1.Bölüm

94 34 46
                                    

'Hayatı rüzgar olarak alsak insanlarıda yaprak olsa 'Hayat bir rüzgar biz insanlarda o rüzgarın içinde savrulan yapraklarız'diyebiliriz dimi?Ama her yaprakta savrulmaz o rüzgarda bazıları o rüzgara karşı çıkabilir.O karşı çıkanlar güçlu insanlardır.Yaprak çeşidi olduğu gibi insan çeşidide vardır.Kaba,nazik,kibar vb.insanları herşey uzerinden değerlendirebiliriz mesela yemek tarifinden çıkalım yola değilmi?Acemi olan insanlar yemeği belki ilk başta yakar inatçıysa karşıdaki kişi bidaha dener o da olmadı bidaha yani hep şans veriyor peki biz insanlar neden karşımızdaki insanlara şans vermiyoruzki neden birçok insan yemeğin görünüşüne bakar tadına değil insanlarda insanlara öyle dış görünüşe göre karar veriyor mesela kendi hayatım öyle insanlar diş telleri takıyosa,sivilceleri varsa veya gözlük takıyosa ucubemi oluyor? Ama lisede öyle yada benim lisemde bilmiyorum' ben bunları yazarken defterime birden biri çekti o kişiye bakınca o kişinin Berk olduğunu gördüm

"Versene defterimi?"dedim defterimi almaya çalışırken sınıftan biri "Berk şansına tükür ya normalde güzel kızlar böyle yaparda sanada bu mal kalmış"demesi kalbimi kırmıştı doğrusu

"Bakalım bu ezik ne yazıyo"dedi berk okumaya başlarken"Hayatı rüzgar olarak alsak insanlarıda yaprak olsa 'Hayat bir rüzgar biz insanlarda o rüzgarın içinde savrulan yapraklarız'diyebiliriz dimi"dedi ardından gülmeye başladı

"Hayat bir rüzgar bizde o rüzgarın içinde savrulan yapraklarız öylemi ben bundan daha komik birşey duymadım ya"dedi gülerek tüm sınıf gülmeye başlamıştı.Bense boynumu öne eğmiştim gözümden bir yaş geldi

"Eziğe bak ya ağlıyor kıyamam "dedi Buket Berk'te defterimi yere fırlattı bende defterimi yerden aldım ama bu kadarıda fazla
Karşılık ver Gece
Nasıl verim karşılık
Sende zenginsin karşılık ver artık bunlara
Yapamam
Ne halin varsa gör
Iç sesimle olan kavgayı bırakıp sınıftan çıkacaktım ancak birinin çelme takmasıyla yere düştüm yere düştüğüm içinde gözlüğum çıktı gözlüksüz göremem ben görsemde bulanık görürüm olamaz ya gözlüğümü aramaya başladım sınıftakiler gülüyodu

"Bak bak burda"diyodular ama ben bulamıyodum en sonunda biri beni ayağa kaldırdı Gözlüğümü taktı o kişiye baktığımda onu tanımıyodum ama yakışıklı çocuktu kesin benle dalga geçecek tamda tahmin ettiģim gibi oldu birden beni bırakınca yere yapıştım dudağım kanamaya başlamıştı bende ağlıyarak sınıftan çıktım eve gittim ağliyodum direk odama çıktım yatağıma oturarak ağlamaya devam ettim ama çok ağırdı odamda ağlarken kuzenim odaya girdi

"Kuzu ne oldu ağlama"dedi ama ağlamam dahada arttı.Gözlerin ağrimaya başlamıstı

"Kuzen bıktım ezilmekten cidden bıktım tüm sınıf bana gülüyo ne oldu biliyomusun biri sözde bana yardım edecek beni yerden kaldırdı yere tekrardan attı dudağım patladı ama devam ettiler gülmeye ben ne yaptımki bunları hak edecek ne yaptım söylesene?"dedim

"Hadi kuaföre"dedi bende ona anlam vermeyen bakışlar attım

"Hadiii"dedi beni kolumdan tuttarak dısarı çıkarttı

Bölüm kısa oldu evet ama güzel oldumu???? Her türlu eleştiriye açığım

Aşkın DersiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin