Nakinig na lamang ako sa principal at hindi ko pinansin ang pag sikit sa dibdib ko akala ko im fine.
"Kurt" ang sabi ni Sir Leo.
"What?" Supladong sagot ni kurt
"So? May parusa ba?" Ang tannging sagot ni Sir chase.
Tanong niya sa principal"Wala itong parusa pero" ang sagot ni Principal "pero sa ngayun
Dapat kayung maturuan ng leksyun" dugtong ni Principal"Say sorry to each other. Yubg sincere yung galing sa puso " ang dagit ni Sir Chase.
Hindi kami umimik.
Inaawat ko ang kamay ko sa kamay ni kurt pero hindi niya yata kayang makipagbati . After seconds di niya inabot ang kamay niya kaya binawi ko na lang ito.
"Sir . Ok na " ang sabi ko kahit namkn hindi. Ayuko na lang kasi na pinapairal pa at pinapalaki ang gulo. Gusto ko nang makipagbati sakanya.
"Hindi Alise kailangan" ang tanging sagot ni sir chase.
Hinintay ko siyang makipagbati . Hindi naman kasi kami mga bata pa sa mga gantu. Pero kubg yun lamang ang paraan then i'll do it .
"Kurt." Pagsisimula ko at tinitignan ako ng lahat
"Im sorry. Hindi ko gusto ang nangyare.sorry." yun lamang ang lumabas sa mga labi ko
Tinignan ako ni kurt ng parabg matutunaw na aako
"Ayan kurt. Mismo babae na ang humingi ng tawad . Ikaw dapat ang gumagawa niyan at hindi siya kahit wala pa.siyang kasalanan" ang pagpapalinwanag ni sir chase saamin pero si sir leo tinitignan lamang kami.
"Ok. Sorry " para bang pilit na sabi nito. Peri atleadt nag sorry siya pero himdi SINCERE pero that's ok.
"Ayun naman pala eh sasusunod huwag na kayung humantong sa ganto. At ako na bahala mag dedelete ng video" sabi ni sir chase
"You can go now" ang sagot ni Principal.nananakit ang dibdib ko i feel like d ako maka hinga.
Nang makalabas kami ni Kurt sa F.room . Tinignan niya ako.
Parang head to toe ganun pero ang dibdib ko.Naglakad si Kurt palayu unti unti din akong nakalakad na d makahinga hangang sa lagoas F.Room na ako at nasa likod ako ni Kurt hindi siya masyadong mabilis maglakad.
"K-k-kurt" ang tanging lumabas sa mga labi ko.
At narinig niya ito.
"What?" Ang sabi niya at humarap saakin.
"K-kurt h-help" hindi ko nang naituloy ang sasabihin ko at bumagsak ako sa sahig. At nawalqn ng malay.
Kurt POV
"Shit Shit " ang lumabas sa labi ko
"Alise! ALISE!" nang halos na akong mapasigaw ng nakita siyang bumagsak sa sahig i think nawalan saliya ng malay.
Binuhat ko siya at pumunta sa Hospital ng School na ito.
I wonder kong bakit siya nawalan ng malay .
Tinignan ko ang pulse ng wrist noya humihinga siya pero walang malay. Agad kong dinala si Alise sa Hospital sa school.
Marami nang tumitingin saamin pero d ko na silang pinansin pa dahil baka kung ano na ang nangyare sakanya.
Pagpasok ko sa Hospital ng School sumalobung saakin ng nurse.
"Sir ano po ba ang nangyare?" Tanong nito.
"Nawalan siya ng malay at bumagsak sa sahig" ang tanging sagot ko.
After what happened pinaalam ko kina Sir Chase ,principal at sa mga kaibigan ni Alise.
At tinext sila.ALISE POV
Anong nangyare saakin? Bat ako nandito? Bakit ?
What is going on? Papaano ako napunta dito?Yan ang mga tankng na bumabalot sa aking katawan.
I tried to remember what happenedIminulat ko ang mga Mata ko at dun ko nakitang andun sina Sir Chase Jannah, Stacey at si sir Leo.
