Defne
Televizyon izlemekten sıkıldığım yeni bir güne merhaba henüz evime internet bağlatamadığımdan televizyonla yetiniyodum işte.Daha yetimhaneden çıkalı 1 ay anca olmuştu.Orda ki zamanlarımdan çalışıp biriktirdiğim paralarla gücüm anca bu kadarına yetmişti.Okulların kapanmasına 1 hafta kalmıştı ve devamsızlık hakkım vardı yetimhanede iki eliniz kanda bile olsa bizim müdireye anlatamazdınız gönderirdi okula belki özünde iyi biri olsa bile o kadar kişiyle uğraşmaktan mıdır nedir sinirli ve aksi biriydi.Arada bir ziyaretlerine gidiyodum bende o kadar emekleri olmuştu üstümde unutmam imkansızdı.Karnımın acıktığını farkedip mutfağa doğru adımladım buzdolabının kapağını açtım nerdeyse bom boş diyebilirdim.Peynir ve zeytin çıkardım dolaptan hoş peynir ve zeytinden başka da bir şey yoktu zaten.Sabah aldığım ekmekten bir dilim aldım ve çay demledim.Hızlı hızlı atıştırdıktan sonra böyle olmıcağını farkedip kumbarama yöneldim.Nerdeyse 2 haftadır sabah akşam aynı şeyleri yiyodum paramda suyunu çekmişti taşınma işidir o su bu su derken 100 liram kalmıştı ay sonuda yaklaşıyordu.Bide kira derdi çıkıcaktı başıma oh ne güzel.Böyle düşünmemin bir işe yaramayacağını anladım ve elime gazete bir de kalem aldım.Gazeteden iş arıyordum.Aslında yetimhanedeyken garsonluk yapıyodum ama bu taşınma işi çıkınca malum 18 yaşına bastığım için yurttan çıkmam gerekti bu süreçtede işi fazla aksattığım için ayrıldım.Gazeteden de bir şey çıkmayacağını anladım ve gazeteyi kalemi fırlatıp odama geçtim.Dolabımı açıp kot pantolonumu üstünede uzun t-shirtimi giyip pantolonun içine soktum ve hafif çıkardım t-shirti.Küçük sırt çantamı aldım ve beyaz spor ayakkabılarımı alıp kapıyı kapattım.Ani bir panikle çantamı yokladım Allahtan anahtarımı almıştım.Ayakkabılarımın bağcıklarını bağladıktan sonra merdivenlerden apartman kapısına kadar aheste aheste yürüdüm.Bina o kadar eskiydi ki eski bir asansör bile yoktu.Acilen iş bulmam gerekti yoksa okul başlayınca sürdüremezdim.12. Sınıfa başlıcaktım ne kadar yetimhanede büyüsemde övünmek gibi olmasın ama derslerim gayet güzeldi.Doğru düzgün bir arkadaşım bile yoktu sürekli kendimi ders çalışmaya ve kitap okumaya vermiştim o yüzden hedeflerim büyüktü.Bir mağazanın önünden geçerken gözüm normal insanlar gibi elbiselere değilde iş ilanına takıldı.Direk girdim içeri konuştum okul başlayınca eğer istersem yarım güne düşürebilceklerini bile söylediler.Haftalıkta 250tl alıcaktım hiç yoktan iyidir.Biz tam anlaşmışken içeri benim yaşlarımda bir kız girdi iş ilanı için gelmiştim diye kasiyer kişi o iş için tam şuan biriyle anlaştık deyince kızın yüzünde hevesi kırılmış bi ifade oluşmuştu.İyi günler o zaman deyip mağazadan çıktı.Arkasından bende çıktım.Kıza gözüm takılmıştı.Yakınlar da parka gidip bir banka oturmuştu.Biraz kızı izledikten sonra yanına oturdum.Aslında arkadaş canlısı biri değilimdir ama bu sefer içimden gelmişti.Kafasını bana çevirdi "o işi alan sendin dimi"diye sordu
"Evet"dedim anladım der gibi başını salladı "Eğer ihtiyacın varsa yarım gün yarım gün çalışabiliriz" dedim
Hafifçe tebessüm etti "baktığım ilk yerdi sadece yetimhaneden sonra bu yük bana ağır geldi.Hem iş bul sonra ev anlaşılan zor bi hayat beni bekliyor." Bir an sendemi yetimhaneden çıktın dedim.Bu aralar böyle insanlarla karşılaşmamak mümkün değil her sene 18 yaşındakiler çıkarılır bilirsin dedi.Haliyle biliyorum dedim.
