Aşkın Kokusu

Bölüm 2

Eve gelmistim.Tabi eve gelmem hic kolay olmamisti kendimi Utkudan zor kurtarmistim.Eve geldigimde babam yemek hazirliyordu"Aslihan geldiysen hadi yemegimizi yiyelim"diye bagirdi.Ne kadar normal davraniyodu

Sanki hic birsey olmamis gibi...

Bu beni daha fazla sinirlendiriyordu.Hic birsey demeden yukari odama ciktim.Herhalde simdi sinirli oldugumu anlamistir...

Kendimi yataga attim.Tavana boş boş bakiyordum.Ne yapmam gerektigini,ne dusunmem gerektigini bilmiyodum.Tek bildigim boyle birsey olmamasi gerektigiydi.O sirada uykuya dalmistim.

Gözlerimi sabah alarmiyla acmistim.Ne cok uyumustum aksamdan beri.Hemen banyoya gittim ve bir dus aldim.Saclarimi topladim,okul formalarini giydikten sonra hizli adimlarla evden cikicaktim.Tam asagiya indim ve kapinin acik oldugunu fark ettim.Babam birisiyle konusuyordu.

Kafami uzattigimda kapinin onunde ben yaslarda ,kahverengi saclarini onden fonlemis,gozleri mavi ,tatli bir gulumsemesi olan bir cocuk babama birseyler anlatiyordu.Ne konustuklarini merak etmistim.Yanlarina yaklastigimda beni fark etmediler.

Yan binaya tasinmislardi.Yani bizim yan komsu olmuslardi.Bu durum gercekten hosuma gitmisti.

Birden kafami kapidan disariya cikardim ve "Merhaba" dedim.Babam "buda benim kizim Aslihan " dedi cocuk bana bakti ve agzinin kenariyla gulumserken yanaginda ufak bi gamze olusmustu.Gercekten cok tatliydi.

"Bende Batuhan ,tanistigima memnun oldum"dedi ve elini uzatti ben elimi uzatip sıkarken kafa salladim.Sanki elini sıkarken kalbime bisey olmustu.Etkilenmistim Batuhan 'dan.

Okula gelmistim ve kapida Utku vardi.Allahim sabah sabah onla ugrasamiyacaktim.Sanki onu gormemis gibi onunden yurumeye devam ederken"Aslihan beni gordugunu biliyorum"dedi.Kahretsin yakalanmistik...Arkami dondum ve "Efendim Utku " dedim.Bir kac dakika konusmaliyiz.Peki ,dedim kacis yolu yoktu

Okulun arka bahcesine dogru yuruduk.Utku beni seyrediyordu.Artik sıkılmaya baslamistim.Oylece gozlerimin icine bakiyordu.Gozlerimi devirerek "Utku ne konuscaktin " dedim.Birden gozlerini cevirdi.

"Aslihan sen benden ayrilmak istiyosun bunu anladim"dedi.İcimden sonunda anladin dedim.Birden ayagi kalkti ve "Ama ben senden ayrilmiyacagim"dedi.Afalladim.Cunku ben boyle bi cevap beklemiyodum.Utku yanimdan hizla ayrildi ve okula girdi.

Beni bu kadar seviyormuydu ki...

Ama hic bisey yapamam... Cunku ben onu sevmiyordum, kalbini kirmakta istemiyordum.Gercekten napcagimi bilemedim.

En iyisi derse girmekti.Bende okula girdim.Tam Utkunun sinifindan gecerken iceri baktim.Utku kafasini siraya kapatmis yatiyordu.

Hizlica ordan gecip kendi sinifima girdim.Yerime oturdum arkamdan Zeynep beni dürttü ve "Utkunun nesi var , demin baya sinirli gordum"dedi.Zeynep benim en yakin arkadasimdi ona herseyimi anlatirdim.Bende bütün olanlari sesizce anlattim

Kimsenin duymasini istemiyordum..

Sonra "Zeynep aksam bize gelsen sana anlatmam gereken farkli olaylar da var" dedim.Zeynep olur anlamda kafasini salladi.