Married To An Island Girl COMPLETED

Chapter 7

3 Chapters? Say what? :3

_______________________________________________

 "Teka lang. Ang dami mo namang tanong. Di mo ba ako naalala?"

He asked while pointing at his face.

Umiling ako.

"Di eh. Pero familiar ka."

I said.

He sighed.

"I'm JC. Your husband and the father of your son."

He said.

I laugh.

"Hahahaha! Weh? Di nga? Ikaw yung asawa ko? Eh di nga yun nakikipag-usap sa akin tsaka iba ang mukha nun. Siguro pinsan ka nya."

I said.

"Margaux, nagmamature ang isang tao kaya magbabago ang physical appearance nya. Like you---"

"Hep! Mister kung sino ka man, wag po muna ngayon may gagawin pa kasi ako."

I said at pinaupo si Jaden sa kama na nakikinig sa amin.

"And hep din, misis. As I said, itigil mo yang ginagawa mo. Walang aalis at walang annullment."

He said kaya napalingon ako sa kanya.

"Pwede ba!? Wag mo akong pagtripan. At wag kang umasta na parang si JC dahil di sya ganyan."

Inis kong sagot at pinagpatuloy ang paglalagay ng mga damit ko sa bag.

"Ang tigas ng ulo mo."

"So--- ano ba! Bitawan mo ang bag ko!"

I said habang inaagaw sa kanya ang bag na pinalalagyan ko ng mga damit ko.

"Seriously, Marg? Please listen to me first."

Pagmamakaawa nya.

"Asa ka."

"Margaux, ako 'to! Si JC. Yung naka-one night stand mo sa Isla Zandra sa ilog dun sa---"

"Stop!"

Tigil ko sa kanya. Alam kong pulang-pula na ako.

"Loko ka ba!? May bata oh!"

Lingon ko kay Jaden na nakatunganga lang sa amin.

"Ow. Sorry."

"Tsk. Ewan. Akin na ang bag ko at IKAW na si JC."

I said at inemphasize pa ang salitang IKAW.

"Maniwala ka naman sa akin oh. Nagsisisi na ako kung bakit ko ginawa yun noon. I'm too young and free at that time at biglang na lang kayo pumasok sa buhay ko. I'm sorry. Please, give me a second chance, please, Marg?"

He said at lumuhod sa harap ko.

Panaginip ba 'to? Kung panaginip man, please lang eextend pa.

"A-ano ang ginagawa mo?"

Nauutal kong tanong.

"Asking for your forgiveness and chance. Please, Marg. Give me a chance to you that I love you."

Ano raw? Love? Mahal nya ako?

"Proving me that you love me? Joke ba yun?"

I asked habang niyuyuko sya.

"I'm serious here, Margaux. It is not a joke. Mahal kita, noon pa man. It's just ano... Nabigla lang ako. And I doubted about Jaden."

Nakayuko nyang sagot.

"Ano!? You're doubting your own son!? Tumayo ka nga dyan!"

Sigaw ko sa Kanya at agad naman syang tumayo.

"I-I'm sorry. But I regret it."

"Whatever! Sa lahat-lahat ba naman bakit ang anak mo pa!?"

Di ko mapigilang mapasigaw. Lahat ng galit, tampo, inis sa kanya inilabas ko na.

"I-I'm sorry. Pinagsisihan ko na. Just please, give me a chance."

Pagmamakaawa nya.

I saw tears on his eyes pero inalis ko ang tingin do'n.

I sighed.

"Lumabas ka."

At tumalikod sa kanya. I looked at Jaden na walang kamuwang-muwang sa pangyayari.

This is real. This is not a dream.

"W-what? Margaux, honey, come on pag-usapan natin 'to. What about our son---"

"I said lumabas ka!"

Di ko mapigilang sumigaw.

"Marg---"

"Please..."

I Heard him sighed.

"Papatunayan ko sa'yo, Margaux."

He said and I heard The door shut.

Napadausdos ako sa sahig habang umiiyak.

Damn this Life! 

_____________________________________

VOTE and COMMENT. I don't bite. ;)