Secrets to the moon and back

Hoofdstuk 3

Sophie smijt haar fiets op de grond. Ze pakt haar huissleutel uit haar tas en ramt de deur open. "Sophie?! Ga nu naar school!" Roept haar moeder geschrokken. "Nee." Zegt Sophie brutaal. Haar moeder kijkt streng en pakt Sophie als een kind van 4 bij de arm. Ze trekt Sophie mee en sleurt haar naar de auto. "Zitten!" Zegt haar moeder streng. Haar moeder loopt naar boven om haar handtas te pakken. Sophie zit nog steeds in de auto. Ze leunt met haar elleboog tegen het portier aan. Ze kijkt naar links. De autosleutels heeft haar moeder in de auto laten zitten. Sophie doet haar riem los en loopt om naar de bestuurders kant. Daar gaat ze zitten. Het duurt wel erg lang tot haar moeder terugkomt. "Dit is het moment." Denkt ze. Ze kijkt naar links, dan naar rechts. Ze reikt met haar hand naar de autosleutels. "Ga ik dit echt doen?" Ja. Ze draait haar hand een kwartslag. De auto is opgestart. Ze kijkt naar de gaspedalen. Ze drukt er een in met haar voet. Ze rijdt. Toen kwam haar moeder aanlopen. Ze ziet Sophie in de auto. "Sophie!!!!! Kom terug!!!!!" Sophie trekt zich niks van haar moeder en racet weg.
Haar moeder grist haar telefoon uit haar zak. Ze belt beverig haar man. "Marc! Marcus!" "Lieverd wat is er?!" Zegt haar man geschrokken. "Sophie-Sophie!" Sophie's moeder komt niet uit haar woorden. "Wat is er met Sophie?!" Zegt haar man (Marcus) paniekerig. Sophie's moeder barst in huilen uit. "Blijf rustig lieverd, ik kom eraan." Zegt Marcus geruststellend. Sophie's moeder hangt op.

Er stond een auto voor de school van Sophie. Een zwarte mini. Er zat een meisje met bruin steil haar in. Het was Sophie. Ze stapte uit en deed haar capuchon op, zodat niemand kon zien dat zij dat was. De autosleutels propte ze in haar zak. Uit verbazing ging ze toch naar de les. Ze kwam het lokaal weer binnen. "Sophie waar ben jij geweest?" Vraagt de docent op een boze manier. "Ik voelde me niet lekker, maar het gaat weer." Loog ze. "O? Daar heb ik niks over gehoord?" Zei haar docent verbaasd. Sophie verbreekt het gesprek en gaat zitten. "Euh Sophie terugkomen, ik ben nog niet klaar." Sophie loopt weer naar de docent. "Tegen wie heb jij dan gezegd dat je "ziek" was?" Sophie dacht na over wat ze ging zeggen. " "als u ziek bent wordt u toch ook niet ondervraagd?" Zei ze brutaal. De docent pikte dit niet. "Ga zitten en je mond houden." Sophie gaat zitten. Zo is ze er mooi vanafgekomen. Toen ging de schooltelefoon. De docent nam op. "Goeiendag, met Cinthia." "Goedendag, met de moeder van Sophie uit 2b. Klopt het dat Sophie nu met een zwarte mini naar school is gekomen?" "W-wat?" Zegt de docent geschrokken. "Ik - ik.. kijk even uit het raam." Zegt ze vol verbazing. Daar stond ie' dan. De zwarte mini. "De docent maakt haar ogen groot en roept Sophie erbij. "Zou u naar school kunnen komen?" "Prima." Zei Sophie's moeder zelfverzekerd. De docent hing op, en de bel ging. "Sophie, blijf jij maar even zitten."

Noah loopt samen met haar klasgenootje naar de les. Ze heeft een gemene grijns op haar gezicht. "Wat is er met Sophie aan de hand?" Vraagt het klasgenootje nieuwsgierig. "Ik weet het, het is gewoon een geheimzinnig kind. Ik zat vroeger bij d'r in de klas, toen had ze ook altijd van die rare dingen. Er is altijd wat met dat kind." Roddelt Noah. "Oh? Geheimen? Die wil ik weleens horen dan." Zegt het klasgenootje. "Nou zal ik je es wat vertellen?" Noah schraapt haar keel. "Als je een ge-" "Noah, loop jij even mee?" Klinkt er een stem. Noah draait zich om. Het is....