Κεφάλαιο 2
“Καν’το ”φωναξε μετα από ωρα το αγορι αφου ειχε προηγηθεί μια μακροχρόνια συζήτηση μεταξύ τους προσπαθώντας ανώφελα να της αλλαξει γνωμη , η κοπελα σταμάτησε απότομα μετα τα τελευταία του λεξη , τον κοιταξε καταματα προσπαθοντας να συνειδητοποιήσει τα λογια του, “κάντο!! Κάντο !! κάντο” αρχισε να βουίζει στο μυαλο της. Η σκεψη και μονο ότι θα άφηνε τουτο τον κοσμο και θα απογοήτευε τους γονείς της που με τοσο κοπο της ειχαν διδάξει να παλεύει και να μην χανει ποτε την δυναμη της , εκανε την καρδια της να σπαζει σε χιλιάδες μικρά κομματάκια. Το αγορι ηταν ξαπλωμενω στο γρασιδη ενώ σκευτοταν τους λογους που μπορει να την οδειγισαν σε μια τετια πραξη . (μικρη περιγραφη)Ο Λιαμ ηταν άνθρωπος καλόκαρδος και ηρεμος σε αντίθεση με το κοριτσι , εκεινη ηταν κακια γεμάτη μισός για τους ανθρωπους , η ζωη της ηταν πολυτάραχη σαν ένα αεροπλανο που Ταξιδεύει συνέχεια , καινούργιοι άνθρωποι έμπαιναν στον κοσμο της ενώ αλλοι έφευγαν , δεν ειχε ποτε μια πραγματικη σχεση πισω από τα υποτιθέμενα αγορια της παντα κρυβόταν μισος και ζήλια για το πρόσωπο της. Εκεινου η ζωη του ηταν ηρεμη σαν μια φωτογραφια ξεχασμενη καπου μεσα σε όλες τες άλλες. Ζουσε σε ένα χωρίο καπου εξω από τo Wolverhampton , κάνοντας την πρακτική του ως καρδιοχειρουργός στο τοπικο ιατριο , από την ζωη του ειχαν περασει αρκετες γυναικες όμως καμια δεν ηταν αξια να κρατηθεί διπλα του , βλεπετε μπορει να ζουσε ηρεμα όμως ηταν συνηθισμένος με ένα δικο του τροπο ζωης ξεχωρίζοντας από ολους τους αλλους. Πολλες φορες οι κατοικοι των ειχαν δει να τριγύρνα μεσα στο δασος με τον σκυλο του τα χαραματα , παραξενεμένοι τον ρωτούσαν όμως απάντηση δεν επερναν , κάπως ετσι βρήκε και το κοριτσι.Ο νεαρος μπήκε στο δωματιο της κοπελας 40 λεπτα μετα , την κοιταξε πλεον ειχε ηρεμίσει “βλεπω ζεις ακόμη” “εμμ ναιι , δίστιχος” η τελευτεα της λεξη ισα που ακουστικέ “πως νιώθεις?” “εμμ μια χαρα” ειπε προσπαθώντας να κρύψει τον πονο που ένιωθε καθώς εξεταζε προσεκτικά τες πληγες της ακουμπώντας τες “το ψευτικο χαμογελο σου παει παντός” ειπε εκεινος με σιγουριά . H κοπελα τον κοιτούσε έκπληκτη , η ηθοποιία της σε αυτό τον τομέα ειχε ξεπερασει κάθε οριο , “τι κοιτας?” ρώτησε βλέποντας την εκφραση της “πως εισαι τοσο σιγουρος ότι είναι ψευτικο?” “είναι θεμα λογικης” δεν απαντησε , έκλεισε τα ματια της καθώς αγωνιζόταν να συγκρατήσει τα δάκρυα πονου που έβγαιναν ενω εκεινος ακουμπούσε την περιοχή της κοιλίας της “είσαι καλα?” την ρώτησε καθώς οι παλαμες της ειχαν γινει γροθιές προσπαθώντας να αντέξει “ποναω” ψιθύρισε , όμως γρήγορα αλλαξε την απαντηση της καθώς δεν ηθελε να δείξει αδυναμία “εισαι δυνατη” της απαντησε μολις τέλειωσε, δίνοντας μια ανακούφιση στην κοπελα “και για να εχουμε καλο ρωτημα πως λενε την ασθενη μου?” ρώτησε μαλακώνοντας την ατμόσφαιρα , το κορίτσι χαμογέλασε “Lucy” “Λιαμ” απάντησε εκείνος , Liam , Lucy τα ονόματα των πρωταγωνιστών μας άραγε θα εχουν συνέχεια….. ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΕΤΕ ΝΑ ΜΟΥ ΚΑΝΕΤΕ ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ ΚΑΙ VOTE ♥
