The Chosen Two ft. Harry Potter

11

POV Harry
We liepen naar de grote zaal. Het was etenstijd. Ik ging tegen over Sophia zitten, Ron ging naast mij zitten en Hermione tegenover Ron, naast Sophia en Draco ging achter Sophia zitten aan de tafel van de Slytherins. Ik kijk naar Sophia. We lijken eigenlijk best wel veel op elkaar, maar we zijn ook een tweeling, dus dat is dan ook wel logisch. Morgen is het bal. Ik heb er opzich wel zin in.

POV Sophia
"Kan je eigenlijk wel dansen?" vraagt Hermione ineens aan mij. "Ja, maar Ron niet." zeg ik. Ron kijkt me vragend aan. "Ik zag je een keer dansen." zei ik lachend. Hermione begon te lachen. "Ron, wees niet bang we krijgen morgen de hele tijd dansles en andere lessen die bij een bal horen." zei ik lachend. Wanneer we klaar waren met het eten gingen Ron en Hermione al slapen en Harry en ik gaan nog een boek lezen in de bibliotheek. Wat Draco doet, ik heb echt geen idee. Ik moet gewoon bij Harry blijven, vooral woensdag. Tijdens het bal ga ik ook uitkijken, want ik heb het gevoel alsof er dan ook wat gaat gebeuren. Harry en ik komen aan in de bibliotheek. "Ik ga daar zitten voor als je me zoekt." zeg ik tegen Harry en loop naar een zithoek. Ik lees het boek over 'The Chosen Two', het gaat dus over Harry en mij. Nu staat mijn naam in het boek en wat meer informatie. Ineens hoor ik een klap. Ik kijk op en zie dat Harry voor me staat en zijn boeken van de grond opraapt. "We kunnen weer gaan." zei hij. Ik knikte en legde mijn boek weg. Als we in de Gryffindors room komen zie ik Hermione en Draco praten. Harry loopt naar de jongens slaapkamer en ik volg hem, want ik draag ook een paar boeken van hem. Ik zie Ron op bed zitten en hij praat met Neville. Ik zette de boeken bij Harry's bed en ging bij Ron op bed zitten. Harry ging bij Neville zitten. "Ben je bang?" vroeg Neville ineens. "Ja, maar ik laat het niet merken." zei ik. "Je andere gevoelens dan?" vroeg Harry. "Daar heb ik geen tijd voor." zei ik simpel. "Hoezo heb je daar geen tijd voor?" vroeg Ron. "Er dreigt gevaar." zei ik. "Zijn jullie bang?" vraag ik aan ze. "Ja." antwoordde Ron en Neville. We keken Harry aan. "Ja, want ik ben bang dat ik iedereen om wie ik geef verlies." zei hij uiteindelijk. Ron en Neville knikte, maar gewoon omdat ze niet wisten wat ze moesten zeggen. "Dat gaat niet gebeuren, iedereen zal er voor je zijn, ik zal er ook voor je zijn, ik beloof het." zeg ik terwijl ik tegen me tranen moet vechten. Ik weet dat hij me geloofd, maar wat als ik de belofte niet na kom? Wat als ik het niet haal? Wat als Voldemort, iedereen dan dood? Het is duidelijk ik moet iedereen beschermen tegen Voldemort, ik ben de persoon die hij wilt. Ik denk dat ik geen andere keus heb dan alles te geven wat ik in me heb. Ron tikt me ineens aan. "Huh? Wat?" vroeg ik. Hij wees naar de deur opening, daar stond Hermione. "Kom je?" vroeg ze. Ik ga Harry, Ron en Neville een knuffel en zei welterusten. Ik loop achter Hermione aan. "Hermione, ik moet echt gaan slapen, mag ik gaan?" vroeg een bekende stem vanuit de woonkamer. Ik begon te lachen. Ik sta nu samen met Hermione voor Draco. "Eerst een knuffel." zei Hermione. Hij liep naar Hermione toe, maar Hermione hield hem tegen. "Niet mij, maar Sophia." zei ze lachend. Draco en ik liepen naar elkaar toe met onze armen wijd open. Waarschijnlijk zag het er echt raar en grappig uit, want Hermione begon met lachen. Ik knuffelde Draco stevig. Hij knuffelde mij stevig terug. "Je mag nu wel gaan." zei Hermione nog steeds lachend. "Welterusten meiden." zei hij. "Welterusten." zeiden Hermione en ik tegelijkertijd.