"B-bakit ako anndito?" Tanong s
Ko sakanila."Nawalan ka kanina ng malay kanina Alise ." Sagot ni Sir Chase
"At?" Tanong ko
"Mabuti na lang andyan si Kurt at tumawag ka daw ng tulong sakanya bago ka pa man daw mawalan ng malay at matumba sa Sahig binuhat ka ni Kurt papunta Rito Alise. Mabuti na lang talaga" ang pagpapalimwanag ni Sir Chase saakin . Mabuti nang naala ko na.
"Before kami makaalis sa F.Room habang naguusap tayu nina principal at sir leo naninikip ang dibdib ko pero nakinog na lamang ako sainyu kaya nung makalabas kami sa Faculty Room duon ako nanghina.at natumba" saad ko sakanila at natahimik na sila.
"Kaya pala" ang sagot ni Sir leo
"Pero ibig sabihin Si Kurt ang Knight and Shining Armor mu" pagbibiro ni stacey saakin.
"Tumigil ka nga dyanc saad ni jannah.
"Eto naman Kj" sagot ni stacey"
"Pero nasaan si Kurt?" Ang tanong ko sakanila.
Walang makasagot para bang nagtuturuan sila kong sinu ang sasagot sa tanong ko.
Si Sir chase ang nagsalita.
"Wala na siya Alise. Umalis na siya kanina pa . Pinadating niya lamang kami kanina " ang sabi ni Sir Chase
Bumangon ako sa bed at tumayu.
"Saan ka ba pupunta?" Tanong ni sir chase
"Hahanapin si Kurt" sagot ko
"Hindi puwede mag pa hinga ka nga" ang sabi ni sir chase saakin
"P-pero"
"Walang pero pero Alise. Hindi biro ito." Ang seryosong sabi ni sir chase wala akong magawa kaya sumunod na lang ako sa sinabi niya.
After 4 hours"
Hindi pa din ako makapaniwala na iniligtas ako ni kurt sa pagkatumba ko sa sahig. Kung tutuusin di niya magagawa nun saken mag sorry pa kaya pero nagawa niya. Hindi ko inaasahan pero totoo takaga eh. Meron din naman pala siyang puso yun nga lang cold- Hearted-Guy siya. Wala pa akong nakitang babae na nilandi niya o nilandi siya.
"Ah Ms. SHIN WO " ang tanong ng nurse.
"Yes?" Ang sagot ko
"Puwede na kayung lumabas ok ka na" ang sabi niya.
Hindi ako sumagot at umalis na siya. Syempre masaya ako na makakalabas na ako dito.
Pagkalabas ko ng Hospital sa School hinanap ko si kurt para magpasalamat sa ginawa niya ang tama saakin kanina na wala akong malay .
After an Hour nakita ko na rin si Kurt . Ilang oras ko na siyang hinahanap nandito pa lang siya. Sa parking lot sa may puno . Ang preskong tignan.
"KURT!".sigaw ko sakanya at napatingin naman siya saakin at hinintay na makarating sakanaya siguro alam na niya na magpapasalamat ako. Oh exacyo na nga pala uwian namin pero d ako pumasok dahil kanina.
At hinanap ko etung tukmol na to na anditi lang pala sa Parking lot.Hinintay niyang makalapit ako sakanya at nagsalita.
"What?" Tanong niya.
"Aba suplado ah" sagot ko sakanya.
Nakatingin lamang siya sakin
"May sasabihin ako sayu " ang tanging salitang lumabas sa bibig ko.
Siya naman nakatitig lang saakin para bang natutunaw na ako sakanyang tingin ang mga mata niya lips niya nose ang ganda ganda lalo na ang mata niya.
Nakatitig rin ako sakanya at nagsimula ang katahimikan.
YOU ARE READING
Forever is Not Enough
General FictionHindi naman lahat ng mga pangarap ng tao natutupad minsan kailangan din pagsakripisyuan para naman masabi na worth it yung isang bagay para sa atin kasi pinaghiraoan at pibagsikapan mung makuha. Minsan ang mga bagay ay kailangan nating pahalagahan M...