"ริน ริน ตื่นได้แล้วลูก ตีสี่แล้ว เดี๋ยวไม่ทันจ่ายตลาดนะ ตื่นลูกตื่น!!!!" เสียงหญิงวัยกลางคนที่คุ้นเคยปลุกฉันให้ตื่น เหมือนทุกวัน
"ขออีกห้านาทีนะคะแม่😴😴" ฉันพลิกตัวนอนต่อ
"ยัยริน!! ไม่ได้นะลูก เมื่อวานก็ทีนึงแล้ว 5นาที สรุป แม่ต้องไปซื้อของเอง" แม่บ่นแบบเอือมระอา
"ค่าาาาาา ตื่นแล้วค่ะ รินตื่นก็ได้😣😣😣"
😑😑😑😑😑
ฉันชื่อ อัญรินทร์ สุวรรณ์ไพศาล เรียกสั้นๆว่า ริน อายุ 24 ปี ปัจจุบัน ทำงานเป็นแม่ครัว ในร้านอาหารแห่งหนึ่ง เรียกให้โก้หน่อยก็ เชฟในภัตคารอาหาร(ตามสั่ง)😆😆😆 จริงๆแล้ว ร้านอาหารตามสั่งนี้อยู่แถบชานเมือง เป็นของแม่ฉันค่ะ ร้านเราดังนะ ส่วนใหญ่มีนักท่องเที่ยวแวะมากินก่อนเข้ากรุงเทพกันบ่อยๆ 😸😸 ฉันช่วยแม่มาตั้งแต่เด็กๆ พอโตมาเคยออกไปหางานทำนะ แต่ความรู้สึกมันไม่ใช่อ่ะ นั่งรถทุกวันเจอรถติด ซีอีโอก็งี่เง่า เลยออกมาอยู่บ้าน ขายของกับแม่ ทั้งๆที่มีมีใบปริญญาบริหารธุรกิจอยู่ในมือ
ปกติแล้ว ครอบครัวเรามีกัน6คนค่ะ 👨พ่อฉัน เปิดร้านซ่อมเครื่องใช้ไฟฟ้า อยู่ข้างๆร้านอาหารตามสั่งของ👩เเม่นี่แหละ พี่ชายคนโตของฉัน👦 พี่ริว ย้ายไปอยู่เนเธอร์แลนด์ กับภรรยา มาหาแม่ปีละครั้ง (สบายไป😑😑) พี่รัก🙎 คนนี้เป็นทอมค่ะ พี่คนรอง ตอนนี้เป็นหมอ อยู่โรงพยาบาลชื่อดังในกรุงเทพ สาวๆติดตรึม (ยังโสด😅) พี่คนรองต่อมา ห่างจากฉันปีเดียว(หัวปีท้ายปี เห็นแม่ว่างั้น) ฉันไม่เรียกมันพี่หรอกเพราะเราสนิทกัน 👧รัน เป็นพยาบาลอยู่โรงพยาบาลเดียวกับพี่รัก รายนั้นก็หนุ่มๆตามขายขนมจีบไม่เว้นแต่ละวัน😑😑😑แต่รันก็มีแฟนแล้วนะ เป็นพี่หมอ เพื่อนของพี่รักนั่นแหละ
ค่ะ 😊 อย่าแปลกใจนะ ทุกคนในบ้านทำงานดีกันหมด ยกเว้นฉัน🙇 ชีวิตคนเราบางที เราเป็นคนกำหนดเองไม่ได้หรอกค่ะ ต้องให้โชคชะตา เป็นคนตัดสินบ้าง แต่ฉันก็มีความสุขดีนะ อยู่ดูแลพ่อกับแม่👨👩
YOU ARE READING
Heart bet : เดิมพันหัวใจ ยัยตามสั่ง
Romanceอ่อนแอ ก็แพ้ไป อย่าลืมนะ ใครชนะ จะได้เป็นแฟนยัยนี่😡😡 นิยายเรื่องนี้ อาจจะขัดหูขัดตาไปบ้าง เนื้อเรื่องอาจไม่ถูกใจ แต่ยังไงก็ฝากติดตาม-ติชมได้เลยนะคะ... (ปะการัง : ผู้แต่ง -เรียบเรียง)
