ตอนที่4

36 3 1
                                    

"ทำไมไม่บอกตั้งแต่เมื่อคืนล่ะลูก  ว่าโดนโจรปล้น  เรา จะได้พาไปแจ้งความ😟"  แม่ถามฉันเช้าวันต่อมา

"ไม่เป็นไรหรอค่ะแม่  หนูโอเค☺" ฉันพูดกับแม่  โดยที่มือ  ยังจับตะหลิวผัดกะเพรา วันนี้มีออเดอร์  300 กล่อง  ต้องรีบทำให้เสร็จก่อนเที่ยง  เหลืออีกไม่เท่าไหร่ก็เสร็จแล้ว😆😆😆

"ไม่เป็นอะไรได้ไงล่ะลูก  แม่เป็นห่วงนะ  ทีหน้าทีหลังอย่าไปไหนคนเดียวอีกลูก"  แม่เดินมาบอกใกล้ๆ  และก็ลูบหัวฉันไปด้วย

"ขอบคุณค่าแม่😊😊😊😊"  ฉันหันไปยิ้มให้แม่

ผ่านไปซักพัก  ข้าว+กะเพราเสร็จแล้ว  พร้อมส่งค่ะข้าว 300 กล่อง

"น้องคะ  ผัดซีอิ๊ว1  ข้าวผัดหมู1 ใส่กล่องค่ะ"

"รอสักครู่นะคะพี่😊"

"สวัสดีครับคุณน้า☺☺"  ฉันไม่ได้หันไปมองหรอกว่าใครมา  เพราะผัดซีอิ๊วในกระทะกำลังจะไหม้

"ไวจังเลยค่ะคุณโทมัส"  ห้ะ!!!! โทมัส  นายหมาปั๊กอ่ะหรอ  (ฉันเรียกเองแหละ  เพราะชอบทำหน้าย่น😑😑)  "ริน  คุณโทมัสมาแล้ว  ไปอาบน้ำแต่งตัวเลยลูกไป!!"

"ไป ไปไหนแม่!!"  ฉันพูดทั้งๆที่ไม่ได้หันไปมอง  แม่จะให้ไปไหนกับนายนี่😕😕... ไม่ปายยยยย😑😑😑

"ไปแจ้งความเรื่องที่เราโดนจี้เมื่อคืนยังไงล่ะ!!!  ไปเร็วๆ  ปิดแก๊สไปก่อน  เดี๋ยวแม่ทำต่อเอง  อย่าให้แม่ต้องดุนะ!!!!"  ฉันรีบหันมาหาแม่  เพราะเวลาแม่ขึ้นเสียงดุฉันทีไร  แม่น่ากลัวทุกที😨😨

นายหมาปั๊ก  กำลังกลั้นขำอยู่ข้างหลังแม่ฉัน  อยากจะตั๊นหน้าจริงๆ!!!😬😬😬

"ทำไมต้องให้รินไปกับเค้าด้วยล่ะแม่  รินไปเองได้😣😣😣"  แม่ฉันไม่ตอบ  ได้แต่ยืนมองตาเขียวปั้ด   "โอเค โอเคค่าาาาา  รินไปก็ได้!!!!  หึ้ย!!!😡"  ฉันหันมาเบ้หน้าใส่โทมัสก่อนเดินมา

"นี่เธอรู้อะไรมั้ย..ใจจริงฉันก็ไม่ได้อยากมารับเธอนักหรอก😑"  หมาปั๊กพูดขึ้น  หลังจากที่ฉันก้าวขึ้นรถเบนซ์สีเทาของเค้า  และเริ่มออกรถเพื่อไปสน.

Heart bet : เดิมพันหัวใจ ยัยตามสั่งDove le storie prendono vita. Scoprilo ora