Sen Benimsin

Burcu

Müzik evinden aldığım siyah gitarımı ve polarımı alıp odadan çıkıyorum.Bugün gitar kursunun ilk günü.Merak ediyordum çünkü hayatımda hep gitar çalıp cool şarkılar söyleyen insanlara özenmişimdir.Nedense gitar çalmak ayrı bi havadır.
Salona gittiğimde dün geceki yaptığım keyiften sonra kalan rezilliği gördüğümde gitar kursundan sonra hemen dönmem gerektiğini farkettim.Salon çok dağınıktı.Koltuğun üzerinde battaniyem, kalan cipslerim , tek başıma bitirdiğim paket çikolata,laptopum ve telefonum vardı. Telefonumu koltukta alıp mesaj olup olmadığına bakıyorum ve anneannemden cevapsız arama olduğunu görüyorum.Hemen geri arıyorum.
"Alo,tatlım nasılsın?"
"Ben iyiyim anneanne sen nasılsın?"
"Ben de iyiyim tatlım.Bak sana birşey söylicem.Bugün yine sana gelicem bitanem.Bir hafta sende kalırım hem okuldan geldiğinde de yemeğin hazır olur."
Bunu duyduğum anda bir anda mutlu oluyorum."Bu harika anneanne.Çünkü artık hep aynı yemeklerden sıkılmıştım.Geliceğine çok sevindim anneanne.Ama benim şimdi okula gitmem lazım.Sen kendi anahtarınla eve girebilirsin."
Anneannemin böyle bir günde gelmesi şu an salondaki bu manzara yüzünden ekstra güzeldi.Neyseki canım anneannem vardı.Bu yüzden sanırım çok şanslıyım.Yani en azından annem olmasada.

Kimya sınıfına giderken Umut yanıma geldi."Nasılız bugün?"dedi fakat her zamanki gülümsemesi bu sefer  yoktu."İyiyim ama sen pek iyi görünmüyorsun."dedim.Başka tarafa baktı ve "Yani evet ama neyse ya boşver." Dedi.Onun derdini bana anlatmasını istiyordum ama anlatmayacağından da emindim.
"Gitar kursuna kalıyorsun dimi?" Kumral saçlarını geriye savurdu.
"Evet, kalıcam."
"Güzel"dedi ve gülümsedi.Yanağındaki o muhteşem gamzeyi bir kez daha görmüştüm.

Okul çıkış zili çaldığında Umut yanıma geldi.Kitaplarımı toplarken ona baktım.
"Beni mi bekliyorsun?"
"Evet beraber gidelim."dedi ve gülümsedi.
Gitar kursunun yapılacağı sınıfa girdik ve sınıfta 10 kişi falan vardı.Herkes elinde birer gitar ile taburelere oturmuştu.Bizde Umut ile birer tabure bulup herkesin oturduğu yere oturduk ve gitarlarımızı hazırladık.Benim siyah olan gitarım sanırım Umut'un çok hoşuna gitmişti.
"Vayy, siyah.Güzel tercih.Asil bir renk."
Dedi ve ardından kendi gitarını çıkardı.Onun gitarı ise gökyüzü mavisi rengiydeydi. "Seninki de güzel tercih.Sonsuzluğun rengi olan mavi..Çok severim bu rengi."
Umut bana yandan bakıp gülümsedi ve yine o gamzesini görünce eriyip bittim bir anda.Ama bu şokum kısa sürdü çünkü hoca birden sınıfa girdi.
"Selam arkadaşlar , oturabilirsiniz.Herkes burada mı acaba? Sanırım gelmeyenler var çünkü bu kadar az kişi olamayız.Neyse öncelikle herkesin kendisini tanıtmasını istiyorum.Beni zaten hepiniz  tanıyorsunuzdur.İsminiz ve hayatta en çok yapmaktan hoşlandığınız şeyler neler bakalım?"
Melike hoca lafını bitirdikten sonra en baştan herkes bu sorulara cevaplarını söyledi.Bana sıra geldiğinde ayağa kalktım. "Adım Burcu.Hayatta en çok yapılamayacak şeyleri denemeyi severim." dedim ve Melike hoca dudaklarını büzdü. "A,bu ilginç Burcu.Peki neden yapılamayacak şeyler?"
"Çünkü onlar nereyedeyse imkansız şeylerdir.Ve ben imkansızları severim.Normal şeyleri herkes yapabilir zaten."
Konuşmamı bitirdikten sonra sınıfta bir sessizlik oldu.
"Hmm , bu güzel.Peki sıradaki."
Ben oturunca Umut kalktı ve saçlarını geriye atıp, konuşmasına başladı.
"Adım Umut.Bende hayatta yapılması zor olan şeyleri denemeyi ve bunları deneyenleri severim." dedi.
O anda birden suratımın kızardığını hissettim.Ama hemen üstüme alınmamalıydım.
"Pekala Umut.Siz ikiniz oldukça farklısınız.Ama muhteşem bir ikiliye benziyorsunuz."
Umut yerine oturup bana baktı ve göz kırptı.İşte o an yerin dibine girmek istedim.
İlk gitar dersi bu şekilde tanışma ve biraz nota çalışmasıyla geçmişti.Umut'un cevabı hala aklımdan çıkmıyordu.Kurs çıkışında beni eve bırakmak için ısrar etti.Bende kabul ettim.
"Nasıldı ama?Kabul et güzel cevaptı."
İstemsizce bir kahkaha patlattım.
"Evet , öyleydi ama neden böyle bi cevap verdin ki? "
"Çünkü gerçekler.Yani bunları deneyenlere bayılırım.O değilde Melike hocanın dediği gibi biz muhteşem bir ikili olabiliriz bencede."
Umut bunu soyledikten sonra hafiften omzuma vurdu ve kahkahalara boğuldu.
"Aynen olabiliriz ama denemeyelim bence."
Sonra Umut birden durdu."Neden,nasıl yani?"
"Yani denemeyelim işte.Neyse ya boşver.Hadi burdan sen evine git.Zaten benim evime geldik sayılır.Anneannem bugün evde o yüzden aman sakın seni görmesin.Dilinden kurtulamam valla."
Umut az öncekinden biraz daha solgun bir ifadeyle yapmacık bir şekilde gülümsedi ve yanımdan ayrıldı.