Di ko namalayan umaga na pala. Parang ito ang pinaka malungkot na umaga ang nangyari sa buhay ko. Sanay naman ako na ako mag isa because my dad is always busy in his work nakakatawa panga ehh never kami nag bond. Simula namatay si mama nung 6 years old pa ako ni gugud na lng ni dad lahat ng oras niya sa work. Kaya naman ako never kupa siya lubos makilala umuuwi lng siya dito sa Pilipinas kung may bussiness meetings yun ang reason hindi ako. Feeling kung nga dati walang nag mamahal sa akin kase my dad is not there always basta lng na send na niya and allowance ko at may bahay na binigay niya and everything I don't feel love. Naka feel lng ako nung dumating sa buhay ko si Fred he is so sweet and gentle man sabi niya mahal na mahal niya ako at di niya daw ako iiwan gaya ng lagi ko na fefeel every time. I believe in his sweet words but later I know di pala niya ako mahal naawa lng pala siya. Di ko namalayan umiiyak na pala ako. I look at mirror I look so depressed. I just let myself cry and cry akala ko may magmahalmahal na sa akin ng tunay wala pala it is just all joke and laro laro lng. Tumayo ako at tinungo ang kitchen at kinuha ang beer at linagok ito ng buo. Pero may agad kumuha nun at yinakap ako.
"Stop this di ka uumiinom!" Sabi niya umiyak lng ako umiyak at yinakap ko siya he also hug me tight.
"Alam ko masakit yan pero I know you can get through with this shits! Jane this pain will not last long pero nandito lng ako sa tabi mo I will never leave you because I love you.. I love you as a ...best friend." Sabi nito yinakap ko lng siya ng mahigpit ganun rin siya. Hiniga niya ako sa bed ko at kinumutan.
" Matulog kana dito lng ako promise di kita iiwan kahit anong manyari." Automatic naman nakatulog ako. Pero bago ako makatulog may sinabi siya sa akin.
"You don't deserve him Jane. He is a jerk dapat lng yung ginawa ko kanina sa kanya. Alam mo nasasaktan ako pag nasasaktan ka kase mahal na mahal kita.. mahal na mahal kita Jane" sabi niya pero di kuna narinig yung huling sinabi niya kase nakatulog na ako. Pagod na pagod na kasi ako kakaiyak.
Cavin point of view:
( a while ago..)
I just drive as fast I can galit ako sa lalaki na yun dapat sakanya mamatay. How dare him hurt Jane wala naman ginawa si Jane kundi mahalin siya ahh. Nag paraya ako dati kase ang akala ko alagaan niya si Jane pero hindi pala... mali ako I should not trust him with his bullshit! Agad ako lumabas sa kotse ko para abutan siya na papasok sa school. Kinuha ko ang kwelyo niya at sinapak ko siya as strong as I could kulang panga ito ehh sa pag papasakit sa babaeng mahal ko. I just punch him.
"Walang hiya ka bakit mo nagawa yun kay Jane?" Sabi ko rito.
Nag smirk lng siya at sinuntok ko naman ang kabilang pisngi niya. Nagsalita ito
"Kase gusto ko lng." This guy is getting my nerve out of my body. Agad ko siyang sinuntok sa mukha at sa kabila pa. Pinag tininginan na kami ng students but the hell I care about them. Sinuntok ko lng siya at sinuntok napagtataka di niya ako sinuntok sa mukha.
"Tama nayan!!" Saad ng isang lalake na kaibigan yata ni Fred at inawat kami ng ka barkada niya.
"Wag na wag kanang lalapit kay Jane Fred ako ang makakalaban mo!"
Tumalikod na ako at aakmang aalis na.
"Take care of her." Sabi niya
Napa hinto ako sa sinabi niya. Tsk diba wala na siyang pake alam kay Jane why does he's acting like this di bagay sakanya.
"I will kahit di muna sabihin." Sagot ko at humarap sa kanya. Sino ba siya para ipa alala to? Alam ko anung gagawin ko no need na para sabihan niya.
"Remember what I told you before. Once you break her heart I will never let you near her. And kukunin ko siya mula sayo." Lumakad na ako at tumungo nasa kotse ko at nag paandar ng mabilis she fucking need me there she is so deeply hurt because of that bastard guy Fredric. Just wait for me Jane..
Jane point of view:
Nagising ako sa sikat ng araw
"Good morning breakfast in bed." Sabi niya nilapag niya ang tray ng pagkain sa harap ko at may note pa.
