Secrets to the moon and back

Hoofdstuk 2

De eerste bel gaat. "Sophie kun je me nog helpen met dat verslag van Nederlands na school?" "Eh ja... bij jou?" zegt Sophie.
Het meisje waar Sophie tegen praat denkt na. Er is een korte stilte. "Ik heb geen zin in troep." Antwoordt ze. Sophie rolt met haar ogen en loopt hard door. Het meisje laat Sophie even en gaat rustig naar de les. "Sophie waarom liep je weg? Is er soms wat in de thuissituatie?" "Waar bemoei jij je mee?!" Roept Sophie kwaad. Ze staat weer op en het lijkt erop alsof ze naar de wc rent. "Weet jij waar Sophie is?" Vroeg de docent Nederlands. "Ze is op het toilet, kan ik ook? Ik moet heel nodig." Antwoordt het meisje. De docent geeft haar toestemming. het meisje kruist haar benen zodat het lijkt alsof ze heel nodig moet. "Sophie, ben je daar?" Niemand antwoordt. Zo bleef het meisje een paar minuten wachten. Sophie was dus helemaal niet naar het toilet. Het meisje ging weer terug naar de klas. "Mevrouw, ik was even in de war, Sophie is in lokaal 12." Loog ze. "Ga haar maar even halen dan, maar wel snel." Antwoordde de docent. Het meisje rende naar elk leeg lokaal dat er was. Ze begon bij lokaal 3. Nergens te bekennen. Zo ging het even door, maar toen kwam ze aan in lokaal 5. Ze ging naar binnen en keek om het hoekje. Daar zat ze dan. "Sophie wat doe je?!" Sophie was aan het schrijven in een rood snelbinders mapje. "Gewoon." Antwoordde Sophie nonchalant. "Ja wat "gewoon" je bent nu aan het spijbelen hè?" Sophie wordt helemaal gek van het meisje. "-zucht-, ik ben je verslag aan het schrijven." Antwoordt Sophie. "Doe dat gewoon na school met mij. Het is ook mìjn verslag hè?" Sophie is er helemaal klaar mee. Waarom is ze zo bazig? Ze moest haar toch helpen? Terwijl het meisje aan het mopperen is, grabbelt Sophie in haar tas. Er komt een boterham met jam tevoorschijn. Sophie haalt hem uit het broodzakje, neemt een hap en...Wam! Het gezicht van het meisje zit onder het rode fruit. "iee!!! Gadverdamme!! Het meisje wappert dramatisch met haar handen. Ze grist het rode mapje van de tafel en loopt kwaad weg. "Wat is er met dat kind?!" Mompelt ze er nog achterna.

Het meisje komt de klas binnen en iedereen roept dingen als; "iew wat is dat?!" Of ; "Gadver Bloed!" De docent spreekt haar aan en neemt haar even apart op de gang. "Noah, wat is er gebeurd?" Vraagt ze. "Wilt u het echt weten?" De docent trekt haar wenkbrauwen verontwaardigd op. Dat zegt genoeg. "Sophie spijbelt en smeerde zomaar jam in mijn gezicht." Zei ze op een geniepige manier. "Ga maar terug naar de klas." Antwoordde de docent. Het meisje (Noah) loopt geïrriteerd weg. De les gaat weer gewoon verder. Iemand uit de verte kuchte. Toen kwam er een gezicht tevoorschijn. "Sophie! Kom lekker zitten!" Riep Noah cynisch. "Noah, stoppen." Zei een ander klasgenootje. Die had haar meteen door.
Sophie's plek is normaal naast Noah, maar daar ging ze écht niet naast zitten. Noah slaat met haar hand heen en weer op de stoel, als teken dat ze daar naast haar moet gaan zitten. Sophie kijkt naar Noah's hand en loopt door. Ze gaat helemaal achterin zitten. Alleen. Noah pakt opvallend als eerste haar iPad. Ze gaat naar berichten, en stuurt alsof ze beste vriendinnen met Sophie is; "kom je niet naast me zitten? Kunnen we lekker kletsen." Sophie trekt een zuur gezicht en stuurt terug; "je bekijkt het maar." Noah pakt haar tas op, schuift haar stoel aan en gaat zélf naast Sophie zitten. "Gast rot op!" En Sophie duwt Noah op de grond. "Au! Wat doe je?!" Sophie rent weg, pakt haar fiets en rijdt naar huis. "Ze mocht van mij part ook wel een been breken hoor."