"Huy, Bes selfie tayo dun oh"
"Oh, next"
We are here in Barasoain Church in Cebu. Yep, OJT kasi namin. You know #vetprobs. Wala ng ginawa kundi farms,farms, farms, hayop,hayop, hayop.
In there, may pumukaw sa antensyon ko. Yung wishing well.
"Madami ng nasagot yan" sabi nung tour guide.
"Talaga po? I mean, like what scenarios po?" Tanong ko naman.
Simple lang yung well, sobrang,parang delicate na hawakan ganun.
"Like, asawa. Ganyan, success at higit sa lahat. Love" sabi naman niya.
Sumang-ayon naman ako.
Napatingin ako sa mga classmate kong nagseselfie parin sa may harap ng church.
Wala naman sigurong mali kapag itra-try natin diba?
Pinaharap ko ang bag ko, at kumuha ng coins.
Pumikit ako, I'm saying words on my mind. It's like I'm telling a story pero may isa talaga akong hangad para sa isang espesyal na tao sa buhay ko.
Dinadamdam ko lahat. Parang imagining things na dapat lahat nasa right place at right time. Siyempre person din.
"So, anong winish mo?" Singit naman ni Karen sa likod.
"Ano ba naman yan!" Napasigaw at gulat kong sabi.
Well, Karen is my bestfriend after all, sakanya lang ako naglalabas ng sama ng loob. So alam niya lahat.
"Ikaw naman kasi." Sabi ko at natatawa.
Sa huli, hinagis ko nalang ang coin at ngumiti.
"So ano nga?" Tanong niya ulit.
"Teka, don't tell me" sabi niya ulit with matching eye contact na nagtataka
"Hindi no!" Defensive naman ata masyado.
"Na sana maging kayo ulit?"
"Na sana balikan ka ulit?
"Na sana ipinaglaban ka noon pa?"
"Na sana mahalin ka, higit pa sa kinakasama niya ngayon?"
Sunod sunod na tanong niya, napatingin n lang ako sakanya ng masama.
"Oh, edi wow. Sana ikaw na lang nagwish" sabi ko sakanya.
"I'll sound rude kung ganon."
"Tsaka I'll look desperate naman"
"I only hope and wish for her to be happy. Yun lang naman talaga eh. No more longer explanation"
"Haba ng explanation teh. Pero, I'm proud of you!! Hahahaha" sabi niya.
Naputol naman ang mababaw na kaligayahan namin ni Karen ng tawagin kami ni Jesy.
"JIA! KAREN! Maiiwanan na kayo ng bus" Sigaw ni Jesy saamin.
Kaya napatakbo kami ng di-oras.
The ride was quiet. Sobra ata kaming napagod. Kasi naman may surgery kami sa isang farm tas nag tour pa.
----
"Ji, after Cebu, where to?" Tanong bigla ni Karen.Nandito kami sa may hotel, kami ni Karen ang mag roomates, yung iba sa kabilang rooms.
"Ewan ko, hahaha after ng Cebu, binigyan nga tayo ng break kaso, after that Thesis na" sabi ko naman habang dumapa sa bed.
"Nakita mo na ba?" Tanong niya. Nagtaka naman ako kaya napabalikwas ako ng di-oras.
BINABASA MO ANG
Fight Again
Fanfiction"mistakes are the evidence that you're trying" everyone of us has second chances that only precious people can give. no matter what happens, you're still looking forward that positive can come on its way even if you're drown of negativity around yo...