Η Naos βρισκόταν στο αυτοκίνητο μαζί με τον Dave, τον Arron και τον Jason. Οι υπόλοιποι θα ερχόντουσαν με άλλο αμάξι.
"Ποιό γρήγορα Dave, δεν θα προλάβουμε" είπε και εκείνος αύξησε ταχύτητα.
Ο Arron ακόμα δεν ήξερε ούτε που θα πήγαιναν ούτε τι θα έκαναν εκεί.
Η Naos δυνάμωσε τη μουσική, άνοιξε το παράθυρο και έβγαλε το κεφάλι της έξω αφήνοντας τον αέρα να παίξει με τα μαλλιά της. Έκλεισε τα μάτια της και απόλαυσε τη στιγμή. Ήταν ο τρόπος της να νιώθει ελεύθερη. Ήταν αυτά τα δέκα λεπτά που την έκαναν να ξεφεύγει από όλους και από όλα. Μόνο εκείνη και τα αστέρια από πάνω της. Η Naos λάτρευε τα αστέρια. Έτσι κι αλλιώς μόνο για να τα δει έκανε αυτό το πράγμα με την παρέα της. Η μητέρα της από την ηλικία των πέντε της είχε μάθει να βρίσκει τον μεγάλο Αρκτουρο και αργότερα είχε μάθει σχεδόν όλους τους αστερισμούς. Έβρισκε κάτι ιδιαίτερο σ'αυτά. Μάλλον γιατί πάντα ήθελε να είναι ένα. Να μπορούν να τη δουν αλλά να μην μπορούν να τη φτάσουν...
Ο Arron την παρατηρούσε και στριφογύρισε τα μάτια του αδιάφορα. Έστρεφε μια αντιπάθεια προς αυτήν. Μάλλον γιατί του θύμιζε τον παλιό εαυτό του. Τα λάθη που έκανε και οι άσκοπες προσπάθειές του να τα διορθώσει.
Από την άλλη ο Dave οδηγούσε σιωπηλός και απολάμβανε τη διαδρομή. Μπορεί να έδειχνε ο πιο χαρούμενος αλλά ήταν ένας από τους "σπασμένους". Έκρυβε καλά τη λύπη του, κατι που η Naos του είχε μάθει. "Ο καλύτερος τρόπος για να μην καταστρέψουν τη ψυχή σου, είναι να προσποιηθείς ότι δεν έχεις".
Στην αρχή δεν τον ένοιαζε. Αλλά όταν τον αρνήθηκαν μέχρι και οι γονείς του, τότε ήταν που αποφάσισε να εφαρμόσει αυτή τη μέθοδο. Και δούλεψε!Το αμάξι σταμάτησε σε έναν γκρεμό. Ο Arron κοίταξε γύρω του. Δεν υπήρχε κάνεις εκεί. Ο δρόμος ήταν πλατής και στην περιοχή τους φώτιζε μόνο μια λάμπα. Η Naos άνοιξε το πίσω μέρος του αμαξιού και έβγαλε δυο κουβέρτες. Ο Jason με τη σειρά του έβγαλε το θέρμος με τις μπύρες.
"Εδώ θα κάτσουμε?" Είπε ο Arron βαρετά.
"Οχι θα σε ρίξουμε από το γκρεμό και θα φύγουμε". Του απάντησε η Naos ειρωνικά. Άτομα σαν τον Arron την έκαναν να δείχνει πιο κακία απ'οτι είναι.Ο Arron την πλησίασε απειλητικά. Είχε γίνει κατακόκκινος από θυμό και είχε σφήξει τα χέρια σε γροθιές.
Πριν προλάβει να της μιλήσει ο Dave τον πλησίασε και τον απομάκρυνε από τη Naos.
Εκείνη δεν έδωσε περισσότερο σημασία και κατευθύνθηκε προς τα σκαλιά που οδηγούσαν στην παραλία.
ESTÁS LEYENDO
Midnight memories [On Hold]
Romance"Yet I believe the moon understands what it means to be human.Uncertain. Alone. Created by imperfections"