“psh, waiting really pissed me off. But I guess…it’s my fault.”
She was in a park, sitting and listening to the music to kill time, while watching the kids at the palyground.
Medyo napaaga kasi siya ng dating sa tagpuan. Wal rin namn siyang trabaho, dahil humingi siya ng Christmas vacation. Kaya inienjoy na niya ang mga araw, dahil sa susunod na linggo ay New year ba at paniguradong ang mga hospital staffs ay magiging busy na naman dahil sa mga maaring maging biktima ng paputok. Though, hindi siya masyadong kailangan dahil mag-ooperate lang namn siya ng x-ray machine.
Kamakailan nga lang ay may nasabugan ng GoodbyePhilippinesna paputok, wala pa man ding bagong taon ay madami na agad ang nagiging biktima. At higit sa lahat, hindi pa rin nagsasawa ang mga pinoy sa mg ganitong insidente.
Kumukuha, bumibili at gumagawa pa rin sila ng mas malalakas pang paputok. Siguro natural na sa mga Pinoy ang hardheaded at siyempre isa siya roon.
But for now, she has to relax.
She closed her eyes.
Sinabayan din niya ng humming ang ang kantang pinapakinggan niya, hanggang sa napakanta na lang din siya. she can’t help it. She’s a vocalist and a music lover, what do you expect?
“… I’ve got move on and be who I am, I just don’t belong here, I hope you understand, we might find a place in this world someday, but atleast for now… I gotta go my own way…
"Don't wanna leave it all behind
But I get my hopes up
and I watch them fall everytime
Another colour turns to grey
and it's just too hard to watch it all
slowly fade away
I'm leaving today 'cause I've
gotta do what's best for me
you'll be ok...
I've got to move on and be who I am
I just don't belong here
I hope you understand
We might find our place in this
world someday
But at least for now
I gotta go my own way"
“what about us?”
Napadilat siya bigla ng marinig ang tinig nang lalaking kumanta sa part dapat niTroy.(HSM)
“what about everything we’ve been through?” pagpapatuloy pa nito, sabay nod sa kanya, pahiwatig na ituloy niya.
“what about trust?” hindi niya inalis ang tingin sa papalapit na lalaki.
“you know I never wanted to hurt you.” Dahan-dahan itong naupo sa bench din na kinauupuan niya habang nakatitig di sa kanya.
“what about me?”
“what am I supposed to do?”
“I gotta leave but I’ll miss you…”
She looked away anf looked in front of her to be stunned by the kids who were actually looking at them. Maging ang ibang tao roon ay nakatingin na din sa kanila.. she smile shyly and continue.
Naririto na to eh? Wala ng urungan. Isip niya.
“so, I’ve got to move on and be who I am.”
“why do you have to go?” habang ang lalaki ay patuloy lang sa pag back-up sa kanya. Dyahe, kahit hindi niya kakilala ito e, binaback-upan pa siya.
But for her, the guys voice is familiar. At hindi maikakailang kumakanta talaga ito dahil sa ganda ng boses.
“I just don’t belong here I hope you understand.”
“I’m trying to understand.”
“we might find a place in this world someday, but atleast for now…”
“I want you to stay.”
“I gotta go my own way, I’ve got to move on and be who I am.”
“what about us?”
“I just don’t belong here I hope you understand,”
“I’m trying to understand,”
“we might find a place in this world somday (world someday)”
“but atleast for now I gotta go my own way.. I gotta go my own way.. I gotta go my own way..”
She heard claps all around. Ang mga batang naglalaro kanina ay lumapit sa kanilang nakangiti.
“kuya, ate ang galing niyo po!” sabi pa ng batang lalaki na nakastipes na damit.
“artista po ba kayo?” tanong naman ng batang babae na lumapit sa lalaking katabi niya.
“hindi.” May ngiting sagot naman nito.
She look at the guy. Kanina boses nito ang pamilyar pero parang pamilyar din sa kanya ang mukha nito. Hindi lang niya maalala kung saan at kailan.
Nakakatawag pansin din ang itsura nito,gayanga ng sabi ng batang babae ay mukhang artista ito. Kahit na simpleng white shirt at faded jeans lang ang suot nito ay angat pa rin talaga ito samga taong naroroon.
“ate, boyfriend mo siya?” napalingon siya bigla sa batang nagtanong.
“h-hindi a!” she said stammering. “hindi ko siya boyfriend.”
“crush mo siguro siya no ate? Tinititigan mo po kasi siya kanina e.”
Nanalaki ang mata niya. “h-huh?”
Mga batang toh, kung makagawa ng issue e…
“lily! Mga bata!” tawag ng isang babae sa di kalayuan.
“opo nay! Nariyan na.” balik na sigaw ng batang lalaki. “ui Lily tara na! wag mo na kulitin sila ate.”
“e…kuya…” agmamaktol pa ng batang tinawag na Lily.
“sige na…magagalit mommy mo sige.” Sabi ng lalaking katabi niya, habang hinihimas ang ulo ng batang babae.
Tumango namn ang batang babae at nakangiting umalis kasama ang kapatid nito at ang iba pang mga bata.
Ilang segundo lang din ang lumipas ay tumayo na ang lalaki at humakbang papaalis.
“te-teka!” pigil niya rito.
Lumingon naman ito sa kanya.
“s-salamat”
“don’t mention it. Next time don’t sing aloud. You look like a crazy woman who had just been broken, or a woman begging for some coins.” Tumalikod na ito agad at walang lingon likod na lumakad.
“antipatiko.” She mumbled. “I never did ask for his help. Atsaka ako? Broken? Haller?”
BINABASA MO ANG
100 DAYS(QÜTTÉ SERIES)(ONHOLD)
Teen FictionHer parents arranged her marriage with someone she doesn’t know. So she disagree with her parents plan. But her parents were persistent and still insist. So, she thinks of a deal. A deal that her parents surely agree. Wanna know the deal? Then read...
