Dont Break my Heart (Soon to be Published)

Goodbye Pau?

Pauline's Point Of View.
Umuwi na ako sa bahay nag pahing-- (A/N hindi porket pinuntahan ni Kenneth si Pauline eh mahal pa nya ito, syempre nandun padin yung care nya sa tao may pinagsamahan e anu ba)

Shut up Author! Moment ko to e dimo nakita pauline'S pov?

Umuwi na ko sa bahay para magpahinga hays nakakapagod , at masakit din na yung minahal mo noon ... aishh! Shut upp. Oke?
-
-
Kumulo bigla yung tiyan ko, huhu gutom na cii aque bumaba ako para tumingin kung anong ulam hmmm ayoko ng ulam adobo. Naisipan ko na pumunta nalang muna ako sa condo ko dun kasi malapit lahat ng kainan dun nadin siguro ako magpapahinga gusto ko munang mapag isa , "Kuyaa Jef! Paki drive naman po ako papunta sa condo ko" sabi ko sakanya and yes jef ang name ng driver namen hakhak. "Maam? Dun po ba kayo matutulog?" Sabi sakin ni kuya Jef habang binubuksan yung gate "Ah oo don muna ako hanggang bukas o baka itext konalang kayo kapag uuwi nako , ah nga pala iwan mo sakin yang kotse ha?" Sabi ko sakanya , sumakay na ako ng kotse wala pang 30minutes nandun na agad kami , yap malapit lang yung condo ko samin ,bumaba na ako ng kotse at kinuha yung bag ko "Mam saan ko po pala to pwede ipark?" Tanong sakin ni kuya jeff dahil iiwan ko nga pala yung kotse ko "ah dun nalang punta ka sa parking lot dun sa loob" sabay turo sa parking lot pumasok na ako sa elevator tinext ko si kuya jeff na isunod nakang yung susi sakin , nagpalit na muna ako ng damit pambahay dahil sa baba lang naman yung mc.do , maya maya may nag door bell na at alam kong si kuya jeff nayon, kinuha ko na sakanya yung susi at nilagay sa bag, arghh gutom nako kain namuna ako
-
-
Habang naglalakad papuntang mc.do may nakita akong pamilyar na muka , mukang ayoko na makita habang buhay , mukang pinaka ayoko sa lahat

Ang tatay ko.

Gusto nya akong lapitan na parang may gusto sya sakin sabihin binilisan ko nalang lakad ko, wala na talaga kong pake sakanya kahit mamatay pa sya jan oo sasabihin nyo na napaka walang puso ko pero isipin nyo nga nagawa nyang iwan nanay ko para mambabae juskoo hindi kanaman gwapo , buti nalang nindi ako nagmana sayo umorder nalang ako sa mc. Do ng coffee and pancake yum... habang ngumunguya ako ng pancake , naramdaman kong may natayo sa harapan ko na lalake , yung sinasabi ko sainyong tatay ko haha. Dapat nga hindi ko na sya sinasabi sainyo e. Nakuha ko pang tawagin na tatay hm? Ano ba magandang tawag sakanya? Alam ko na "Matanda" matandang walang kwenta . Umupo sya sa lamesa ko aba kung gano nga naman kakapal ang muka "Uhm? Excuse me may sinabi ba akong umupo ka?" Sinabi ko sakanya na parang diko sya kilala "A-anak" natawa nalaang ako ng bahagya ang kapal nga ng muka "Pwede ba? Tigilan mo na ako? Anong sinasabi mo jang anak? Kahit kailan hindi ka naging tatay samin kaya pwede ba layuan moko" pinagpatuloy kong kumain at umasta na parang walang tao sa harap ko. "Patawad" bulong nya. Huminto ako sa pagkain at binaling ang tingin sakanya sabay taray . Wala na talaga akong pake sakanya as in. "Ganyan naba ang natutunan mo sa nanay mo" sa sinabi nyang yon doon nako nag init anong karapatan nyang sabihin yon? "Wow! Kung makapagsalita ka naman anong karapatan mong matanda ka ha?! Sige nga? Paalala kolang sayo maayos akong pinalaki ng nanay ko , ng sya lang mag isa , kaya wag na wag mong sasabihin yan idamay mo na lahat wag lang ang nanay ko kasi kahit kaylan wala kanaamn e yung oras na naghihirap na si mama , yung oras na wala na sya saming mapakain , ginagawan nya ng paraan pero ikaw?! Ano sa tingin mo nagawa mo samin ha? Wala kanamang ginawang matino ah? , kung tutuusin dapat nga nag papasalamat ako sayo e alam mo kung bakit? Salamat dahil umalis ka kasi wala kang kwenta , salamat kasi iniwan mo kami at natuto kaming lumaban mag isa" sa pagkakataon nayon nagawa ko ng umiyak , hindi dahil sakanya , hind dahil iniwan nya kami dahil naalala ko yung mga oras na sinabi ko , na hirap na hirap na yung nanay ko bata palang ako lumaki na ako na walang tatay, kahit kaylan hindi ko sya hinanap kasi para saan pa kung may nanay naman ako diba?  Nanay na pinalaki ako ng maayos , nanay na hindi ako pinabayaan, nanay na kahit walang wala na kami noon. Pinili parin nya na mag aral ako sa magandang paaralan. Umalis nalang ako tumakbo ako , tumakbo , tumakbo, hanggang sa makarating ako sa condo. Humiga ako sa kama ko Imiss my Mom so Much , tumawag ako kay mommy nakailang ring lang at sumagot na sya "Hello anak kamusta na?" Sabi sakin ni mama "Mom can i go there? Imissed you so Much" sabi ko habang naiiyak , pinipigilan ko umiyak dahil ayokon mag alala sakin si mama , and yes gusto ko na din pumunta ng states para makasama ang nanay ko. Kaya lang naman ako pumunta dito dahil kay Kenneth e diba? Ang tanga ko (A/N hindi lang tanga napaka tanga) " Sure anak gusto mo bukas na eh ipapa book kita" sa sinabi ni mommy nakaramdam ako ng saya dahil mabilis ko na agad makikita ang nanay ko. "Really Mom? Thankyouu See you soon mom." Sabi ko sakanya "No Problem my Princess , im Happy to see you again, ah sige bye bye na muna anak ha" sabi sakin ni mommy "Sige mommy Iloveyou" sabi ko sakanya "Iloveyoutoo anak."binababa ko na yung tawag namin. Tinext konalang si Yaya na kunin lahat ng damit , lahat ng gamit ko at ipadala sa condo ko now. Sumagot naman agad sya agad hinintay ko si yaya maya maya dumating na sya "Saan naman ang punta nyo mam at lahat ng gamit nyo eh pinakuha nyo" nakakunot noong tanong ni yaya "Ah bukas kasi pupunta na akong states e kayo na muna bahala sa bahay ha yaya? We will go back soon" Sabi ko yaya umalis