Colourless Rainbow

Part (2)

Jaehyun's pov: ဒီေန႔ hyung က်ေနာ့ကို လာႏႈိးေပမယ့္ ခါတိုင္း မနက္စာျပင္ဆင္ေပးေနတဲ့ omma အသံ omma ကိုစေနာက္ေနတဲ့ appa အသံမၾကားမိသလိုပဲ.... ဒါနဲ႔ က်ေနာ္လည္း အဝတ္လဲပီး ေအာက္ထပ္ဆင္းလာလိုက္တယ္ ... omma အခန္းထဲလည္းေရာက္ေရာ omma ေနမေကာင္းဘူးဆိုတာ သိလိုက္ရတယ္...

Ten: Jaeေလး သား omma မ႐ွိေတာ့ရင္ appaနဲ႔ Hyung စကားကိုနားေထာင္ၿပီးေနရမယ္ ေနာ္...ၾကားလား

Jaehyun:nae omma :(

ေန႔လည္လည္းၾကေရာ က်ေနာ့ကို ဒုတိယအႀကိမ္ခြဲခြာသြားတာ က်ေနာ့အေမျဖစ္မွန္း က်ေနာ္သိလိုက္ရတယ္...

Ommaဆံုးေတာ့ အသုဘ ခ်ၿပီးတဲ့အထိ က်ေနာ္ အခန္းထဲမွာပဲ ေနသလို က်ေနာ့ကိုအေဖာ္ျပဳေပးတာလဲ hyung ပဲ႐ွိတယ္ အသုဘလည္းၿပီးေရာ appa ကအားမငယ္ဖို႔ hyung ကိုေရာက်ေနာ့ကိုပါ အားေပးခဲ့တယ္....

Omma မ႐ွိတဲ့ အခ်ိန္ကစၿပီး Hyung ကက်ေနာ့ဘဝရဲ႕omma အလင္းေဆာင္ေပးသူပဲ

က်ေနာ့မ်က္ႏွာညႇိဳးေနတာ ေပ်ာ္ေနတာကစ သူအကုန္ သိတယ္ က်ေနာ္လည္း သူ႔ကိုခ်စ္တယ္ မနက္ဆို hyung မ်က္ႏွာမျမင္ရရင္ အ႐ူးတပိုင္းပဲ... က်ေနာ္ အဲ့ေလာက္ကိုခ်စ္တာပါ.....

ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ သူ႔ကိုထိုအခ်ိန္က ခ်စ္တယ္ဆိုတာ အျဖဴေရာင္လား ဆိုတာမခြဲတတ္ခဲ့ပါ

********************************

Taeyong's pov..

Omma ဆံုးတဲ့ေနာက္ပိုင္း appa က company တဖက္နဲ႔မို႔ က်ေနာ့ကိုေရာ Jaehyun ကိုပါဂ႐ုမစိုက္အားေတာ့ပါ.. အဲ့ခ်ိန္ကစပီး က်ေနာ္ကပဲ Jaehyun ကို appaလိုေရာ omma လိုေရာေစာင့္ေ႐ွာက္ခဲ့တယ္ သူကအရမ္း အသည္းယားဖို႔ေကာင္းတယ္ ပိုးဟပ္ျဖဴေလးလိုပဲ က်ေနာ့ကိုလည္းခ်စ္မွခ်စ္ က်ေနာ္လည္း သူ႔ကိုခ်စ္မိတယ္.... က်ေနာ္ omma ဆံုးတုန္းက စိတ္ဓာတ္က်ေနတဲ့ ခ်ိန္ သူ႔ကက်ေနာ့ ထက္ေတာင္ပိုဆိုးမလားပဲ.... က်ေနာ္နဲ႔ သူ အခ်င္းခ်င္း တေယာက္ကိုတေယာက္ ေဖးမခဲ့တယ္ က်ေနာ္ သူ႔ကိုအရမ္း ခ်စ္တယ္.... အဲ့ခ်စ္ျခင္းေမတၱာက အျဖဴေရာင္ခ်စ္ျခင္း မဟုတ္ဘူးဆိုတာ က်ေနာ္ခံစားမိ ခဲ့တယ္ သူကေရာ အဲ့ဒါကို သိပါ့မလား....

********************************

After one year later,

Johnny's pov: