Hatirlatma :
"Beni nasıl buldun?!!"
(Bigbang-Fxxt it dinle bence yine sonunda yazmadım😶)
JHOPE:
Onu nasıl budugunu mu merak ediyor ? Neden ki getirdim işte kimbaplari
Bimem kaç saat önce (muhtemelen 3 saat ):
JHOPE :
Hızlıca saati sordu ve yanımdan uzaklasarak kaçtı
"Kim-"
Baplar onu kasaya fırlatıp uzaklaştı neden onla sağlıklı bir konuşma yapamıyorum nerde hata yaptım kasa daki noona ya birkaç şey dedikten sonra uzaklaştı. Acaba tanıyor mudur? Kasaya doğru yaklaştim
"Onu tanıyor musunuz?"
Şaşkın gözlerle baktı
"Anlayamadım"
Geriye çekildim
"Kimbaplarin sahibini"
Bu sefer dediğimi anlamıştı
"Bong 'umu ? Evet "
Adı bong muymuş ,biraz sesli mirildandim heralde cevap verdi .
"Siz ne istemiştiniz?"
Biraz durdum kenara koyulan kimbaplarla göz göze geldik alsam mı, almasam mı .Kızar mı ki acaba alıcam
"Kimbaplari alabilir miyim "
"Bunlar bong-"
"Biliyorum birkaç dakika önce mesaj atti kimbaplari unutmuş almamı soyledi. Erkek arkadasiyimda yani biraz önce size ne dediyse aynısını bana dedi "
Kız birden utandı ,yine ne saćmaladım kim bilir ne dedi.Ama yüzündeki utanç sinire dönüştü
"Bong seni öldürecem!!!"
Ben ne yaptım kız sevgilim gibi gösterip hem çıkmaz bir sokağa girip yakın arkadaşıyla arasını bozdum sakinleştirmem lazım ... kasada n çıkacaktıki tuttum ve sakinleştirmeye çalıştım
"Pardon ,pardon ben karıştırdım tabi ki de aynısını demedi..ben aynısını dedi sandım ,hep boyle yapar..-:
Yavasça keskin gözlerimle yaka kartinı okudum. Adı
"Senin adin da sey di SaeRon"
Saskin gozler le bana bakti ve muattap olmadan fiyatı söyledi
"6.00 ₩ on" (gercek fiyati bilmiyorum kafadan attim o yuzden bu bukadar dir demeyin)
Parayi hizlica kasaya koydum ve kimbaplari posetledikten sonra hizlica marketten çıkıp ara sokağa girdim.
"Ne yaptim ben?!! Hangi insan adini bile bilmediği bir insani onun arkadasina sevgilisi diye tanıtır? "
Lutfen o kasiyerle bir daha karsilasmayalim.Tanriya dua ederken aklima "evi nerde ki simdi?"
Keske kendim u tanitmadan önce sorsaydım sevgilisi gibi tanitmadan önce artik sıkıştığımda saçmalamayı bırakmaliyim. Kendi kendime konuşmayı da bırakmalıyım evet bunu kesinlikle bırakmalıyım,saçımı kaşıdim burda mi beklesem acaba ya da karsi sokağın başında beklesem daha iyi hava kararmaya başlamıştı,evler birer birer dizilmıştı sanki hepsinin bahçesinde kuçük elfler vardi yesil haliyı (bahceyi) süslüyordu.sokağin başına gectim nasil olsa arkadan da gelse önden de gelse gorebilicektim."ah .. j hope cik tatli bir kalbin var"(birazda j hope kendini övsün,biz öv öv nereye kadar 😘 bu öpücük j hope içindi). Yol tasina oturdum ve gecen Arabalari ve karsida ki satılık evi izledim
Simdi:
Bong eun:
Evin kapısını açtım ve kimbaplari yanda ki sehpaya koydum,iceri gececekken telefonumdan mesaj sesi geldi,hemen actim
Şu ders verdigim cocugun annesi 1:
Beni ara .
Elimi yumruk yaptim ve ısırdım
"Ne diyecegim ben şimdi cafe de olanlari anlatsam dinlemez bile "
Elimi kafama koydum ve kimbaplari n yanina oturdum koridor dan abim belirdi yemek yiyordu ona hiç bir sey caktirmamam lazim yine benim icin ordan oraya koşturup iş atamasını ve zenginler tarafından hor gorulmesini istemiyorum sırf "kardesim cok iyi ders anlatır lutfen bir sans verin" dememesi icin bana ayarladigi kacinci is bilmiyorum
Jin:Gelmişsin
"(Sahte bir gulucuk ) evet geldim aç mısın istersen sana yemek yapabilirim ya da kimbap almıştım ister misin?"
Elindeki son parçayı da ağzına attı
Jin:Gerek yok , annem çok güzel bir sofra hazirladi misafirler gelmeden once git ve tadını çıkar."
Yanımdan gecerken saçımı karistirdi
"Abi~ saçımı bozuyosun"
Hep gulmeme sebep oluyor,tabi aklıma gelen misafirler sözcüğü hariç kim gelicek ki ?! Hemen ayağa kalkip mutfağa koştum. Annem çok güzel bir sofra hazırlamıştı belli ki abim burdan geçmiş bana bakti ,ağzından açlık yuzunden salyaları akan kızına
A:"bekleme orda da abinin yediği yerlere kimbaplari yerleştir"
Kafamla onaylayıp bös alan yerlere yeni yemek koydum bir tabağa da kimbaplari yerleştirdim
"Anne kim gelicek bize , ve neden gelicekler?"
