4 o'clock × vmin

sixteen

(00.15)

imalien: senin için hazırlanıyorum jimin, bu gece gelmeyi unutma
imalien: zaten okula da gelmedin, seni merak ettim
imalien: gördüğünde bana yaz

(İletildi.)

.
.

(Görüldü.) / 00.30

chimchim: biraz hastaydım, ama şuan iyiyim.

imalien: iyisin değil mi? Eminsin iyi olduğundan? İstersen buluşmayı başka bir gün yapalım biraz dinlen, ne dersin?

chimchim: hayır, bu iş bu gece biticek uzaylı. Daha fazla dayanamam

imalien: sana adımı söyledim, bana taehyung diyebilirsin artık

chimchim: buna alışmışım, özür dilerim taehyung

imalien: ah hayır sorun değil benim için

(Görüldü.) /  00.35

(01.45)

chimchim: hazır mısın taehyung?
chimchim: ben çıkıyorum evden, parka doğru yürüyeceğim

imalien: ah, hazırım.
imalien: yürüyorum parka doğru ben de

chimchim: peki, parkta görüşürüz o zaman

imalien: görüşürüz

Taehyung telefonu deri ceketinin cebine sıkıştırdı. Kollarını hareket ettirmek zordu, çok acıyordu.

Jimin, heyecanla telefonu pantolunun cebine koydu. Neden bu kadar heyecanlı olduğunu bilmiyordu ama kalbi... kalbi gerçekten hızlı atıyordu.
Bunun nedeni heyecan mıydı yoksa başka bir şey miydi, bilmiyordu.
Tek bildiği oraya gitmek ve uzaylısını görmek için can attığıydı.

°°°°°°°°

Taehyung parka ilk adımını attı. Yaptığı şey doğru muydu bilmiyordu. Onu seviyordu ama kendisine onu hayatıma almayacağım diye yemin etmişti.

Hayatına kim girdiyse, onun hayatını boka çeviriyordu. Aynısı Jimin'e de olsun istemiyordu.

Jimin Taehyung için herkesten özeldi.

Parka girdikten sonra hemen kaydırağın yanındaki banka doğru ilerledi. Gökyüzünün ve ayın en güzel şekilde göründüğü yer burasıydı.
Oturduktan sonra Jimin'e nerede olduğunu soracaktı ki, vazgeçti. Ceketine giden elini geri çekerken inledi sessizce.
Acı.

"Dayan Taehyung, bu senin hissedeceğin son acı. Bugünden sonra acı, yok olucak."
Gerginliğini geçirmeye çalıştırdı, terleyen ellerini pantoluna süre süre bir hal olmuştu. Kolunu fazla bükmemeye özen göstererek saate baktı.

02.05

Korkuyordu artık. Kendini acaba Jimin gelmeyecek mi, diye düşünmekten alıkoyamıyordu.
Geleceğine inanmak istiyordu.
Hem, Taehyung'a evden çıktım geliyorum dediğine göre gelirdi.

Dakikalar birbirini kovalarken Taehyung bir sürü yıldızın arasındaki benzersiz ayı izlemeye dalmıştı. Başını çevirdiği gökyüzünden aşağı, yere indirdi.

gelmiyordu.

gelmeyecekti.

En son saate bakmasının ardından ne kadar süre geçti bilmiyordu ama artık bunu kabullenmişti.
Gözleri dolmuştu, sonunda o'nu göreceği için ne kadar hayal kurmuştu.
Tüm hayalleri teker teker suya düşmüştü ve Kim Taehyung birazdan o suda boğulacaktı.
"Neden gelmiyorsun, gelmen gerekirdi. B-bana yalan mı söyledin?"