naman Stacey. Hayaan muna kung busy sila if you need us call our Name and we'll be there ." Sabay ngiti namin sakanya.
Inistop niya yung sasakyan at nagkaroon kami ng saglit na katahimikan .
"Thank you nga beshies ah? Salamat. Salamat ng marami"sagit niya.
"Sus kami nga dapat magpasalamat sayu diba Jannah? "Oo nga naman Stace"
"Oo kalimutan mu muna niyan."sagot ko
Tapos nagyakapan kaming tatlo.
"Tapos na ba drama mu girl? " pangbibiro ko kay Stacey.
"Oo nga girl ano wala ka nang balak pumunta sa school?" Sabat ni jannah.
YOU ARE READING
Forever is Not Enough
General FictionHindi naman lahat ng mga pangarap ng tao natutupad minsan kailangan din pagsakripisyuan para naman masabi na worth it yung isang bagay para sa atin kasi pinaghiraoan at pibagsikapan mung makuha. Minsan ang mga bagay ay kailangan nating pahalagahan M...
