tae'nin ölümsüz sancıları

dipnot:

midem bulanıyordu. midem omurgama yapışmış, akciğerlerimi bağırsaklarım sarmalamış gibi hissediyordum. kalbim kırılırken olan bütün organlarıma oluyordu. parmak uçlarımda hissettiğim öfke, boğazımda kocaman bir yumru vardı ki nefeslerim kısa ve kelimelerim sessizce çıkıyordu. gebermek istiyordum, olabilecek en acı ve unutulmaz şekilde geberip kimsenin anımsamadığı ruhuma edilmeyen duaları anımsamak istiyordum.

bayan ebua yüzünden tanrı'ya ettiğim küfürler haddini aşmışken ruhum ben güçlüyüm diye bağırıyordu.

— sikimin güçlüsü.

eğerki kalbimi parçalayan, düşüncelerimi çalan insanlarla iletişimimi kesip onlardan nefret etmekse, ya da gözlerim sonuna kadar dolsa da fayansın üzerinde uzanıp akmalarına izin vermemekse güçlülük,

— bayan ebua olsa gurur duyardı.

demeden duramadım.

kendisi beni tanımıyordu, çalıştığı dükkanda kusmuştum belki ama tanışıklığımız bu kadardı.

kim taehyung karakteri, kimsenin hikayesinde önem teşkil etmiyordu. ve ben, insanlara değer biçerken hasta ( ve de artık ölü ) balığıma ilaç almam gerektiğini unutacak kadar sefil bir insandım.