If Only

If Only - Full

+Mixie POV+

"She's coming back! Did you hear that, Mix? She's coming! Hindi ka ba excited? Oh. How I've missed her so much!" Masayang sabi sa akin ni Meiji.

Ang aga-aga, ang ingay ingay ng lalaking ito. Sa tinagal tagal naming magkaibigan, alam kong isa lang ang nagiging dahilan kung bakit siya sumisigla ng ganito. Kung bakit sumisilay ang ngiti sa mga labi niya. Hindi ko maintindihan kung bakit patay na patay siya kay Ayesha. 

Bilang kaibigan, ayaw ko talaga sa kanya para kay Meiji. I really don't like her ego. Bukod sa alam kong plastic siya, alam ko ding may itinatago siyang kulo. Sabihin na nating bilang babae, alam ko ang mga galawan niya. And I really hate her for that. I hate her for making this stupid guy fall for her. I hate her for fooling around with Meiji like this. 

Kung kaya ko lang papaniwalain si Meiji na hindi siya nararapat para sa babaeng yun, matagal ko ng ginawa. Matagal ko ng sinubukan pero wala siyang ibang bukangbibig kundi hindi ko pa siya kilala, na kailangan ko lang siyang intindihin, na mabait talaga ito, malambing, maganda. Hindi ko masasabing mabait ang isang tao kung harap-harapan nitong pinagmumukhang alalay si Meiji, na ginagawa niyang parang asong bubuntot buntot ito sa kanya. 

Ngayong nasa ibang bansa si Ayesha para irepresenta ang eskuwelahan namin, wala man lang natatanggap na matinong text itong si Meiji galing sa kanya. Madalas ay "oo", "busy pa ako" at "ok" lang ang pinapatikim niya dito sa tangang lalaking ito. 

"Aren't you happy, Mix?" Tanong niya sa akin. 

"Nah. Masaya ko. Tawang tawa nga ako eh. See? I'm so happy." Sarkastiko kong sabi sa kanya. Kahit pa anong pilit ko, hindi ako matutuwa sa balitang dala niya. 

"Ikaw talaga!" Pabiro nalang niyang sabi saka ako kinurot sa magkabilang pisngi na ikinasimangot ko. Masakit ha! 

"Kasi naman! Hanggang ngayon, hindi mo pa din gusto si Ayesha. Didn't I tell you? She's kind. Kilalanin mo lang siya and I'm sure you'll be bestfriend!" Pagpapaliwanag niya sa akin. 

"As if!" Sagot ko naman sa kanya. Imposibleng mangyari yun. Hindi ngayon, hindi bukas, hindi sa susunod na araw, hindi kahit kailan. Hindi ko nakikita ang sarili kong makakasundo ang babaeng yun. 

"You're so stubborn, Mix. Be happy for me, huh? I really love her and you know that. I'm going to propose to her after her flight. I mean, not a marriage proposal of course, just that fiancee thing. Alam mo na, I'm scared to lose her." Seryoso niyang sabi habang nakatingin sa kawalan. 

Pakiramdam ko ay pinagsakluban ako ng langit at lupa. Na lahat ng pag-asa na mayroon ako, kahit pa kaunti pa yun, kahit pa napakaliit, ay biglang nawala. Matagal na akong may pagtingin kay Meiji. Matagal ko ng pilit na binabaon yung pagnanasa kong isang araw, makikita niya din ako, na balang araw mapagtatanto niyang ako pala yung mahal niya. Pero kahit ano palang iwas ko sa nararamdaman ko, masakit pa din. Kahit anong gawin ko para lang matauhan siya, hindi pa din niya mapapansin yung ako na nagmamahal sa kanya. 

"I'm happy for you. God bless, Meij." Nakangiti kong sagot sa kanya. Hindi niya lang alam kung gaano kahirap itaas ang magkabilang gilid ng labi ko para lang hindi niya mapansin ang namumuong luha sa mga mata ko. 

=+=+=+=+=+=+

+Meiji POV+

Ilang beses akong nagpalinga-linga sa restawran na kinaroroonan ko para tingnan kung dumating na ang babaeng hinihintay ko. Katakot-takot na kaba ang nararamdaman ko kahit pa man hindi ko pa siya nakikita. Kinakabahan ako pero sobrang saya din ang nararamdaman ko sa mga oras na ito. Makikita ko na siya, mayayakap, mahahawakan, masasabi ko na ulit ng harapan kung gaano ko siya kamahal.