Temptation of the Heart

chapter 4

Raine POV

"Ladies and gentlemen, I called this meeting for you all to meet the architect my father handpicked for the Davao project. He would show us today all his finest works so we can decide kung karapat dapat siya sa project na ito." I said it confident and proud. I have a smile on my face coz I know na magustuhan nila Ang mga gawa niya at excited na ako makatrabaho siya. "I proudly present one of the best international architect.....  Architect Oliver Blaze Pierce"

He is wearing his white polo button up shirt, black pants, black suit and tie. He is showing our investors his best smile. He went to the front to start his presentation. He radiates confident all over him kahit Sino ay nahuhumaling sa salita niya. Walang kumukurap, lahat nakikinig sa kanya. My gosh lalong lumakas ang sex appeal niya tas Ang gwapo pa niya. Now I can remember why I had a huge crush on him nung Bata ako. Maswerte Ang mamahalin niyang babae.

Bakit parang nanghihinayang ka? Hell no masaya na ako kay Riah. She is the love of my life. I'm just saying na maswerte ang magiging wife ni Oliver. Ahuh lokohin mo na lelang mo but you can't fool your own self sistah. Sa sobrang lalim ng iniisip ko hindi ko alam na tapos na pala ang presentation niya and they are all looking at me.

"I'm sorry pls say it again Mr Velasco?" Tanong ko sa isa sa mga investors, nakatingin kasi siya sa akin at halatang may tinanong.

"Parang lumulutang ang pag iisip mo today Mrs Andrada." Nanunukso niyang salita sa akin pero hindi ko na siya pinatulan pa dahil isa siya sa mga investors na hindi matanggap na isang mas bata sa kanila at babae pa ang CEO ng company. "I said I like his work and presentation, how about you?"

"Well we can vote on it, all in favor of Architect Pierce for the Davao project raise your hand." Sinabi ko ng may autoridad at siryoso. Ayokong sakin manggaling Ang decision dahil he is a family friend and I don't want them to think I am biased.

Ang sabihin mo hugas kamay ka lang kasi ayaw mo sabihin sa asawa mo na ikaw Ang nag decide na kunin siyang architect ng Davao project. Omg shut up brain!

Everyone raised their hand, it was a unanimous decision. "congratulations Architect, you got it." Masaya kong bati sa kanya. Everyone stood up to shake his hand including me, I hugged him with a smile on my face.

"Let us talk about the designs and concept in my office, ok?" He agreed naman.

"Okay, thank you everyone meeting adjourn" isa isa sila lumabas ng conference room at yung iba nakikikamay parin Kay Oliver at yung iba naman na matatandang babae na investors ay binibigyan siya ng nakakalokong ngiti at malaswang tingin, Napa iling na Lang ako dahil kahit dati pa kilala na sila ni kuya na "matinik sa mga babae" kahit nga sa mga gays. Hindi naman sila playboys kung tutuusin pareho silang mga gentlemen at "campus crush" noon, pero kahit na busy sila sa sports at school noon may time parin sila na spoil ako.

"Ehem" pagputol ko sa pagtitig sa kanya ng isa sa matandang biyuda na investor.

"I will see you around architect" malanding pagkasabi ng matandang biyuda.

"Ofcourse, Ms?" May nakakalokong ngiti sa labi ni Blaze habang hawak pa nito Ang kamay ng matandang biyuda at akmang hahalikan Ang likod ng kamay niya, pinipigilan ko lang Ang tawa ko dahil nasa tabi lang nila ako ayoko naman mapahiya Ang investor.

"Mrs. Rodriguez, pero biyuda na ako." Nakangiti at malanding pagkasabi niya. Hinalikan ni Blaze Ang likod ng kamay ng investor at parang kinilig pa Ang matanda.

"My pleasure to meet you Mrs Rodriguez" nakangiting sabi ni Blaze with his sexy Aussie accent at sa wakas nagpaalam na Ang matanda para umalis. Pagka sarado ng pinto ay nagkatinginan kami ni Blaze at pareho kami nagpipigil ng tawa.

"You're crazy Blaze" natatawa kong sabi sa kanya. Nagkibit balikat lang siya. "Let's go to my office, so we can discuss the project. I'm excited to work with you".

"Me too" sincere na pagkasabi niya at nakatitig lang siya sa aking mga mata. Parang matutunaw ako sa titig niya kaya akmang lalabas na ako pero hinawakan niya ako sa wrist ko at hinila ako sa kanyang mga bisig para yakapin. "I missed you....so much" bulong niya sa akin.

"Me too......it wasn't your fault Blaze." bulong ko naman sa kanya.

Nang namatay si kuya, he blamed his self dahil magkasama sila sa car accident. Kuya was the designated driver and Blaze was the  drunk one that night. They don't really go to parties pero nung gabing yun nanalo sila sa basketball championship and kuya was the MVP as always kaya nagkayayaan sila mag celebrate ng basketball varsity team nila. Senior na si kuya at that time, si Blaze naman ay junior and both of them were planning to go to states for their college. Dahil matalino si Blaze na accelerate siya nung nasa grade school siya kaya kahit 2 yrs younger siya magkasunod lang sila ni kuya. Kuya was the heir of the Salazar's businesses and Blaze is the heir of their family's business. That night nung pauwi na sila nabangga ang side ng truck ni kuya ng isang bus. The bus driver was falling asleep kaya hindi niya napansin na red light ang light niya and dahil green ang light ang kay kuya hindi na niya napansin ang bus. Sa sobrang lakas ng impact tumaob ang truck ni kuya. Dead on arrival si kuya sa hospital at si Blaze naman ay nag 50/50 and he was commatosed for more than a month. Nailibing na si kuya nung nagising siya. He was so devastated and depressed nung nalaman niya na wala na ang best friend niya. He blamed his self and he wasn't participating sa rehab therapy niya para makalakad ulit kaya napag desisyunan ng family niya na dalin siya sa Australia to heal and to forget. Dahil sa accident na yun nawalan ako ng dalawang napaka importanteng mga lalake sa buhay ko. I lost both of them kaya simula noon ay naging pasaway ako.

Kumalas ako sa yakap niya para pahiran Ang kanyang mga luha. "I'm sorry I left you, I know it wasn't easy for you also but I had to leave. I was dead inside." Sincere niyang pagkasabi habang tuloy ang agos ng kanyang luha, pati tuloy ako naiiyak pinipigilan ko lang.

"I know and I understand now" nakangiti kong sabi sa kanya to assure him It's ok "and for the record, we never blamed you."

Ngumiti siya at pinunasan niya Ang kanyang mga luha at niyakap ulit ako.

"Thank you princess and now that I'm back, I'm not going anywhere" Sincere niyang pagkasabi at lalo niya hinigpitan Ang pagkayap sakin. Bigla naman bumukas Ang pinto.

"WTF IS GOING ON HERE!?!" galit na pagkasabi ni Riah.

A/N: tsk tsk! Patay kang bata ka! Hehehe! Happy weekend everyone.

6/17/17