Ito na ba ang katapusan.
Katapusan ng aking kapalaran?.
Na kahit sa kahuli hulihan
Sakit ang aking naramdaman.Hindi ko pa nakikita ang katarungan,
Na ikinubli ng mga kasinungalingan.
Dilim ang aking namataan,
Walang liwanag sa kapaligiran.''Sab''
Mayboses akong naririnig, nguti hindi ko alam kung saan ng mumula. Nais kong sundan ang tinig na iyon ngunit saan ako magsisimula kung puro kadiliman ang aking nakikita.
''Asaan ka?'' sigaw ko habang pilit kinakapa ang daan sa kadiliman.
''Hindi pa ito ang hangganan ng iyong buhay, marami kapang pagdadaanan kaya imulat mo ang iyong mga mata. Upang mahanap ang sagot saiyo'ng mga katanungan'' sabi ng kung sino, alam kong malapit lang siya at ng titiwala ako sa kanya kaya naman dahan dahan kong iminulat ang aking mga mata.
''Miss, are you ok?'' tanong ng isang babae ka edaran ko lang ata.
''Anong ng yari?'' sabi ko habang pilit tinatatayo ang akong sarili.
''Hindi mo pa kaya, manatili ka muna jan intayin natin ang medic'' inalalayan niya akong habang sinasabi iyon.
''At kung tinatanong mo kung ano ang ng yari, hindi ko rin ang alam ang buong pangyayari basta ang nakita ko lang tumatakbo ka ng kalsa ng may sasakyan na babangga sayo.Pero laking gulat namin/ko na iba ang nabundol, tinulak ka ata niya para siya ang masagasaan'' pag papatuloy niya.
Hindi ko kinaya ang mga sinabi niya kaya naman kahit nahihirapan ako tumakbo ako papunta sa gitna ng gaguluhan.Tinatawag ako nung babae pero hindi ko siya nilingon dahil alam kong pipigilan lamang niya ako. Nang makarating ako sa pinakagitna, nanlumo ako, hindi ko makuhang makalapit sa babaeng na papaliguan ng kanyang sariling dugo.
''Mommy'' wala sa loob kong sinabi.Hindi ko rin napansin ang lalaking nasaang harapan na agad akong sinampal.
''IKAW ang may kasalanan kung bakit wala ng buhay ang aking asawa, sana hindi ka nalang niya tinulak para ikaw nalang ang namatay, pinalaki ka namin tapos ito lang igaganti mo.Napaka walang awa mo!" galit na galit na sabi ni daddy saakin. Hindi ko makuhang ipagtanggol ang aking sarili, dahil na rin hindi ko alam kung ano ang aking nararamdaman.Sasampalin niya sana akong muli ng pigilan siya ng mga pulis.
''Bitawan ninyu nga ako papatayin ko rin yang babae na yan'' nagwawala na sabi ni daddy napaka laki talaga lang galit niya saakin hindi ko alam kung bakit. Iyon ang tutuklasin ko pero ngayon hayaan muna natin siya.
Lumayo na ang mga tao matapos masakay ni mommy sa ambulance, gusto kong sumunod pero yung paa ko hindi makagalawa sa aking kinatatayuan.
''Miss, kailangan natin tumabi baka ikaw naman ang masagasaan'' sabi ng babaeng tumulong sakin kanina
''Sana nga ako nalang'' wala sa loob kong tugon sa sinabi niya.
''Hala joker ka pala, natawa ako pero need na talaga natin tumabi ok'' sabi niya sabay kaladkad sa akin patungo sa gilid ng kalsada.
Hindi parin ako makapagsalita,tanging mga luha ko lang ang nasasabi kung gaano kalungkot ang aking nararamdaman, gusto kong hagkan si mommy pero hindi ko magawa.
''Haist, miss sumama ka nalang muna sakin baka mawala yang pagkatulala mo''hindi ko magawang pigilan siya kung saan niya ako dadalhin wala na akong paki alam dahil wala rin naman akong magagawa. Sinakay niya ako sa kulay dilaw niyang sasakyan na hindi ko alam kung saan ito paroroon.Huminto kami sa isang gusaling napaka taas, agad niya akong dila sa isa sa mga silid doon.
''Welcome to my unit'' masayang sabi niya with matching taas ng kamay pa.
''Btw, my name is Kreyven Davies KD for short'' nangiti ninyang sambit, napangiti narin ako nakakahawa kase yung mga ngiti niya eh. Napakaganda pa niya, mukhang mayaman sa kutis palang na malalabanos sa puti, ang kanyang mga pisingi niyang mala makopa sa pula. Masasabi ko nalang para siyang anghel na bumaba sa kalangitan.
''Alam kong dyosa ako, kaya wag ko akong titigan baka malusaw ako ng tulayan sayang naman ang aking magiging lahi noh'' sabay flip ng kanyang buhok.
