BACK OFF SHE'S MINE

Chapter One

Xyrill and Shien⬆
____________________________________

Xyrill POV

Nilagay ko na ang mga gamit ko sa bag ko, dahil dismissal na naman. Magmumukha naman akong tanga kung mananatili ako sa classroom na to, eh wala ng tao dito.

Lumabas nako ng classroom at naglakad papuntang field, alam kong nandun siya. Dun lagi siya nagpupunta. Nagpatuloy nako sa paglalakad at ng makadating ako sa field naupo ako sa bench kung saan alam kong matatanaw ko siya. Oo nandito siya, masaya, tumatawa.

Pinagmasdaan ko lang siya, habang masayang kasama ang isang babae. Oo babae, yung babaeng tumulong sakanya ng naaksidente siya.

-----
*FLASH BACK*

Nasa bahay kami ngayon, ng boyfie ko <3 ang lakas ng ulan. Bagyo na yata yan.

"Wifey, uuwi nako." paalam niya sakin.

"boyfie naman, ang lakas ng ulan oh? baka mapano kapa sa daan. dito kana matulog ako ng tatawag kay tita,sasabihing kong di ka makakauwi. nanay paayos nga po yung guestroom,dun matutulog si Shien!" utos ko kay nanay ellie.

"Nay di napo, uuwi din ako ngayon. Wifey, kailangan kong tapusin yung project, isasubmit yun bukas" pagpipilit niya.

"boyfie naman. ikaw lang naman inaalala ko" kinuha na niya yung gamit niya. oo di ko talaga siya mapipilit. makulit yan eh. Lumapit siya sakin at hinalikan ako sa noo :)

"Mag-iingat ako wifey dont worry, matulog kana ng maaga okay? makakauwi ako ng safe. goodnight iloveyou"

"Oo na, iloveyoumore boyfie. takecare" kiniss ko muna siya sa cheek bako umalis.

Pinagmasdan ko muna ang kotse nyang makaalis bago ko pumasok sabahay. anlakas talaga ng ulan. galit na galit ang patak ng ulan.

Umakyat nako ng kwarto ko, pinagmasdan ko ang mga larawang nakalagay sa mesa :)
ang cute talaga namin ng boyfie ko >\\< saglit ko munang pinagmasdaan ang mga pictures namin at papunta na ko ng kama ng masagi ko yung picture niya. Biglang lumakas ang kaba ng dibdib ko, okay naman siguro siya diba? alam ko nakauwi na siya.

Humiga nako ng kama ko , kinakabahan parin ako. Di ako makatulog, at hindi rin ako mapakali. ano bang nangyayari.

lumipas ang ilang oras ng may tumawag sakin, dali dali ko naman tong sinagot.

"Hello?" patanong nabati ko.

[ Iha! si Shien*sob* si shien!]

"Tita? a-anong nangyari kay shien?" kinakabahan ako, umiiyak si tita.

[ Naaksidente si shien ] Hindi ako makahinga. Si shien naaksidente? hays! G wag niyo posiya papabayaan.

"T-tita na-san ospital k-kayo?" di ko na napigilan ang sarili ko. umiiyak na ko. walang tigil sa pag buhos ang luha ko kasabay ng malakas na buhos ng ulan.

[ nandito sa ****** hospital! ]

"Im on my way tita *sob* just wait me here!" in-end ko na ang tawag at nagmadaling lumabas ng kwarto.

"manong *sob* ihatid moko sa ***** hospital *sob* manong please *sob* kailangan kong makita si shien!" patuloy parin ako sa pag iyak. ayaw tumigil ang luha ko.

"ma'am malakas---" pinutol ko na ang sasabihin niya, i dont care kung malakas ang ulan.

"I DON'T FUCKIN CARE MANONG. DALHIN MOKOSA OSPITAL NGAYON!"

Di na nagtanong si manong at agad na kinuha ang susi ng kotse at umalis agad kami ng bahay para pumuntang ospital kung saan nandoon si shien.

---