Gözlerimi açtığımda hastahanede olduğumu farkettim. "Kim getirdi beni buraya?" diye düşünürken içeriye müdürün oğlu girdi. "KORKMA!" dedi. (Tabi ben o sırada eriyorum). "iyi misin?" diye sordu. Olumlu anlamında başımı salladım. "Ben Berk " dedi. Ağağağağa ismi bile güzel ! "Ben de Irmak " dedim. O arada içeriye Sıla,Sude ve Dilan girdi. Korktukları apaçık belliydi. Gerizekalı hayvan Hande! Bileğimi sarmışlardı. Daha sonra BERK odadan çıktı. Tabi kızlar beni soru yağmuruna tutmuşlardı bile. Bi durundan çocuk odadan çıksın değil mi! Yanlız bir sorun vardı bunu bana yapanın Hande olduğunu söyleyemezdim;çünkü olayın içine polis felan girerdi. Aslında bir tane daha vardı, kendi bileklerimi kesmekten dolayı 2 gün hastahanede kalmam gerekiyordu. PSİKOLOJİK DESTEK(!) almam için. O 2 gün içinde Berk birdaha hastahaneye uğramadı. Ama sağolsun bizim ekip her zaman yanımdalardı.
2 GÜN SONRA
Tanrımm! sonunda buradan kurtuluyorum. Hastahane işlemlerini hallettikten sonra yurda geri döndüm. Tabi yurttakiler bana deliymişim gibi bakıyorlardı. O rada Hande yanımızdan geçti ve sırıtarak "deli" dedi. O kadar çok sinirlendim ki ona birden çelme takasım geldi,yaptımda zaten .Hakkaten sinir konusunda bir destek alsam fena olmayacaktı! Hande yere düştü ve bana "pis sürtük" diyerek saçımı yolmaya başladı.Tabi ben de yanında kalırmıyım bende onun saçını çektim ! Tabi ayırdılar bizi en sonunda! Bu kız nededn böyle hala anlamış değilim, ama bulmakta kararlıyım . Odamdan çıktım ve öğle yemeği için yemekhaneye indim. Sudeler beni biraz yalnız bırakmak için çoktan inmişlerdi bile . O kadar acıkmışım ki 'hayvan gibi' yemek yiyordum. Kafamı kaldırdığımda karşı masada oturup bana bakan Berk'i gördüm.Yaa hayır yaaaa ! Çocuk benden iyice soğuyacak olsa gerek ki cesed görmüş gibi bana bakıyordu ! O kadar utandım ki yemeğimi yarım bırakıp yukarı çıktım. O arada da odamın anahtarını unuttuğumu farkettim. Bu aralar ne kadar da unutkanım böylee! Arkamı döndüğümde küçük bir çığlık atmanı sağlayacak olan şeyi gördüğümde-bir kişi- ağzımı bağırmamam için kapattı AMAN TANRIM!!!
ARKADAŞLAR PAZAR AKŞAMI İÇİN SÖZ VERMİŞTİM AMA YAZAMADIM KUSURA BAKMAYIN BU ARADA BİR HİKAYEYE DAHA BAŞLAMADYI DÜŞÜNÜYORUM. TÜM OKUYUCULARIMA TEŞEKKÜRLERİMİ İLETİYORUM. EN KISA ZAMANDA YENİ BİR BÖLÜM VE KİTAPLA KARŞINIZDA OLACAĞIM.TEKRAR GÖRÜŞMEK ÜZERE HOŞÇAKALINN :****