''Ako nga pala si Samatha Alliah Beatrize Costello 'Sab' for short'' pagpapakilala ko sa kanya sabay abot ng kamay ko para makipag shake hands. Agad naman niya itong tinanggap.
''Sino nga pala yung sumapal sayo, grabeeeee siya hindi naman lang gentleman inis ako ahh'' pairap siya habang sinasabi iyon kaya naman napangiti ako ng patago.
''Yun ba,? daddy ko iyon, yung babae naman na nagligtas saakin ay ang mommy ko, hindi ko alam kung bakit niya ginawa iyon baka siguro nagsisisi siya sa paglilihim saakin?. Alam mo napaka sakit ng ginawa nila saakin tinago nila yung totoo kong pagkatao.'' pilit kong wag tumulo ang aking mga luha pero taksil ang aking mag mata. Agad niya akong hinagkan para patahanin.
''Wag kang mag alala may dahilan ang mga pangyahari'' sabi niya. Napahaba ang aming kwentuhan, nakakatuwa siya akalain mo iyon siya na itong tumulong saakin siya pa nagsabi na---
''Now you are my BESTFRIEND, ok'' abot hanggang tengga ang kanyang mga ngiti, nabanggit din kase niya sakin na may mga kaibigan din siya kaya lang puro lalaki, tapos isa daw doon ay boyfi niya kaya ayun ang luka kinikilig. Mag preprepare na kami ng dinnir kase kanina pa daw siyang gutom hahaha.
''Hello guyssssssss'' napatingin ako sa kanya kase sabi niya siya lang ang tao sa unit niya ehh. Nagulat ako sa kaning nakita,may mga makikisig na lalaki na nakatayo malapit saamin.
''Wahaaaaaaaaaaa, totoo ba to Kd? paki batukan nga ako nasa harap ko talaga, kung panaginip lang to wag ko na akong gisingin ok'' binatukan nga ako ni Kd burtal eh hindi maloko ginawa nga ang sinabi ko. Nag peace sign naman ang loka.
''Totoo kami miss diba babe'' sabay akbay kay Kd ni Rap Monster. I can't breath, omo omo oxygen please.
''Haha luka ka talaga, sympre totoo sila'' nakangiting sabi ni Kd.
''Bakit nga pala ako napapunta dito?'' tanong nito kila Rap Monster yeah BTS ang nasa harap ko, jusko po nakalimutan ko na agad ang nang yari kanina haha bukas ko nalang iisipin sa ngayon focus muna ang lola ninyu sa kanya mga hubbies ko.
''Pano ba naman si manager Hebeom, sabi samin may accident daw na nagyari kung nasaan kaya, kaya ayun dalidali kaming pumunta dito'' may pag alalang sabi nito kay Kd. Napaka swerte niya kase akalain mo iyon boyfriend niya ang tinitilian ng maraming kababaihan, isa na ako dun buti nalang at hindi si Jungkook ang boyfi niya baka masakal ko lang si Kd haha kidding. Agad naman silang ng puntahan sa sala at kung ano ang ginagawa.
''Gosh, Kd ipakilala mo naman ako kay Jungkook, kanina lang napanuod ko lang sila sa concert ehh tapos ngayun nasa harapan ko na'' pag mamakaawa ko sa kanya.
'' Oo na parang wala kang pinagdadaanan ahhhh'' sabi niya
''Huh? bukas ko nalang iisipin yun, baka hindi ko na sila makita'' ng puppy eyes pa ako sa kanya kaya sa huli binatukan ako.
''Awtsss ahhh'' sabi ko sabag himas sa aking batok, masakit kaya kulang nalang mangudngod ako.Mapahiya pa ako sa kanila wag naman. Ayun na nga pinakilala na niya na ako sa bts supper babait nila gentleman pa,ang saya nilang kasama parang magkakapatid ang turing nila sa isa't isa.Lumipas ang ilang oras napag pasyahan na nilang bumalik sa hotel kung saan sila tumutuloy, mahirap na raw kase maabutan sila sa unit ni Kd eh
pagkaalis nila agad kong tinanong si Kd kung Boyfi niya talaga si Rap Monster, kaya nabatukan nanaman ako.''oyy masakit na ahh'' pagrereklamo ko.
''Oo nga ang kulit, sa beauty ko na to hindi siya mabibihag'' sabi niya taas lang selfconfidence nitong babaeng to. Tatlong araw din ang tumuloy sa unit niya bago ko mapagpasyahan na umuwi sa bahay para narin makapunta sa burol ni mommy.
*End of FlashBack*
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
keep reading!♥♥
vote and comment kayo mga ateng para naman makuha ako ng idea from you. Thank u na agad.♪★☆
BINABASA MO ANG
UNDEFINED
General FictionDoes love really come at the time you least expect it? What if one day, you wake up that you're in love ith someone you shouldn't be?