Kaçırma Görevi ★ Park Jimin (One Shot)

~GERÇEKLER~

- Angellina , bir o yana bir bu yana gidip gelmekten vazgeçer misin ?

Ayaklarıma hakim olamıyordum ki. Nasıl başarmamı bekliyordu ?

Gelen uyarıyı takmadan bir elimle sıkıca tuttuğum telefonumu diğer elimin içine çarparak devam ediyordum gelin odamın içindeki turlarıma.

- ANGEL !

- Duramıyorum Evil. Ya bir sorun çıkarsa ?

- Merak etme. Az önce Yoongi ile konuştum. Jungkook'un tarafında da her şey yolunda.

- İçimde kötü bir his var yine de. Rahatlayamıyorum.

Camın kenarına gitmem için zorluyordu ayaklarım beni.

Vücudum beynime acı çekmesini emrediyordu adeta.

Dışarıdaki kalabalığı görmem zaten patlarcasına hareket eden kalbimi daha da hızlandırmıştı.

Arkamı döndüğümde gelinliğimin kuyruğuna takılmamak için bacaklarımı sağa ve sola salladım.

- Evil , şu halime bak !

Hafif bir gülümsemeyle koltuğundan kalktı ve yanıma gelip sarıldı.

Biraz da olsa kendimi güvende hissetmiştim.

Çekildiğinde gözünden akan yaşı fark ettim ve koluna vurdum.

- Evlenen benim ! Sana ne oluyor ?

Elinin tersiyle makyajını önemsemeden göz yaşlarını silip beni baştan aşağı süzdü.

- Benden önce evleniyorsun Angel.

Kıkırdadı ve ardından devam etti ;

- Bahse girmiştik , hatırlıyor musun ?

- Şu an bunu nasıl aklına getirebiliyorsun ?

Makyaj masasına doğru ilerleyip saçımdaki tokaları sağlamlaştırıyordum.

- İlk evlenen diğerine araba alacaktı Angel. Bu unutulabilecek bir bahis değil.

Kahkahasının ardından kapının çalması şu an için konuyu değiştirebilir gibi görünüyordu.

- Sen bakar mısın ? Saçımdakileri düzeltmeliyim.

Aynadan bir saniye bile ayırmamıştım gözümü.

Birkaç adım sesinden sonra devam ettim ;

- Kim gelmiş ?

- Yoongi. Ben birazdan geliyorum.

- Ne ?

Hızla kapıya döndüm ve çıkmak üzere olan kuzenime baktım.

- Beni yalnız bırakamazsın. O içeri girsin.

İkisi de aralık olan kapıdan benim telaşıma bakıyordu.

Yoongi'nin elini hareket ettirdiğini fark ettiğimde sessizce bir şeyler söylediğini gördüm.

Duyamıyordum.

- Angel birkaç dakika sonra geleceğim. Yoongi benimle özel bir şey konuşacakmış. Merak etme ayrıca. Daha Jungkook'un kolundayken , o çiçek yaprakları dolu yolda yürümene en az yarım saat var.

Hafifçe gülümsedi ve kapıyı kapatmadan önce dudaklarıyla sessiz bir şekilde "Birazdan gelirim" dedi.

- Çabuk ol !

Kapanan kapı ardından masanın aynasına geri dönüp makyajıma baktım.

Güzel görünen birisine bakıyordum. Evet ama bu beyazlar içindeki kişinin ben olduğuma inanması zordu.