Chapter 7 - La Castellana

62 7 3
                                    


2 days had passed mula ng magising si Jiro...

Nakaupo ako ngayon sa Lobby ng hospital at naghihintay sa kaniya. Ngayon kasi ang last examine ni Jiro kung fully recover na ba talaga siya from coma. Actually dapat talaga ay hindi pa siya ngayon I e-examine at i test like authobiography interview dahil masyado pang maaga kaya lang mapilit ako. Dahil kung magtatagal pa kami dito ay baka maabutan na kami ni hanah at manggulo na naman iyon sa buhay namin ni kuya. Bawal pa naman siyang ma stress. Kaya napagdesisyunan kong ilayo muna siya. Dalahin muna siya sa amerika or kung saan mang lupalop ng mundo basta nasa earth pa din at malayo kay Hanah. Maya maya lang ay lumabas na ng pinto sila Jiro at iyong doctor na naka assign sa asawa ko.

"Congratulations Mrs. Ayanah Sy dahil fully recover na si Mr. Jiro Sy........"

"Kung ganon maari ko na pong I discharge ngayon ang asawa ko Dr. Allen?" -sabi ko

Ye-yes po! Mrs Sy. !"- ang sabi ni Dr. Allen na mukhang napilitan lang mapa oo dahil sa pagtawag ko kay Jiro ng asawa ko.

"Kung ganoon ay mauna na po kami. Thank you so much Doc." Sabi ko habang akay akay si jiro pabalik ng room niya upang magligpit ng mga gamit.

Ayanah's POV «««

Sitting on the airplane at the moment with jiro. Tinitignan ko siya habang natutulog. He has a pointed nose and kissable lips that would capture your heart.. at iyong mga mata niya... napaka singkit..
I dagdag mo pa ang kaniyang katawan na well-built body.

Hinawakan ko ang buhok niya at sinuklay suklay...habang nakatingin sa kaniya.

Kuya Jiro, patawarin mo ko sa gagawin ko. Ilalayo na kita sa kanilang lahat. Patawarin mo ko sa ginawa kong malaking kasinungalingan.
Patawarin mo ko dahil sa pagiging makasarili ko. Mapatawad mo sana ako kapag nanumbalik na ang ala-ala mo. Sa ngayon hindi ko muna iisipin ang parusa pagdating ng araw. Kapakanan mo muna ang iisipin ko. Ayaw kitang ma stress at pilitin na maka alala agad. At ayaw ko rin na kargohin mo pa iyong responsibilidad sa anak ni Hanah.

Patawarin mo ko...

Hindi ko lang talaga kayang sikmurain na iyong Hanah na iyon ang makatuluyan mo. Kapag hindi kita inilayo sa kaniya panigurado aangkinin ka niya ng buong buo. Mawawalan kana ng time sa akin.ipagdadamot ka niya.. At iyon ang hindi ko kaya...

Sa ngayon ang tanging naiisip ko ay ilayo kita kung saan hindi ka maagaw sa akin ni Hanah. 3 months lang ang hinihiling ko please sana sa loob ng 3months hindi pa sana bumalik ang ala ala mo...dahil alam ko na sa loob ng 3 months matututunan mo rin akong mahalin..

...pagbigyan mo sana akong maiparamdam sayo kung gaano kita ka mahal...
Suklian mo man o hindi.. ang mahalaga. Naiparamdam ko iyon at wala akong pinagsisisihan...

«««« End of Ayanah's POV »»»»

After 2 hours ng maka baba kami ni Jiro sa airplane. Nandito na kami ngayon sa airport, Sa Negros Occidetal. Ngayon ay naghihintay kami ng taksi papuntang La Castellana kaso mahigit 1 hour na kaming naghihintay ay wala pa din.

"Gosh naulan pa naman. " Sabi ko kay jiro..

Ok

na kung saan ay may almost 71 thousands na populasyon at dito lang naman ang bahay ni Manang Mila. Ang aking dakilang yaya. Siya at tanging ako lamang ang nakakaalam ng lugar na ito. Pasekreto kong binili ang isang mansion na pagmamay-ari ni Don benedicto na isang mayamang haciendero ng mag migrate na sila ng pamilya niya sa amerika. Bakit pa nga naman daw sila magpapakahirap mag alaga ng mga kabayo, baka at tupa kung pwede naman silang mamuhay ng pa easy easy lang sa amerika.

Bago kami magpunta dito ay pina deactivate ko lahat ng accounts ko, credit cards, atm, Simcard, facebook, instagram, twitter... basta lahat ng pwedeng i de activate ginawa ko para lang hindi kami matunton nila mommy at Hanah.

Nakakalungkot nga lang dahil sa lugar na ito ay hindi na ako magbubuhay prinsesa. Walang katulong...Walang kusinera, labandera, plantyadora, dispatyadora, utusang mamalengke at kung ano ano pa.

Hay.... tama na nga ang kaiisip basta ang gusto ko lang magbagong buhay kasama si jiro ang aking
.
.
.
.
.
.
Asawa.....

_________________________________________"""""""_______________________________

Ang hirap mag-isip. Pasensya na medyo matagal ang convo nila Jiro and Ayanah. Promise sa next chapter matutunghayan niyo na ang Nakakakilig...
Nakaka inspire...
Nakakainlove...
Na mga the moves ni Ayanah para mapaibig ang kaniyang asawa.

Note: Para po mas mainspire ako..magcomment naman po kayo kung may nagbabasa man nito.

He changed meTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang