Ölümün bu kadar sığ bir kuyu olduğunu bilmiyordum.
Öyle bir yerden vurmuştu ki hayat,
nice güzellikleri,
günlerimi,
aylarımı almış gidiyor.
O gün bir şeyler kopup gitmişti içimden.
Seninle birlikte terk etmişti.
Güzel günler gitti Dede,
seninle birlikte birer birer gitti her şey.
''Çıkamıyorum ben buradan, kurtar beni!'' dediğini duyar gibiyim.
Bekle beni.
Orada hastalık, ölüm, acı, ayrılık var mı Dede?
Kaybetmek var mı?
Özlemek var mı?
Yanına gelemiyorum,
oturuyorum ayak ucuna, isyan ediyorum.
Kızar mı bana Tanrı, daha da yakar mı?
Cehennem ateşi insanı mı yakar, içini mi bilmem.
Kur'an'da geçer mi bilmem.
İnançsız insan değilim, bilirsin.
Her gün yanına alsın diye beni Tanrı'ya dua ettiğimi bilirsin.
Bilirsin güzel yüzüm,
içimin acısın en iyi sen bilirsin.
Özlediğimi de bir tek sen hissedersin
Ben şimdi yatağında uyuyorum.
Kızma bana
sakın!
Seni en temiz ben severim,
bunu en iyi sen bilirsin!
