The Unseen

Chapter 1

             
                        CHAPTER 1

GRACE

Madilim ang paligid, umuulan kahit na umaga ay parang gabi. At ito ako nag lalakad kasabay ang mga taong naka payong sa kalsada, yes ang raming tao dito pero bakit parang nag iisa ako?, walang kasama?

Oo nga pala nakalimutan ko I'm just a nobody to them..

Habang naglalakad ako ay nakita ko ang mga schoolmates ko nag tatawanan sa isa't-isa tila walang pakialam sa ulan..
huminto ako at pinagmasdan sila. napakasayang tignan at unti-unti akong napangiti, pero nawala agad ito saking mga labi..

'Bakit hindi nalang ako maging kapahera nila?' tanong ko sa isip ko 'yong parang walang problema sa buhay?'

Napabuntong hininga nalang ako at nag patuloy sa palalakad patungo sa bahay namin..

Ng papalapit na ako sa pinto ay marinig ko ang sigaw ni mama..

"hayy ito na naman sila" bulong ko

"LASING KA NANAMAN? UMAGANGANG UMAGA!!?" sigaw ni nanay kay tatay..
"eh anong paki mo!!?, buhay ko to at walang kang pakialam sa mga gagawin ko!!!" pasigaw na sabi ni tatay at nag tapon ng baso sa mesa..

Pagpasok ko sa bahay ay dumaritso agad ako sa kwarto ko at humiga sa kwarto hindi na ako nakinig sa pag sisigawan nila nanay at tatay.. hindi naman sa wala akong pakialam, wala lng talaga akong mgawa..

Ang bahay namin ay malapit lng sa eskwelahang pinapasukan ko..
si tatay ay isang construction worker mabait naman si papa pero kung wala syang trabaho ay umiinom ito..

si nanay namn ay wlang trabaho at sa bahay lang.
nag iisa akong anak nila nanay at tatay at wala araw na hindi ko hiniling na mag karoon ng kapatid..

sa tingin ng iba ay isa akong normal na tao..

pero hindi

hindi ako normal at yon ang pinakaayaw ko sa sarili ko..

ang dahilan kung bakit ako lumalayo sa halat ay dahil sa pakakaroon ko ng  INNER SELF.

Yes literal akong may inner self..
hindi ko alam kong bakit ako nag karoon ng ganito..

ang pangalan nya ay Gray, isa ang masama kong katangian..
ayaw ko siyang mapalabas dahil gusto nyang manakit at maghiganti sa mundo..

nalaman ko na may roon akong gamitong katangian ng bata ako..

Flashback

"Grace!"
napatingin ako sa mga kalaro ko..

"bakit?" tanong ko

"totoo bang masamang tao ang tatay mo?"

"hindi masama ang tatay ko"

"eh, bakit sabi ng mama ko masama sya..!!"

"Ah! masama ang papa nya!"

masama

masama!

masama!

"hindi totoo yan!" siagaw ko at biglang nag dilim ang paligid ko at parang huminto ang oras.

biglang may batang kamukha ko ang lumitaw sa harap ko

'Grace' sabi into

'huh? sino ka?' tanong ko sa bata
'bat magka mukha tayo?'

'ako si gray at kakampi moko inaaway kaba nila?'

'Oo, sabi nla masama c papa' sagot ko sa kanya..

'tutulongan kita.. sambatin mulang ang pangalan ko'

tumago lng ako sa kanya..
bilang limiwanag at nag balik ang lahat..

"masama ang papa mo" sabi ng isa pang kalaro ko..

inalala ko ang nga sinabi ni Gray, ang dapat ko lang gawin ay sabihin ang kanyang pangalan..

"GRAY" bulong ko..

bilang parang natulak ako sa loob ng  sarili kong katawan at isipan..

ang mga sumunod na pang yayari ay hindi ko ginusto..
sinasakat ko na ang mga kalaro ko..

"Ahhhh!!!" sigaw ng mga kalaro ko habang tumatakbo

"halimaw! halimaw" sigaw ng mga ito habang akoy tumatawa lang

"wag mo silang saktan!" sigaw ko
pero wala lng sakanya..

ang huli kong natatandaan ay ang mga tawa nito ng bilang dumilin ang paningin ko..

-end-

Napa bugtong hininga nalang ako..

yon ang dahilan kung bakit gusto kong mapagisa,
ayaw ko na kasing makasakit pa..

humiga na ako sa kama at hinayaang makatulog..
.
.
.
.
.
.
.
-------------
A/N: :) hehehe
             hi! first time ko pong mag
             sulat:), tnkx! haha