DOKTOR'UN BİLİNCİ

ODA 11

Doktor hızlıca kapıya yöneldi.Kapıyı sert bir şekilde açtı.Durdu, şaşırdı. Dışarıda bir otel koridoru vardı.Geldikleri yer değildi.Doktor burayı hatırlamıştı.

"Harika, bir bu eksikti."

Clara kapıya yaklaştı ve sordu:

"Burası neresi?"

"Daha önce başka dostlarımla buraya gelmiştim.Buraya gelmemizin bir sebebi var Clara.Kendi odamı bulmalıyım."

Etrafta dolaşmaya başladılar.Doktor tornavidayla etrafı taradı.Sonra bir kapıya koştu.Kapının başında "11" yazıyordu.

Doktor yavaşça kapının kolunu tuttu.Saat yönünde çevirdi.Ahşap kapı açıldı.Ve tam o anda içerden bir silah patladı ve Doktor'u vurdu.Doktor yere düştü.Elleri parlıyordu.Rejenerasyon döngüsü başlamıştı.

Clara korkuyla:

"Ne oluyor!?Neden sana ateş ettiler!?"

Doktor doğrulurken ellerine bakıyordu.

"Bir zaman lordu rejenerasyon sonrası ilk 5 dk da dürüst olur.Bana soruyu soracaklar."

Clara sordu:

"Peki bundan kurtulmanın bi yolu yokmu?"

Doktor ayaktaydı elleri çok parlak olmuştu.Sarı ve turuncu karışımı rejenerasyon alevi Doktor'un içinden çıkmaya hazırdı.

"Eğer beynimi rejenerasyonlarsam, reset gibi görünür değişmem."

Clara bunu duyunca geriye koştu.Kutunun olduğu odaya girdi ve kutudaki hafıza kartını aldı.Kutudaki ışık sönmüştü.

Hafıza kartının kafaya girebilecek bir uzuvu vardı.Doktor'a yaklaştı ve kartı beyninin olduğu tarafa taktı.

Doktor ayağa kalktı.İçindeki alevi hissedebiliyordu.Kollarından ve kafasından dışarı doğru bir karıncalanma vardı.Tutmaya çalışıyordu.Çünkü rejenerasyon çok acı verirdi.Ama heryeri yanmaya başlayınca, kollarını açtı ve hepsini içinde topladı daha sonra tüm enerji kafasından ve kollarından boşaldı.

Oda turuncu renge bürünmüştü âdeta. Clara sonucu bekliyordu.

Sonunda enerji bitti ve 11.Doktor yüzünü korudu.

Clara sevinmişti.

"Harika, şimdi ne yapıcaz?"

"Efendim mekanik yaratıklar geliyor.Kuzey tarafında."

"Kör noktacılar'da Güney'den geliyorlar."

Birkaç asker ve Doktor Ağlayan Melekler'e döndü

"Göz kırpmayın."

Bir asker bunu geç duydu ve gözünü kırptı.Melek anında koluna yapıştı.

Doktor yanına koştu.

"Kuantum kitli yaratıklar neden nefret ederler? Sonik"

Tornavidasını çıkarıp meleğe tuttu.Melek parçalara ayrıldı.

"Koş! Toplanması uzun sürmez!"

Hepsi bir odaya girip kapıyı kapattı.Doktor Meleğin kolunu almıştı.Tornavidasıyla tarıyordu.

"Efendim Dalek'ler ve Melekler kapıdalar."

Eğer doğru frekansı bulabilirsem...Hop işte."

Clara Doktor'a baktı.

"Ne yaptın Doktor?"

"Kuantum kilitli yaratıklar.Sonik tornavidamda doğru frekansı yakaladım.Şimdi onların gücünü tersine çeviricem.Buda onları yok edicek."

Clara sordu:

"İşe yarıcak değilmi?"

"Umarım."

Kapı açıldı ve Doktor tornavidayı Melekler ve Dalekler'e doğrulttu.

"Gerenimo."

Düğmeye basar basmaz,Melekler patladı ve Dalekler de patlamayla yok oldular.

Bir anda duvarlar çoktü.Bulundukları ortam yani Doktor'un zihni bu patlamaya dayanamadı.Ve çöktü.Beyaz bir ışık belirdi.Ve bayıldılar.

Clara gözünü açtı ve kendini bir bahçede yatarken buldu.Doktor yerde yatıyordu.Henüz ayılmamıştı.TARDIS yanlarında duruyordu.

Doktor ayıldı.Clara yanına gitti.

Doktor sordu:

"Sen kimsin?"

Clara şaşırdı.Ve gözleri doldu.

Doktor doğruldu.

"Şaka şaka.Eğer bu hafıza kartını takmasaydın unutmuş olabilirdim."

Tornavidayı çıkardi ve hafıza kartına doğrulttu.

"Şimdi beynime aktardım bilgileri."

Hafıza kartını kafasından çıkardı.

"Orada yaptığın şey çok akıllıcaydı Clara.Benim imkansız kızım"

Clara'ya sarıldı. Sonra birlikte TARDIS'e yürüdüler.Kapıyı açınca Doktor şaşkınlıktan bayılıyordu.

TARDIS 11.nin ilk TARDIS'İ olmuştu.TARDIS ana sesi konuştu:

"Zaman da sabit bir nokta kırıldı.New York.1950 ler.Kırılan nokta ile ilgili bir şifre var.Ekranda bulabilirsin."

Doktor düşündü.İlk TARDIS, New York, sabit nokta.

Ekrana koştu ve şifreye baktı.

Ekranda "Balık kroket ve krema."yazıyordu.

Hikayemi okuduğunuz için hepinize teşekkür ederim :)Kalan hikaye bu hikayenin bir bölümü olarak değil, başka bir hikaye olarak gelicek.Takipte kalın!