Cevap vermesi kısa sürmedi
A:"senin için "
Annem beni evlatlik mı vericek? Bunu bana yapmaz istemeden teleşlandım egilip annemin ayağına sarıldım
"Anne lutfen beni kimseye Verme , yalvaririm bir daha iş konusunda aksaklık yapmam söz veriyorum abimin yemeklerini hep ben hazırlar
Evi de temizlerim, anne!"
Ayağıyla itti
A: "ne diyosun sen be ? Neden seni vericek mişim sen gidersen eve kim bakıcak?? Asıl onemli olan abine kim yemek yetiştiricek saçma saçma konuşma da sofrayı hazirla iş için babanın eski bir tanıdığı o yüzden güzel bir izlenim birak ki seni ofiste işe alabilsin hem 1 oğlu da varmış dersleri pek iyi değilmis yeni gelmiş buraya şimdi git ve giyin!"
"Peki anne"
Annemi bu sefer yüz üstü bırakmayacağım ne olursa olsun fighting! Yatağa oturdum
"İş !!"
Of nasil unuturum beni ara demisti telefon umu açtım ve rehber e girdim
"Şu..Ş. ...şu ders ... buldum şu ders verdigim çocuğun annesi1 korka korka aradım
"Lutfen işten atilmiyayım "
İçimden dualar yardırıyordum. Telefonu açtı ve gerilim dolu anlar... Şu ders: "Bugün yoktun? Neden hep aksatıyorsun senin yüzünden çocugumun dersleri geriledi "
"Bakın ben öz-"
Şu ders: "Özür falan dileme ! Ve bir daha bu işe de gelme kavuldun bayan Bong! !"
"..........."
Off yatağa uzandım gün daha bitmedi şimdi asıl görev iyi bir izlenim nasıl bırakılır birazcık da olsa tecrübem olmasi gerek offffff ! Hayat çok sıkıcı... dolabı actim (medyadaki değil) ve kalem etek gibi bir sey çıkardım üstüne de beyaz bir gömlek lacivert eteğin üstüne giydim hiç tarzımda değil neden aldım ki bunları sanırım ilk iş görüşmesi için di sanırım, ooo...baya önce o zaman o işten neden atılmıştım acaba ?Neyse elime önümü gösterip şu ana ileriye bakmam lazım yoksa başarılı olamam
Kiyafetleri giyip çıktım dışarı kapi odanın çaprazindaydi tam dönecek ken kapı çaldı. Kapıya yaklaştım orta yaşlarda bir adam saatine baktı büyük ihtimal annemin bahsettiği adam dı neden bekletiyorum o zaman? Derin bir nefes aldim ve yavaşça kapıyı açtım "hoşgeldiniz."
Eğildim.İçimden hadi artık içeri davet etsene ! Elimde içeriyi gösterdim
"Lütfen içeri geçin "
Kapıyı yavaşça kapatıcaktım ki bir el sıkıca dutdurmasaydi, ama kapıyı kapatmaya inat ettim kim ki bu, adam bana baktı
"O suga benim yiğenim,içeri kabul etmiyecek misin?"
Arkada bir erkek mi var?! Hem de yiğeni mi ? Kapıyı hemen serbest bıraktım ,içeri yavaştan gövdesi ile beraber girmeye başladı güzel gidiyordu .... taki o donuk ,uyku dolu sabah işimi mahveden gözlere sahip olan kişi ile gözlerimi buluşana dek
Bana imalı gözlerle baktı bir anda gözleri açıldı o ince çekik, küçük gözleri ile bana baktı,baktı baktı...
Sg: "Sen....! Sabah ki her dediğimi yanlış anlayan kız"
Adam bize bakti
A:"Tanışıyor musunuz?"
Sg:"evet"
"Hayir "
SG:"nasıl Hayır benim yemeğimi yanlış getirmiştin!ne çabuk unuttun ?"
Araya odasından çıkan aç bir adet Jin girdi.
Jin:"Hwang amca!hoşgeldin"
Abim hep kurtarıcımdır kendisi ,adam ın adı Hwang mıymış? Alttan bir ses geldi biraz kısık
Sg:"bahse girerim amcamın adını bile şimdi ögrendin"
Biraz kıkırdadı ne komik şimdi bu tabloda bir tarafta olayın şokunu atlatamayan ben kavga ediyorum diğer tarafta abim daha yeni gördüğümüz bir adama saygı gösterisi yapıyor? Annemin sesi ile herkes sustu
Annem:"bay Hwang, hoşgeldiniz.."
Yanımda ki çocuğu inceledi
Annem:"min yoongi? Hani bizim şu ikide bir bong un saçını çeken yoongi?"
Ona biraz yaklaştı ikiside birbirini hatırlamaya çalıştı kazanan hala adi belli olmayan ama benim min yoongi diyeceğim çocuk oldu
Sg:"ba..yan Rin .. siz gercekten bayan rin misiniz "
Elini annemin gozunun önünde salladı eline vurdum annem şaşırmış, lutfen bana vurmasın
"Tabi ki de o başka kime benziyo?"
Abim benim anlıyacağım şekilde öksürdü ,Hwang denilen adam gülüyordu.
Ama yoongi konuşasına devam etti
Sg:"Biz bu kızla nerden tanışıyoruz?"
