ZİNDAN HAYAT

HAYATIN GERÇEK YÜZÜ

İşte o günn , bugündür .
Mislina yine odasında şarkısını dinlerken aniden kapısı çaldı;
-mislina kızım müsait misin?
-Gelebilirsin annecim.
Sevgi teyze odasına girdii ve sessizce kapıyı tekrar kapattı
Mislinanın yanına oturdu
-seninle önemli bişey konuşmamız lazım canım.
-Bak canım kızım biliyorum liseni arkadaşlarını öğretmenlerini çok seviyorsun hepsine alıştın bu senin için zor gelebilir ama biz taşınmak zorundayız.
Mislina anii bi tepkiyle
-Annee ne diyosun senn ne dediğini farkında mısınn
Burdan nereye gidicez ?
Annesi mahçup bi şekilde
-Kızım öyle gerekiyo sende hemen hazırlan ANKARA'YA gidiyoruz.
Diyerek mislinanın odasından çıktı
Mislina olduğu yerde kaldı ve şaşkınlıkla
-Ankara mı ?
Ani bir karar olduğu için hemen en yakın arkadaşı Aslı'yı aradi ve olanları anlatti. Asli ağlamaya başaldı . Mislina ona hep telefonla görüşeceklerini ve üzülmemesi gerektiğini söyledi. Ve valizini hazırlamaya başladı.
Gece yola çıkacaklardı.
Bi yönden heycanlıydı bi yönden üzgün. Çok şaşkındı hala yolda ankaraya giderken hala olayın şokundaydı. Arkadaşlarından okulundan evinden ayrılmıştı neydiii buu??!!!!!!!!
Annesine direk;
-Anne bizi böyle hemen nereye götürüyosun.Hemm babam niye gelmedii??
EVET Mislinanın babası onlarla gelmiyordu. Annesi;
-Kızım artık büyüdün ve beni anlıyacağını düşünüyorum.
Babanla biraz tartıştık ve ikimizinde biraz birbirimizden ayrılmaya ihtiyacı var. Bu hiç birlikte olmicaz anlamina gelmez sakın öyle düşünme ama zamana ihtiyacımız var. Anlayabiliyosun deme canım?
Mislinanın o an başından aşağı kaynar sular dökülmüştü nasil olurdu bu daha düne kadar mutluu olan bizz nasıl boylee dagildikkkk anneme inanmiyorum yalan soyluyo bir daha hic birlesmicezz. Diye icinden geciirnce aglamamak icin kendini zor tuttu ve annesine EVET ANLADIM manasinda başını salladı.
Mislina kulaklıklarını takarak kafasını cama yasladı.
Ve annesinin sesiyle irkildi;
-mislinaa mislinaa geldikk kızımm kalk.
-Offff tamam anne kalktım diyerek merakla evlerini görmek için başını kaldırdı.
Hayalinde kocaman bi ev vardı amaa karşısındaa
Simsiyah tek katlı bi gecekondu gördü. Annesi;
Kızım burasi yeni evimiz senin fazla sevmicegini biliyorum ama baban bütün kredi kartlarını iptal ettirdi ve o kadar nakit param yok.
İsteee bu cumlelerden sonra mislinanın hayatına BABA kelimesi yoktuu. Nasıl yapabilirdi bunuu mislinanın aklı hala almıyordu. Artık ondan nefret ediyordu.
Herşeyin başlangıcı olduğunu farkına vardı o an ve valizini sürükleyek korkuyla yavaş yavaş evlerine yürümeye başladı .
Kapıya gelmisti eve girme zamanıydı. Vee girdi sonunda,
Karşısında normal bi ev vardi ama tabi tamir gerektiren yerler görüyordu etrafta örümcek ağları bile vardı. Mislina hayatın gerçek yüzünü görmeye başladı işte.
Kendini bozmadan ve annesini üzmek istemediği için yüzüne tebessümü yerleştirdi ve
-Anne odam nerede?
Annesi eliyle sağ tarafı gösterdi
Mislina odasına dogru yürüdü girdiğinde direk valizini yerlestirdi.
ANNEM VE BABAMIN ZAMANA IHTIYACI VAR SADECE ŞUANDADA ANNEMİN YARDIMA VE DESTEĞE İHTİYACI VAR.
Diyee başladı günlügüne.
O dakika karar vermişti ve direk günlük yazmaya başladı.
Bunlari yazdiktan sonra annesine güler yüzle;
-bu evin temizliğe ihtiyacı yokmu sencede?
Annesi gülerek evet anlaminda başını salladı.
Anne kız birlikte dip köşe temizlik yaptilar evett ev daha iyiydi mislinanin aklinaa aniden bi soru geldii
-ANNNNNNEEEEEE
-Nolduu mislinaaaa
-OKULUMMMM
Sevgi teyze okulu tamamen unutmuştu.
Yarın bakariz...