Evet yine aynı şeyler.Annemle benim iş kavgam.
-Anne bak Mela korkuyor.
-Korksun, bana ne benim de canıma tak etti.Artık bu sefilliği çekmek istemiyorum.
-Çekme anne çek-me tamam mı defolup git. Bir daha geri gelme , ben işimden memnunum.
-Seni bu yaşa ben getirdim ve sen bana bağrıp çağrıyorsun öylemi ?
-"Evet öyle "dedim bağırarak ardından Melanın yanına gittim.Çok korkmuş görünüyordu.
-Mela iyi misin ablacım?
-Çok korktum.
-"Tamam birtanem geçti artık"diyerek ona sarıldım. Bu durumlardan çok etkileniyordu.
-"Elalemin kızı annesini zengin zengin yaşatsın bizim kız kardeşini düşünsün ohh ne ala memleket" sinirle anneme baktım devamında ne diyeceğini merak etmiştim.
-"Ama artık yetti al kardeşini defol git bu evden bir daha da asla geri dönmeyin." az önce annem bizi kovmuştu. Hadi tek beni kovsa burda 1 dakika bile durmam ama Mela ile ne yapıcam ben.
-"Bakıyorum duraksadın Ece." sinirle ayağa kalktım.Melayı elinden tutup odamıza götürdüm. Dolabımızdan eşyaları alıp bavula koymaya başladım.
-"Abla ne yapacağız? Melanın ağlamak üzere olduğunu fark ettiğimde benim de gözlerim dolmuştu ama ağlamayacaktım. Hem de bu kadın için. Asla."Merak etme benim durumu iyi olan bir arkadaşım var ismi Yağmur o kabul ederse onda kalıcaz."
Eşyaları bavula koyma işini bitirmiştim."Hadi gidiyoruz" Bir elimle Melanın elini diğer elimle bavulu tuttum.Evin dış kapısına gelince anneme son kez baktım. Bana sırıtarak bakıyordu .
Sinirlenmemek elde değildi.
-"Ne o ağlamadan mı gidiceksin?" Harika bir cevabım vardı. Anneme sırıtarak baktım.
-Ben değer verdiğim kişilerin ardın ağlarım .
-Neyse hadi gidin fazla bile durdunuz.
Annem eliyle kapıyı gösteriyordu Mela ise ağlıyordu.Kapıdan çıktıktan sonra elime telefonumu alıp Yağmuru aradım.
-Alo Yağmur.
-Ece ne oldu.
-Ya ben size gelebilir miyim çok kötü şeyler oldu da.
-Tabi ki araba yollatıyorum. Evdesin değil mi ?
-Evin önündeyim. Ama arabayı durağa yolla.
-Peki.
-Mela da benimle geliyo.
-Oo iyiymiş sonunda Melayla tanışıyorum
-Neyse bay bay
-Bay bay
Melaya baktım, artık ağlamıyordu.
-"Mela şimdi durağa gidiyoruz oradan araba bizi alıcak tamam mı."
-"Tamam." Eğilerek Melanın boyuna geldim ardından yanağına bir öpücük kondurdum ve tekrar yürümeye devam ettik.
Yaklaşık 5 dakika sonra durağa varmıştık.Yanıma siyah bir araba geldi şöförü yanıma gelip arabanın kapısını açtı.
-"Beni Yağmur hanım gönderdi."
Melayla birlikte arabaya bindik. Şöför bizi Yağmurun evine getirdi. Arabadan inip bavulumu aldım ve Melanın elini tuttum.Zili çaldıktan sonra kapıyı bir hizmetli açtı. Buraya daha önce de geldiğim için hizmrtliler beni tanıyordu.
-"Hoşgeldiniz Ece hanım Yağmur hanım sizi odasında bekliyor."
Başımla hizmetliyi onaylayıp Yağmurun odasına çıktık kapıyı tıklayıp içeri girdim.Yağmur yatağında telefon oynuyordu. Beni görünce hemen yanıma gelip bana sarıldı.Ardından Melaya sarıldı.
-"Hadi oturalım."Birlikte puflara gittik ancak 2 tane puf vardı ben birine oturup tam Melayı kucağıma alıyordum ki Yağmur onu kucağına oturturdu ben de bir şey demedim.
-"Anlat bakalım ne oldu Ece?"
-"Bir şey olduğu yok annem bizi evden kovdu." dedim dalga geçercesine.Yağmur ufak çaplı bir çığlık attı .
-"Her şeyi en başından bütün detaylarıyla istiyorum." Yağmurun bu halleri çok komik oluyordu tam bir sorgu polisi gibi.
-"Tamam anlatıyorum."
Resimdeki kişi Ece.İyi okumalar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Para Sevdası
Literatura FemininaPara sevdalısı bir kadın , her şeyden habersiz ve masum 5 yaşındaki bir de kız çoçuğu. Bu kız çoçuğunun asla paraya düşkün olmayan ablası.Ve acımasız bir hayat , tam da romanlık değil mi ? Evet dediğinizi duyar gibiyim. O zaman hikayemde görüşmek üz...
