Su , Çınar' ın iyi olduğunu görünce rahatladı. Annesinin " Ne oldu, nasıl, sizi o okula göndermekle hata mı yaptım acaba?" gibi sorularına maruz kaldıktan sonra gıcırdayan merdivenlerden yukarı çıktı. Düşünceleri onu rahat bırakmıyordu. Ne olmuştu şimdi? İlk savaşını yapmıştı. Gizemli kömür karası bir kurt sayesinde savaşını kazanmıştı.
O kimdi? Neden ona yardım etmişti?
Bu düşüncelerle yatağına gitti. Yatağına uzandı ama uyuyamıyordu. Birden irkildi. Bir ses!!! İnleme sesine benziyordu. Sanki bir hayvan inliyordu. Su bir köpeğin zor durumda olduğunu düşündü. Hayvansever tarafı onu evinin penceresine yönlendirdi. Pencerden kolayca atladı. Ses gittikçe şiddetleniyordu. Su ağaçların arasında ilerlerken siyah bir şey gözüne takıldı. Siyah şey nefes alıyordu. Su korkuyla karışık merakla siyah nefes alan şeye doğru yürümeye başladı. Yaklaştıkça görüntü daha da netleşti. Su kendi kendine:"Hayır , bu o,o,o,o şey yani kurt." Kömür karası kurt birden arkasına döndü. Su aniden irkildi. Simsiyah kurt hiddetle ona bakıyordu. Su korksa mı şaşırsa mı bilemedi. O sırada siyah kurdun yarasını farketti. Bacağından hafif kan sızarken de vücudu çiziklerle doluydu. Su kurdun bir hareketiyle yere devrildi.
SU
Yavaşca gözümü araladım. Etrafa bir baktım. Burası benim evim değildi. Hayır , kesinlikle değildi. Burası mağaraydı sanki. Allah'ım neredeyim ben?
Aklıma siyah kurt geldi. İlk beni kurtardı şimdi de yeme planı mı yapıyor? diye düşünmekten kendimi alıkoyamadım. Şu an bu yaptığı ile kurt yasalarını çiğniyordu. Ama kurt yasalarının umrunda olduğunu sanmıyordum. O sırada mağaranın girişi kayalarla kapatıldığını farkettim. Kayaları indirmeye çalışıyordum ama olmuyordu. En sonunda bu kayaları insan gücüyle açamıyacağıma karar verdim. Dönüşüm geçirmekten başka ne çarem olabilirdi ki? Yavaşca kendimi konsantre ederken vücudumun değiştiğini tüm hücrelerimle hissedebiliyordum. Sonra kayayı kırmaya hazırlandım. Sonra bir şey gözüme takıldı. Bir bıçak ile kayaya oyulmuş bir yazı:
- K5....
Gözümün karardığını hissediyordum.
Babamın son sözleri:
-K5, K5, K5...
Benim bir gün önce hayatımı kurtaran bu kurt babamın katili olabilir miydi? Ağlamamak için kendimi tutuyordum.Kendime kendime:
-Hayır, hayır olamaz. Diye mırıldandım. Sonra burada kısılı kaldığımı düşünüp hemen kayaları bütün sinirim ve gücümle kayaları parçalar gibi mağaranın ağzından attım.
O mağaradan ağlayarak uzaklaşırken tek düşündüğüm artık gerçek bir düşmanım ve intikamım vardı....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DÜŞMAN için DÖNÜŞÜM
WerewolfHiç çok büyuk sırrınız oldu mu? Annenizden, kardeşinizden hatta en yakın arkadaşınızdan sakladığınız... En büyük sırrınızı nasıl saklarsınız? Hem de bu kadar DÜŞMAN varken... O zaman DÖNÜŞÜM geçirmekten başka ne çareniz olabilir...
