"Αδελφική" αγάπη

Part 7

Ανοίγω σιγά-σιγά τα ματια μου..

Αχ..το κεφάλι μου πονάει!

Είμαι σε ένα άσπρο δωμάτιο και είμαι ξαπλωμένη σε ένα κρεβάτι.

Πήγα να σηκωθώ αλλα δεν μπόρεσα γιατι ζαλιζομουν αφάνταστα.

Λένα:"Αου!τι είναι αυτά;"είπα στον εαυτό μου και έπιασα το χέρι μου

Είχα κάτι σολινακια που ήταν συνδεδεμένα με έναν όρο.

Α τέλεια!Είμαι στο νοσοκομείο!

Αλλά..γιατι;τι έγινε;

Τότε μπαίνει μέσα ο γιατρός.

Γιατρός:"Λένα μου,πώς νιώθεις;"με ρώτησε και ήρθε κοντά μου

Λένα:"Καλά είμαι γιατρέ,λίγο ζαλίζομαι"είπα και ξαναξαπλωσα πίσω

Γιατρός:"Θες να φωνάξω τον νεαρό που περιμένει έξω;"είπε και κατάλαβα ότι θα εννοούσε τον Νίκο

Λένα:"Ναι"είπα αδύναμα και εκείνος βγήκε από το δωμάτιο

Μα πως στο καλό βρέθηκα εδώ!

Τις σκέψεις μου διέκοψε η πόρτα που άνοιξε.

Νίκος:"Λένα!Είσαι καλα;πώς νιώθεις;Που πονάς;"με βομβάρδισε στις ερωτήσεις και ήρθε και έκατσε δίπλα από το κρεβάτι στην καρέκλα.

Λένα:"ηρεμισε μια χαρά είμαι"είπα με ένα αδύναμο γέλιο

Νίκος:"Μα και εσύ με τρομαξες"είπε και ξεφυσιξε

Λένα:"Νικο;"είπα και εκείνος γύρισε να με κοιτάξει

Νίκος:"Ναι;"

Λενα:"Τι έγινε και βρίσκομαι εδώ;"

Νίκος:"Χτες,Άκουσα την πόρτα να κλείνει δυνατά και κατέβηκα να δω τι γίνετε,αλλά δεν ήταν κανείς σπιτι οπότε υπέθεσα ότι εσυ θα έφυγες..."Δεν πρόλαβε να τελειώσει την πρόταση του γιατί τον διέκοψα

Λένα:"Γιατί άραγε να έφυγα τρέχοντας"είπα ειρωνικά και κοίταξα αλλού

Νίκος:"Το ξερω Λένα μου και ζητάω συγγνώμη και θα σου εξηγήσω αργότερα"είπε και μου έπιασε το χέρι
"λοιπόν και βγήκα από το σπίτι και σε είδα να τρέχεις και έτσι έτρεξα και εγώ από πίσω σου.Αλλά δεν είδες το αμάξι όταν πέρναγες τον δρόμο και έτσι βρίσκεσαι εδώ."

Λένα:"Με χτύπησε αμαξι;"είπα τρομαγμένη

Νίκος:"Ναι Λένα αλλα τώρα εισαι καλα"Είπε και με κοίταξε με ένα αχνό χαμόγελο.

Ανταπέδωσα στο χαμόγελο και ο Νίκος σηκώθηκε για να φύγει.

Λένα:"Που πας;"