SİLAH/zeyker

Sayer Koleji beklediğimden daha büyükmüş. Sessizce, ama bir o kadar da cesur bir şekilde okula girdim. Bütün kızlar ve erkekler bana bakıyordu. Bense Meliyi arıyordum. Hadi ama neredeydibu 11-B. En sonunda sınıfı buldum ve içeri girdim. Bir de ne göreyim, sınıf bomboştu. Koridora çıktım, koridor da bomboştu. Yemekheneye gitmeye karar verdim. Tabelayı görünce aşağı inmeye başladım. Bir kapı gördüm ve kapıyı açmamla Keremi görmem bir oldu. Oradaydı, basketbol oynuyordu. Kısa turuncu saçları alnına yapışmıştı. Ama bu onu çirkin göstermenin aksine cool yapıyordu. Ben böyle düşüncelere dalmışken omzumda bir el hissettim. Arkamı döndüğümde şampuan reklamında sıçramış gibi bir çocuk gördüm. Uzun siyah saçlarıyla Kerem kadar olmasa da yakışıklıydı.
"Merhaba ben Barış, sen Zeynep olmalısın."

"Evvettt....?"

"Melis senden bahsediyordu, gelsene benle yemekhaneye gidelim.Kereeeeem gel kardeşiiim yemek vaktiiii."

Kardeşim mi? Kardeşeler miydi? Bu nası bi kardeşlik bemzemiyorlar hiç. Neyse.Kerem kaslı vucüduyla bize yaklaşıyordu, hadi ama bu kadar kuuul olmasaydı keşke. Saçmalalama Zeynep Melinin kardeşi o. Beraber yemekhaneye indik. Yemekler güzeldi. Ama bize yemeği veren kadına teşekkür ettiğimde herkes dik dik bana baktı. Neyse biz derse gittik meğer Barışla Kerem de bizimle aynı sınıftaymış. Kerem bütün ders boyunca çok sinirliydi ( Saçmalamayın ben Keremi dikizlemiyordum.) bir anda kolumda bir acı hissettim. Yanımdaki kız kolumu çimdiklemişti. Hayır Meliyle oturmuyordum.
"Yapma!"

"Neyi?"

"Kereme yiyecekmiş gibi bakmayı kes!!!!!!" Neeeee bu kız bana bunu nası söylerdi. Saçını başını yolarım onun.

"Ne? Anlamadım"Ona kadar say Zeynep öldürme onu...

"Bak kızım anladığım kadarıyla sizin Melisle aranız iyiymiş. Ama belliki sana daha önce Kereme bakan kızlara ne yaptığını söylememiş."

"Neler yapmış bakalım? " dedim alayla.

"Birinin saçlarını kesti üç numara, birini okuldan attırdı, birini yurtdışına yollattı." Yuh çüş neee? Töbeee bi daha Kereme bakmam.
Tam o sırada Kerem hızla dışarı çıktı. Melise baktım. Endişelenmiş gibiydi. O da çıktı. Bense aval aval bakıyordum arkalarından...

..........................................................

Bu kadar arkadaşlarrrrrr yeni bi hikayeye başlıorum Vazgeçilmez Dost diyeee okuyun.....