"Bak sana bir şey dicem ben bi eve taşındım gel sen benim yanıma sanada bir iş buluruz." Birden söyleyivermiştim bu acımak falan değildi halinden anladığım için kendime çok yakın hissetmiştim.Güleryüzüyle sahi mi diye sordu.Evet anlamında başımı salladım.Evin yolunu tek başına bulamaz diye beraber ona iş bakıp ordan geçicektik eve.Oda bir cafede garsonluğa başlamıştı haftalık ücreti 260 tlydi.12. Sınıf olucam deyincede patronu çok anlayışlı bir şekilde karşılayıp o zaman part time yapabiliriz tatil bitince dedi.Onunda işi olmuştu ve artık benim eve adımlıyorduk.Gerçi şuan bitek benim değil onunda eviydi.Bir bavulunu ben taşıyodum.Eve adımlarken de kendime ciddi anlamda şaşırmıştım sadece hayat hikayesinin bir kısmını biliyordum.İsmini bile bilmiyordum.Sahi ismi neydi acaba? Ona dönüp tanışma faslını atladık galiba ben Defne dedim.Tebessüm edip "hayatlarımız bu kadar benzer olunca isim sormaya gerek kalmadı galiba.Bende Asya memnun oldum" Sonunda eve varmıştık.Misafir odası gibi olan odaya yerleşmişti oda.Yani artık onun odasıydı.Yerleştikten 1 saat sonra falan akşam yemeğine oturmuştuk.Akşam yemeği diyosam Peynir zeytin ekmek çay.Küçümsemiyorum asla ama kimse sürekli akşam sabah kahvaltı etmek istemez.İçimden bu günlerede şükür dedim.Peynir ve Zeytinim bile az kalmıştı çünkü yarın alsam iyi olur.Akşam yemeğimiz bittiğinde birlikte sofrayı toplamıştık.Yani ben tabakları ve çay bardaklarını yıkamıştım oda kahvaltılıkları buzdolabına koyup masayı silmişti.Şöyle bir bakınca fiziği gayet güzeldi kahverengi saçları yemyeşil gözleri falan baya güzel bir kızdı.Kızı süzmeyi bırakıp beraber içeri geçtik.Banyonun yolunu sordu ve duş almaya gitti.Yaklaşık 1 saat sonra duşunu alıp yanıma gelmişti.O geldikten sonra bende gidip bir duş aldım.Salona geldiğimde koltukta uyuyakaldığını gördüm.Koltuğun üzerinde duran pikeyi üstüne serdim.Yatağına yatmasını isterdim ama uykusunu bölmek istememiştim.Bende ağır adımlarla odama adımladım.Yatağıma girip gözlerimi kapattım yaklaşık ne kadar süre geçmişti hiç bilmiyorum ama uykuya dalmak üzere gibiydim.Ta ki yeni ev arkadaşımın yani Asya'nın çığlığını duyana kadar.Hemen odamdan çıkıp koşar adımlarla yanına gittim.Nefesi kesiliyodu bi an astımı falan var diye düşündüm.Kesik bir şekilde "ışığı aç" demişti.Hemen ışığı açıp tekrardan yanına oturdum.Elini kalbinin oraya koyup derin derin nefesler alıyodu.Biraz nefesinin düzene girmesini bekledikten sonra nolduğunu sordum.Karanlık fobisi olduğunu anlattı.Keşke söyleseydin dedim ve televizyonun altındaki dolaptan gece lambası çıkardım.Taktıktan sonra ışığın yetip yetmediğini sordum."Yeter gayet güzel aydınlandı her yer teşekkür ederim.Senide korkuttum gece gece çok pardon" dedi.Samimi bir tebessümle "hiç önemli değil sen dert etme yat uyu hadi" dedikten sonra tekrar odama gidip yatağıma girmiştim.Bu sefer göz kapaklarım kendiliğinden kapanmışlardı bile kendimi uykuya tamamen teslim ettim.Bu yorucu günüde dinlenerek atlatmam
gerekiyodu tabii...
