‽―04

41 2 0
                                    

After taking a hot shower I changed into my Casual attire, just a yellow tank top and a black leggings. I don't use short shorts. I ponytailed my hair with a pink ribborn and tada I'm done.

I went to stand infront of my mirror. Tinitigan ko yuung sarili ko. Maayos na ulit yung tibok ng puso. Lalabas na sana ako ng kwarto ko when I suddenly remembered promising to talk with Damon after I'm done changing. Oh my, wala naman siya siguro sa tapat ng door ko diba? I saw him leaving down stairs kanina... But... shucks! Bakit ba ako kinakabaan?

I opened my door and almost jump in surprise when I came face to face with Damon! "Don't scare me like that!" napahawak ako sa chest ko, my heart is beating so fast again, but this is just because I was surprised... really... walang ibang dahilan...

Damon smiled "Sorry, Ang tagal mo, I almost rip your door. Now, Where do you wanna talk?"

I gulped, damn! Why is he so hard to handle?

"Pwede later Damon? Mom might be looking for us. Dinner?" I emphasized the dinner, yun lang maisip kong idahilang eh.

He sighed "Ok, but I won't acept any excuses after."

I smiled in relief at pumunta na kaming dinning room, sakto lang pagkadatin namin kasi linalagay na sa table yung mga foods. Umupo kami, syempre, ako katabi ko na naman si Damon.

The whole dinner Mom and Damon talke about business which I don't really understand. Ang talino talaga ni Damon at obvious na gustong-gusto siya ni Mom. Anyway nakwento ko na ba kung paano ko siya naging fiance? 

Well, it's because of my late Dad, he's dead now, ayun bago siya namatay may last wish siya at yun ay ang ipakasal daw ako sa anak ng bestman niyang si Tito Russel Andrada at si Damon nga yun.

Pagkatapos ng dinner nagpunta kami ni Damon sa garden sa likod ng bahay at tumambay sa patio.

"Zoey, I really like you."

////>__<//// Damon, he never miss a day without saying that word to me.  Kaya malakas ang loob kong sumbat-sumbatan siya.

"Damon we're getting married, ano pa bang gusto mo?"

"You're love."

Napabuntong hininga ako. That's too much. Pero to be honest sometimes I feel like I love him or what but I don't know. 

"I don't want to pressure though but  please never forget your dad's last will"

Kakasabi ko lang na ikakasal kami eh,hindi ko naman yun nakakalimutan tsaka. Nakakairita na nga eh lahat nalang ng may alam eh yan ang sinasabi, wala naman akong amnesia para makalimot, psh.

"sure" sabi ko then tumayo na ako, yun lang naman pala paguusapan namin, di pa sinabi nung kumakain kami tsk. "goodnight Damon" sabi ko at nagsimula ng maglakad.

Pero bago ako makalayo hinila niya yung kamay ko "teka," he said so I face him.

"Why?" I asked then bigla niya akong hinug! jusme! ayan na naman puso ko, tatalbog talbog na naman! "D-Damon..." Linagay ko yung kamay ko sa chest niya para sana itulak pero ang lakas ng pagkakahug niya sakin. Sumuko na ako sa pagtulak pero nakayakap pa rin siya sa akin. Di ko na tinanggal yung kamay ko sa chest niya para di niya maramdaman yung malakas na tibok ng puso ko.

"goodnight..." he said anf kiss me on the head bago niya c-in-ut yung yakap niya.

"goo-goodnight!" sigaw ko at tumakbong parang tanga papasok ng bahay papunta sa kwarto ko. shucks! I acted like a music band supper fan who just got a hug from the lead singer! Nakakahiya tsaka bakit ako tumakbo? waaaaaaaaah!! Lord please rewind po! Super nakakahiya yun T__T

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

A/N: hi po! maraming salamat po sa pagbasa at pagsubaybay, hehe, try ko pong magupdate evryday or 5 times or 4 times a week, hihi, salamat po ulit.

Please like po kung sa tingin niyo deserving itong matatakan ng star.

And I hope for your comments too ^____________^≡❤

Suddenly, A Love Story(OnHold)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon