MAN HATER

Chapter 1: Introduction

Tok tok tok! “Ms. Blair, wake up. It’s time for your breakfast.”

zZzzZZZZzzzZzz

Tok tok tok! “Ms. Blair, wake up. Your mom is calling you. Breakfast time”

zzzzZzzzZZzz

Tok tok tok!

Ano ba yan! Aga aga may kumakatok. Nag-eenglish pa! Sosyal! Inaantok pa ko e! tsk.(--.) zzZzzZ

Tok tok tok! “Ms.Blair. wake up please”

Hay ang kulit talaga oh! Ang aga pa sabi e! inaantok parin ako. (.--) zzzzz

Mga ilang saglit.. ui! La na si yaya. Hinayaan na siguro ako. YES! Makakatulog na ulit ako ng mahimbing. (--.) zZZzzZZZzZZ

Maya maya. Nagulat nalang ako ng may biglang kumatok ng pagkalakas lakas sa pintuan ko. Katok pa ba tawag dun? hays!

BLAG! BLAG! BLAG!

“Hoy Blair! Gumising ka na dyan! Anong oras na! Aba! Hoy! Uulitin ko lang sayo! Di na ang pagkakain pupunta sayo! Di ka senyorita dito! Bumangon ka na dyan bago kita buhusan ng kumukulong tubig dyan!”

Ha?? Ano daw?? Kumukulong tubig? Nooo! Masisira beauty ko! Tsk!

“Oo na! oo na! bababa na ko! Kanina pa ko gising! Nasa banyo lang ako!” okay. Palusot. Hahaha!

“BILISAN MO!” hay naku. Atat?? Gutom na siguro si Cruela De Vil. Hahaha! Kilala niyo yun? Ung matandang babae sa 101 dalmatian? Yung gustong kunin ung mga aso? Hahahah! Basta sya na yun! Tawag ko kasi sakanya yun e. haha! Oh sya! Tama na. makabangon na. Bangon, diretso banyo, hilamos, toothbrush, suklay. Ok na.

Pagkababa ko, nakahain na ang breakfast. May hotdog, ham, bacon, egg, fried rice, plain rice, juice and fruits. Ohhhh! HEAVEN! Kuha nito, kuha nun. Kain nito, kain nun. Ohh! BUSOG! Pagtingin ko sa orasan, 7am na. mag-aayos na ko para sa klase ko. 8:30 pa. Aalis na sana ako sa kinauupuan ko ng mag-salita si Cruela. Este, ‘Mommy’.

“Hoy Blair” .Maka- hoy naman toh. Kala mo kung sino. Bulong ko sa sarili ko. “Ano yun Blair? May sinasabi ka ba?”

“Ah wala po Cruela! Ay este Mommy” ano ba yan! Nadulas pa. hahah! J)

“Ah. Ang sasabihin ko lang first day of school mo ngayon. Ayusin mo pananamit mo. Di yang porma o muka kang tambay sa kanto o pagala galang babae dyan at mukang rakistang ewan na ang panget naman tingnan sa isang babae..

Grabe naman makapang-lait toh!

..tandaan mo nag-aaral ka sa isang sikat na school. Wag mong dudungisan pangalan ng daddy mo. Manamit kang gagalangin ka ng tao. Gayahin mo mga ate mo”

“Yea right Blair! You’re so baduy kasi sa damit mo. As if you’re not a daughter of daddy. Unlike us, we’re so sossy and high standard. Not like you. Cheap rocker! Like squatter! Hahaha!” Sabi ni Claire.

“You’re right Claire! Hahah! Oh by the way Blair, in school act as you don’t know us. I don’t want kasi to ruin my image. OUR image. Okay? hahha! Buti napagtyagaan ka ni Stiles noh? He’s so gwapo pa naman. Di bagay sayo!” dagdag naman ni Rosalie. Hay naku! Inggit lang sila! Ay ewan! Aga aga binubwisit ako ng mga toh! Sampid naman! Makaakyat na nga! Hay! Kainis!

Sa kwarto, naupo muna ko sa kama ko. Hayy! Daddy! Sana nandito ka ngayon. :’( Makita mo sana kung pano ako tratuhin ng step mom and step sisters ko. Huhuh. Daddy! Oh yah! Tama nga kayo ng nabasa. They’re just my step step. Hahha! Di pa pala ako nakakapg-kilala noh? Okay.

