three

15 1 0
                                    

ongeveer 2 weken later

pov rose

eigenlijk ben ik best blij vandaag, dit is de laatste dag van mijn leven dat ik naar school moet. waarschijnlijk word ik wel in elkaar geslagen maar daar moet ik maar even door heen bijten. morgen is het concert van Shawn, ik heb besloten dat ik na het concert naar het eerste station ren en voor een trein spring. maar back to the point ik moet naar school vandaag, als alles goed gaat voor de laatste keer in m'n leven.....

''liam!!!!''

je denkt toch niet dat ik naar school ga lopen toch???? of fietsen??? nee ik heb mijn privé chauffeur genaamd liam.

'' wat???''
'' ik moet naar school en jij moet me brengen"
'' okey..... ik kom al''

nog geen minuut later hoor ik een olifant naar beneden stormen, nee grapje heb was m'n broer.

" yo little sis, ik kom je vanmiddag we iets later ophalen''
''you big brother, hoeveel is iets later en waarom?''
'' nou ik moet nog langs lena en ik denk 10 minuten ofzo''
'' okey, en kunnen we nu gaan anders kom ik te laat''

we lopen naar zijn auto en gaan zitten, onderweg komt shawn op en ik begin keihard mee te zingen.

'' nee niet alweer..................''
'' all I need to know is where..........."

en toen stopte de muziek.........

'' liam, laat aan staa!!!!''
'' okey okey, ik zet hem al aan''

en de muziek ging weer aan, en ik ging weer los.

'' its deep in ma sool, nooouuuu i gatte let gooo. we wrote ourr storyyyyy, we sang ourrr songgggsss, we hanggg our picturess on the wallll''

en al weer ging de muziek uit

'' liammmmmmmm!!!!"
'' sorry hoor, maar je ben op school''
'' oh, wis ik''
'' vistick''
''haha wat grappig..."
'' niet eens bedankt voor het brengen ofzo''
''nee, verdien je niet''

'' nou zeg'' 
en hij deed alsof zijn hart brak
''okey okey, bedank o zo liefe broer van me''
'' dat is beter, maar ga nou maar naar school"
"ja ik ga al, tot vanmidag"
"tot vanmiddag rose"

ik liep naar binnen, naar mijn kluisje. okey dit had ik kunnen verwachter....... daar staan ze al klaar

"werd je nou alweer gebracht door je broer"
''is er toch nog iemand die van je houd"
'' of hij doet het gewoon uit medelijden"
'' laat me gewoon gaan alsjeblieft"
'' nee"
'' gister was je er ook al niet, dus vandaag je dagelijkse portie en straf omdat je er gister niet was"

ze pakte me vast en ik voelde de eerste voet al in m'n buik en een tegen m'n knie, tegen m'n hoofd. ik moeite doen om niet te gaan huilen even later nadat ik dacht dat ik al lang bewusteloos had moeten zijn......

"ben je nog steeds wakker"
'' nou dan zouden we iets anders moeten proberen"
'' misschien heb ik nog wel iets bij me"

ik had geen kracht meer om iets te zeggen. ze pakte een mesje uit haar zak en liep dreigend op me af.... ze pakte m'n pols vast en begon met snijden, dit was de eerste keer dat het zo erg was....... niet dat ik mezelf nog nooit gesneden had, ze wisten ook dat ik dat had gedaan. na zo'n 10 sneeën in m'n ene pols begonnen ze bij m'n ander daar deden ze er ook 10 ze stroomden m'n shirt omhoog en begonnen ook in m'n zij te snijden..........en dat was het laatste dat ik mee kreeg......

ik werd weer wakker en ik lag nog steeds op de grond, ik stront op en liep naar de toilet waar ik m'n make-up bijwerkte zo dat je m'n blauwe plekken en sneeën niet meer zag...... toen ik daar mee klaar was liep ik naar de les

'' en waar kom jij zo laat vandaan"
"ik heb me verslapen meneer"

'' ga maar een briefje halen"

'' okey''

de derde al deze week, gaat goed...........

'' en waar om moet jij een briefje hebben''
'' ik was te laat in de les''
'' het is al  de derde deze week, je weet wat dat betekend?''
'' ja, mevrouw''
'' wanneer zou je het kunnen inhalen?''
'' maandag?"

''is goed, ga maar gauw naar de les''

maandag is niet erg als alles goed gaat ben ik er dan niet eens meer................ ik loop naar de les en ga zitten op mijn plek..... nog een dag volhouden.........


a/n 

yeaaa 

1e echte hoofdstuk af!!!!!!! als jullie het leuk vinden, en tijd hebben, zou ik het leuk vinden als jullie van reageren ofzo......:)

my Savior ft. shawn mendesWhere stories live. Discover now