《2》Gülümsemek

29 3 1
                                    

Ayakta durmaktan vazgecerek elimdeki dosyaları düzelttikten sonra odadan küçük ama hızlı adımlarla ayrıldım.Danışmanın çaprazında bulunan oda Cenker'e aitti hemen yanındaki de Asım'a.Odanın önüne geldiğimde elimdeki dosyaları tek bir elime aldıktan sonra hafifce kapıyı tıkladım.Eminimki şuan ayaklarını uzatmış bir sekilde yayılıyordu sandalyesinde.Kapıyı tıklatmamla yükselen ses tahminimi doğruluyordu.Içerinden girmem konusunda olumlu bir yanıt alınca kapıyı aralayıp.Kafamı uzattım.

''Cee ee koktun dimi merak etme sadece ben varım""

Cenker insan gibi oturduğu koltukta beni görmesiyle rahatlığa büründü.Ayaklarını masaya uzatırken birandanda kelimelerini bana doğru sarfetmekle mesguldü.

"Salak kız ödüm patladı lan.Insan bi ses felan verir benim diye.Rahatımında içine ettin.Nasıl oturuyordum ben ya.

Cenker önceki rahatını yakalayabilmek adına ayaklarının durumunu sürekli degistiriyordu.Birini digerinin üstüne atıyor.Sonra oflayarak yanına indiriyordu.Onu izlerken kapıyı iyice araladım odaya girdim sandalyeye çökerken dosyalarıda önümdeki kahve tonlarındaki kücük sehpaya bıraktım.Kafamı hafif bir eğimle kaldırarak konusmaya basladim.

"Sensin lan salak mankafa ben mi diyorum sana sandalyede ayı gibi otur diye."

"Sanane kızım istedığim gibi otururum neyse zaten rahatımıda bozdun ne oldu söyle."

Bunları söylerken ayağa kalkıp bana arkasını donecek sekilde camın önüne geçtı .Bilerek yapıyordu.Birisinin ben konusurken bana arkasını dönmesinden hiç hazetmezdim ve o bunu kullanarak beni rahatını bozduğum icin bi nevi cezalandırıyordu.

"Otursana Cenker suraya hadi bak çok önemli birsey söylicem"

Cenker kafasını arkaya döndürüp tek gözünü kırparak bana dil çıkardı.Kafasını geri önüne döndürürken poposunu bir sağ bir sola sallıyordu.

"Müko kıçıma konusabilirsin canısı onlar seni dinler"

Sinirle elimi masaya vurdum.

"Otur lan şuraya sıçtırtma kıçına."

Cenker yalancı bir telaşla üstüme doğru gelirken  önümde ki sandalyeye oturdu ve dizlerini dövünmeye başladı.

"Beyy Beyy kücük el kadar kızımız küfür öğrenmiş.Kız hep o arkadaşların öğretiyo dimi bu küfürleri.Vallahı koparırım ağzını hee."

Ben Cenker'e uzaylıymışcasına bakarken Cenker dudagımın üstüne vurunca artık son damlanında bardaktan aşagı düştünü hissettim.Eline vurduktan sonra ayağa kalkıp ona vurmaya başladım.

"Manyak sensin.Ne vuruyon oğlum dudağimı senin parmak eklemlerini doverim sinirlendirme beni."

Ben bağırırken Cenker benim vuruşlarıma karşı kahkaha atıyordu.Elimi kumral kıvırcık saçlarına daldırıp geriye doğru çektim.Cenker bu sefer acıyla inlediğinde hemen elimi çektim.

"Cen.Cenker ben çok özür dilerim öyle şey edince bian kendimi şey ettim kaybettim vallaha acıdıysa kusura bakma kankicim."

Cenker'in saçları oldukça hassas olduğu icin çok acırdı biri cekince.Bikeresinde ağladıgı bile olmuştu.Ben üzüntüyle ona bakarken gözlerim dolmuştu.Ona zarar vermek isteyecegim en son şeydi.Onu çok seviyordum o benim için tekti.O benim abimdi.Cenker akan gözyaşımı görünce hemen ayağa kalktı ve bana sarıldı.

"Kız minoet ağlama.Hem benim canım acımadı vallahi bak."

Geriye doğru cekilirken yanagımdaki göz yasını baş parmagıyla sildi.

YARABANDI-Elyaf-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin