Günlerden salıydı sabahın köründe kalkıp okula geldim yine. Herkesin suratı askındı sınıfta, ya da bana öyle geliyordu beni görünce mutsuz oluyorlar bunun sebebi ise benim onları müdüre ispiyonlamamdı. Ama onlar hakettiler, bana günlerce kötü davrandılar onların açığını yakaladıktan sonra içimde tutamazdım hemen müdüre gidip söyledim sınıftaki erkeklerin çantasında sigara kızların çantasında ise makyaj malzemesi olduğunu.
Hepsi uyarı almıştı ve nefret dolu gözleri üzerimdeydi ama umursamıyordum çünkü benim için önemli insanlar değildiler. Her teneffüs yan sınıftaki arkadaşımın yanına giderdim zil çaldıktan sonra yine gittim ama bu sefer çok kırılarak döndüm. Yan sınıfa gittiğimde o sınıftaki herkes bana bağırdı bir daha buraya gelmemi söylediler işin kötü tarafı yanına geldiğim Mert de bana karşı durdu. Yani tek dostum Mert'i de kaybetmiştim.Mert beni değil onları seçti.
Okul bitti ve eve döndüm evde de herkesin suratı asıktı, kafamdan 'Yeter artık her yerde mutsuzlukla karşılanıyorum' diye düşünceler geçti. Evdekilere ne olduğunu sormadım çünkü biliyorum her zaman aynı kavgalar; babam annemi önemsemez annem bu yüzden bağırır sonra birbirleriyle tartışırlar kardeşlerim bundan etkilenir ama günün sonunda annem ve babam aynı yastığa başını koyar.
Bu yüzden evdeki kavgaları önemsemem. Saat geç olunca yatağıma girip kulaklıklarımı takıp Gülşen'den Tamamen Yanılsama'yı dinledim sonra da uyumuşum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEN VE RUHUM
Teen FictionRuh ikizini bulamayan Can sonunda ruh ikizini buldu ama ruh ikizi sadece bir ruhtan ibaretti.
