Cevat Paşa, o gece geç vakit yatağa girdi. Çok yorgun ve huzursuzdu. Hemen uykuya daldı. Rüyasında Allah tarafından buyuruldu'ki: ''Ey cevat, sen Müslüman Türk topraklarının kumandanısın. Bu topraklar üzerinde yaşayan sizler, benim kelamıma hürmet ve tazim ederseniz size müjdeler olsun ki yakında zafere müyesser olacaksınız. Denizin üzerine bak.'' Dönüp denize baktı. Denizin üstü bir nurla kaplıydı. O nurlu dalgalar arasında çiçeklere bezenmiş. ''Kef'' ve ''Vav'' harflerini gördü. Ardından da uyandı. Ölen kızı Bedile Hanım'ın mezarına gitti. Defne dallarıyla donanmış mezar taşının başında duasını okudu. Tam ayağa kalkacağı sırada, rüyasında aşina olduğu sesi burada da işitti: ''Ey Cevat, depolardaki 26 mayını denize döşe.'' Dönüp ardına baktığı zaman kimsecikleri göremedi. Bulunduğu yerden gitmeye başlamıştı ki pir yüzlü bir zat karşısına dikildi. Paşa'nın kolundan tutarak ''bir derdiniz mi var'' dedi.Paşa bir çırpıda rüyasını anlattı. Pir yüzlü zat, biraz düşündükten sonra rüyayı şu şekilde yorumladı: ''Kafirler hiçbir zaman bu topraklara hakim olamayacaklardır. Deniz üzerindeki nur zaferin işaretidir. Bu nişaneyi hazırlayan ''kef ve ''Vav'' harfleridir. Ebced hesabında gördüğün ve tarif ettiğin ''Kef'' harfi 20, ''Vav'' ise 6 rakamını bildirir. Bu iki sayıyı topladığınız zaman 26 rakamı ortaya çıkar. Bu 26 mayını hemen denize döşeyin ki zaferinize sebep olsun.'' Gerçekten de daha önce Boğaz'a döşenmiş bulunan 377 Alman mayını arasından hiç yara almadan geçen İngiliz ve Fransız donanması, Cevat Paşa'nın rüyası üzerine Nusret Gemisi tarafından döşenen bu 26 adet halis Türk mayınını geçememiş, darmadağın olmuştur.
