The Chosen Two ft. Harry Potter

3

POV Sophia
Ze laat de foto zien aan Harry en Ron. "Sophia, je bent erg fotogeniek." zegt Harry ineens. Wacht wat?! Ik kijk hem vragend aan. Hermione laat de foto nu ook aan mij zien. Je ziet me litteken niet, hier zat me haar er nog voor. Thank God. Ik zucht opgelucht. Ze beginnen ineens te lachen, waardoor ik ook moet lachen.

Timeskip naar laatste les uur

Een paar mensen uit mijn klas, waaronder Draco, Harry en Ron zitten in een team bij Quidditch en ik wil ook mee doen. Harry boodt me net een plek aan in het team van de Gryffindors. Ik zei natuurlijk ja en nu gaan we daar voor trainen. Wij gaan tegen de Slytherins. Oftewel we moeten tegen Draco. Al komen we op het veld aan zie ik Draco en de 2 jongens van daar straks. Ik ben er achter gekomen dat dat Goyle en Crabbe zijn.

We zijn al een tijdje bezig en ineens valt Draco naar beneden. Ik ga zo snel als ik kan naar beneden en vang hem net op tijd. Ik zet hem op de grond omdat ik zie dat Harry ook valt. Ik vlieg snel op Harry af en zet hem ook op de grond neer. Ik vlieg weer naar boven. Harry en Draco komen er ook weer aan. Ik kijk naar het team waar ik in zit. Ze glimlachen allemaal naar me. "Sophia, pas op!" roept Ron ineens. Ik draai me om en voordat ik besef wat er gebeurt, val ik naar beneden en raak keihard de grond. Als ik probeer naar de lucht te kijken, wordt de lucht van helder blauw naar grijs. Dat betekent..... Nee dat kan niet! Ineens hoor ik de stem van Voldemort. Ik sta zo snel mogelijk op. Ik kijk om me heen. Iedereen van de teams zijn nu ook op de grond. Harry staat achter me. Ik ga zo snel mogelijk naast hem staan. Voldemort kijkt mij geschrokken aan. Hij komt op ons aflopen. Ik duw Harry aan de kant. Ik kijk even snel om me heen. Iedereen is erbij. Bloody Hell, niemand mag het weten. Voldemort geeft enkel een blik aan Harry en verder loopt hij richting mij. Als hij voor me staat, pakt hij mijn hoofd vast. Zodra ik weet wat hij gaat doen, pak ik me toverstaf uit mijn achterzak. Ik zeg een spreuk en Voldemort vliegt met een kracht naar achter. Hij staat op en zegt een spreuk terwijl hij zijn toverstaf op mij richt. Voordat ik het weet voel ik dat ik bloed heb op mijn arm. Ik kijk naar me arm, een wond. Vieze rat dat het is. Ik richt mijn toverstaf weer op hem en zeg heel veel spreuken achter elkaar. De laatste spreuk die ik zeg is een teleportatie spreuk. Nadat ik de spreuk zei en me toverstaf had gericht op Voldemort, is hij verdwenen. Harry kwam direct naar me toe rennen. "Waar is hij heen?" vroeg hij in paniek. "Geen idee, tenminste niet dichtbij ons." antwoord ik zo rustig mogelijk. Hij kijkt naar mijn arm. Hij kijkt me bezorgt aan. Ik zeg een spreuk en richt mijn toverstaf op mijn arm. Nu is er geen wond meer. Harry kijkt nu glimlachend naar me. Ik glimlach terug. Het spel gaat niet meer door. We gaan ons weer omkleden. Nou dit was een leuk spel. Vooral met....... Tja hij is nu ver van hier, maar nog wel in de toverwereld.

576 woorden!