I’m Blair Wainright. 17years old. Half Filipino, Half British. So, mestisa ako! ^^, Currently in my 3rd year in college sa Harvard University taking up HRM major in Culinary. School of rich kid. Sa sobrang mahal ba naman ng tuition e! pero okay lang. we’re rich naman e. yaaabbaang! Haha! We have business kasi. Actually my dad. Mga hotels and restaurants. Sila ni Mama Joy. My real mom. Wanna know where she is? She’s with papa Jesus na. She died because of cancer. Sabi ni daddy nun, nung nabubuhay pa siya, my mom died when I was 5 years old. Sobrang nagiiyak ako nun. Lagi ko sya napapanaginipan. Hinahanap hanap. My dad treat me as a princess. Lahat ng luho ko masusunod. Breakfast in bed pa. kaya kung natatandaan nyo sabi ni mommy Anne, di na pagkain ang lalapit sakin.

 Until one day, dad introduce me Mommy Anne. Nakilala niya ito sa club. She’s working as a waitress. At laging umiinom si dad nun halos everyday naglalasing, nagging regular customer na sya dun until na’develop sya dun kay Mommy Anne. They’re not married. Kasi kasal si dad kay mama Joy. And ayaw ko daw dn magpakasal si daddy nun. Di rin sila nagkaanak. I don’t know why. But si Mommy Joy may anak sa other guy. Sa first asawa niya. Si ate Claire and ate Rosalie. But I’m not used to call them Ate. Kasi dba sa ibang bansa wala naman ate? Nakasanayan lang. at kung napansin nyo, mga katulong sa bahay english speaking! Because my dad can’t understand tagalog. Kaya ayun! Sosyal dba? :D Dahil dun di sila kinasala at kaya galit na galit sakin ung mag-iina. Bakit kaya? Di lang sila nakasal? May pakay ba sila? Ay ewan!

One day when my dad is on his way to meet the clients, accident happened. Car accident. At dahil matindi ang tama sa ulo ni dad, nagkaroon ito ng internal bleeding at agad kinamatay ni daddy. I was 11 years old that time. at dahil nun, naiwan ako kay Mommy Anne. The business of my mom and dad dapat ako ang mag-handle. Kasi only child nila ko. But that time I was still at young age kaya si Mommy Anne ang nag-handle. That’s why I studied HRM. So at the right age, na kaya ko ng i-handle ang business nila, atleast may background ako right?

That I was so depressed when my dad passed away, I usually go to the nearest park. Dun ako umiiyak. Pag sa bahay kasi inaasar lang nila ko. I met a boy named, Stiles. 12 years old sya nun.  He’s the one who always try to make me smile. Kinocomfort niya ko lagi. Binibigyan ng chocolate kasi alam niya eto yung magpapawi ng iyak ko. I love chocolate kasi. At dahil dun, lagi na kami nagkikita sa park. Naglalaro. Childhood friend kung baga. But now hindi na! he is now my boyfriend! J mag 2 years na! future husband! Choos!

So ayun. Yan ung kwento ng buhay ko. Nga pala, nakalimutaan ko na sarili ko iintroduce. Haha! I love music pala. Especially rock songs. Not totally rock na screamo na ha. Katulad ng Paramore, Avril Lavigne, etc. basta masasayang song! Lively! But in school. Iba. Malalaman niyo as story goes! J

At dahil sa kakakwento ko sainyo, di ko namalayan 8am na! OMG! Ma’lalate ako!! Dali dali akong naligo, bihis and shooo! Alis ng bahay! Suklay sa daan. Haha! Walking distance lang kasi. At ng makarating na ko sa gate ng school. Konti ayos. At kunwari hindi hinihingal. At naisip ko. This is it. This is another pretending game of my life. Hay! Kaya mo yan Blair! Aja! J

***

A/N!

Oh ayan! Chapter 1 palang pero mahaba naaa! Haha! Psimula ko sainyo. Para you don’t find it boring. Like palang ni Blair yan. J Stay on for another chapters.

Nag-iisip palang ako ng mga casts. So wait niyo lang! J

PLEASE! VOTE AND LEAVE COMMENT pleassee??