You Are My Star /ChanYeol⭐

⭐B:1"Ben Kendimi Bile Hatırlamazken?"⭐

Hatam varsa affola.
İyi okumalar...

☆☆☆

(So Ra 5, Chanyeol 8 yaşında)

Ay'ın aydınlattığı çiçekli bahçede küçük kız koşarak 'en sevdiği ' arkadaşına doğru koşuyordu. Hayalindeki resmi yapmıştı ve onu hemen arkadaşına göstermek istiyordu. Küçük bacaklarıyla koşabildiği kadar hızlı koştu ve arkadaşına ulaştı.

"Yeol! Bak, bizim resmimizi yaptım."
Küçük kız heyecanla ve sevinçle resmini arkadaşına gösteriyordu. Ama arkadaşı beyaz noktaların ne olduğunu anlayamamıştı." Bu noktalar ne?" Küçük çocuk merakla sormuştu.
"Onlar benim yıldızlarım. Senle beraber büyüyünce yıldızlara gideceğiz. O yüzden resmini yaptım. "

"Hayır, yıldızlar sadece senin değil ki. Benim de yıldızlarım! "Küçük çocuk da yıldızları olsun istiyordu. Hem arkadaşı yıldızları seviyorsa o da severdi. O, onun sevdiği her şeyi severdi ki. "Ya! Git başka yıldızları sev bu büyük yıldızlar benim!" Küçük kız ilk defa arkadaşıyla bir şey paylaşmıyordu. Küçük çocuk çok şaşırmıştı.

"O zaman bende seni yıldızlara götürmem. Oraya sadece en sevdikleri olanlar gidebilir. Bu yüzden sen bensiz gidemezsin ki." Küçük kız çok üzülmüştü. Arkadaşının  kendisinden daha çok sevdiği başka arkadaşı mı vardı?

"Senin en sevdiğin ben değil miyim? Ama sen benim en sevdiğimsin." Küçük kız dudaklarını büzerek söylemişti. Ama arkadaşı öyle demek istememişti.
"En sevdiğim sensin. Ama bende yıldızlarım olsun istiyorum."

"O zaman benim yıldızlarımı paylaşalım. Bunlar artık ikimizinde yıldızları. " Küçük kız arkadaşını üzmeye kıyamamıştı. Hem paylaşsa bir şey olmazdı sonuçta çok fazla yıldız vardı. Küçük çocuk da buna çok sevinmişti. Hemen arkadaşına sarılmıştı.

"Teşekkürler. Artık benim de yıldızlarım var!" İki arkadaş birbirine sarılıp sevindikten sonra çimlere uzanıp yıldızları izliyorlardı.

Küçük kızın dikkatini gökyüzündeki en büyük ve parlak yıldız çekmişti.
"Bak,şu kocaman olan yıldız ikimizin en sevdiği olsun mu? İlk ona gidelim olur mu?" Gülerek arkadaşına döndüğünde arkadaşı kafasını onaylarcasına sallamıştı.

"Tamam. Ama bir şartım var. Beraber yıldızlara gideceğiz eğer bana söz verirsen." Küçük kız merakla sordu   "Ne sözü? "

"Her zaman en sevdiğin olacağım. Söz ver."

"Söz veriyorum her zaman en sevdiğim olacaksın. "

İki arkadaş o gece sarılarak yıldızları izlediler. Mutlu ve masumca...

---------☆

Uyku hayatımda olan en güzel şeydi ve ben uyandırılmaktan nefret ederdim hem de gecenin bir yarısı! Gündüz bile evime kimse gelmezken gecenin bir yarısı evime kimin geldiğini gerçekten çok merak ediyordum. Hiç susmayan zil sesi ve yataktan kalkmayan ben birleşince şuan bütün mahalleyi ayağa kaldırabilirdim. Ama boşuna rezil olmaya gerek yoktu değil mi?

Birkaç küfür mırıldanarak rahat yatağımı bırakıp uyuşukca çalan kapıya doğru yürümeye başladım. Muhtemelen kapıdaki ya beni bu saatte uyandırmaya cesaret eden arkadaşım Yuju ya da içmiş adamın teki. Yuju'nun buna cesaret edemeyeceğini bildiğimden ikinci seçenek daha mantıklı diye düşündüm ve aniden panikledim. Koskoca evde gecenin bir yarısı tektim ve kapıda tanımadığım sapık bir adam vardı. Hâlâ uykuyu düşündüğüme hayret ettim.