"Αδελφική" αγάπη

Part 4

Νικος Ποβ

Νίκος:"Με ποιον μιλας;"ρώτησα και εκείνη γύρισε να με κοιτάξει

Λένα:"Τι σε νοιάζει;"είπε με σηκωμένο φρύδι

Με νοιάζει παρα πολύ!

ΤΙ!?ΕΝΝΟΩ ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ!

ναι καλέ εσενα;να σε νοιάζει με ποιον μιλάει η Λένα;σιγά που σε νοιάζει!

Σκάσε εσυ!

Νίκος:"Δεν με νοιάζει"είπα και γύρισα να κοιτάξω το παράθυρο

Λένα:"Ναι καλα"Είπε γελώντας

Πλησίασε τον μικρό καναπε που είχε στο δωμάτιο της και πήρε το μαξιλάρι.
Τι το θέλει το μαξιλάρι;

Με κοιτούσε με ένα στραβό χαμόγελο και μετα μου το πέταξε στην μούρη.Και άρχισε να γελάει.

Αα!Αυτό σημαίνει πόλεμος.

Λένας Ποβ

Του πέταξα το μαξιλάρι στην μούρη και άρχισα να γελάω.

Το έπιασε και το πέταξε στην άκρη.Τότε σηκώθηκε και άρχισε να με κυνηγάει σε όλο το δωμάτιο.

Εγώ έτρεχα ουρλιάζοντας για να ξεφύγω.Αλλά άδικα έτρεχα γιατί μέσα σε δευτερόλεπτα με είχε πιάσει και με ειχε κολλήσει στον τοίχο.

Έβαλε τα χέρια του δεξιά και αριστερά από το κεφάλι μου για να μην φύγω.Κοιταζομασταν για λίγα λεπτά και μετα με πλησίασε κιαλο.Ήμασταν σε απόσταση αναπνοής.Περνει μια τούφα από τα μαλλιά μου και την βάζει πίσω από το αυτί μου.

Με πλησιάζει και τότε τα χείλη μας κολλάνε και δεν λέγανε να ξεκολλήσουν.

Τότε εμφανηστικαν αυτές οι πεταλούδες στην κοιλιά μου που έχουν πολύ καιρό να κάνουν την εμφάνιση τους.

Όπως με φύλαγε πήρε πρώτα την έγκριση μου για να βάλει την γλώσσα του.Άνοιξα λίγο το στόμα μου και αυτό συνεχίστηκε για Λίγα λεπτά ακόμα.

Απομακρύνθηκε σιγά από τα χείλη μου και με κοίταξε με ένα στραβό χαμόγελο.

Τότε απομακρύνετε και πήγε  να κάτσει στο κρεβάτι μου!
Εγώ τον κοίταξα ερωτηματικά.

Τι!Τώρα θα κάνει λες και δεν συνεβει τίποτα?!

Νίκος:"Τι;"

Λένα:"Τίποτα"είπα απότομα και έφυγα από το δωμάτιο χτυπώντας δυνατά την πόρτα πίσω μου

Κατέβηκα τα σκαλιά και είδα τους γονείς μας να κρατάνε βαλίτσες.Τι στο καλό που πάνε;