Ex "BoyFriend "[ChanBaek]

→11←

Tamam diyorum atmayacağım bölüm diyorum ama yorumları okuyunca dayanamıyorum. 😂
Ve lütfen bölümleri atlamayın. Hayalet okuyucuda olmayın. Ben sizi kırmıyorum sizde minik kalbimi kırmayın. 😊

.
.
.

My Angel:
Kapıyı aç

Baekhyun beş dakikadır baktığı kısa mesajı sonunda attığında kısa adımlarla binanın içine girmişti.

Heechulla rahattı o yüzden orada kalmak onun için en iyisi olacaktı.Yeni kaynaşan arkadaşlar olsalarda ona sırrını saklayacak güveni vermişti.

Yurdun kapısına geldiğinde  derin bir nefes alarak hafif aralık kapıdan içeri girdiğinde
gözlerinin önüne gelen anılarla burukça gülümsedi.

İyi zamanlarından çok  birlikte kötü zamanları olmuştu.Sabahın erken saatlerinden birbirine karışan sesleri bile özlemişti.
Tüm bunlardan onun için vazgeçmeye değer miydi hala bilmiyordu ama  uzak kaldığında  iyi olacağına bir şekilde inanıyordu.

Kendi odasına doğru ilerlerken hala bir odası olduğundan bile şüpheliydi aslında.  Kapısına gelince aklına gelen ayrıntıyla eli kapı kolunda durmuştu.

"Hayır lütfen odasını değiştirmiş olsun"
Daha seslice yaptığı aptallığa söylenirken iç taraftan kapının açılmasıyla  kafasını yukarı kaldırmıştı.

Chanyeol karşısındaydı. Ama hiç Chanyeol gibi görünmüyordu.

Üzerinde ona en son aldığı  hoodie  ve eşortman altınlaydı. Hoodienin yakaları yıpranmıştı.

Uzun olanın saçları uzamış saç bukleleri birbirine girmiş, göz altlarında belirgin halkalar hemen fark ediliyordu

Baekhyun uzun süre incelediğini fark ettiğinde hızla bir adım geri çekilerek kokusuyla bile afalladığı adamdan uzaklaştı.

"Baekhyun"
Güçsüz haflerden oluşan ismi kulaklarına ulaştığında tekrar gözlerine bakmamak için hızlıca içeriye geçmişti.

Oda bıraktığı gibiydi, en ufak bir değişiklik yoktu ,tek fark yatağı dağınıktı.

"Geldin... Ö-özledim seni "

Chanyeol  kapıyı kapatıp arkadan kollarını zayıflamış bedene sardığında Baekhyun nefesinin teklemesine karşı gelememişti.

İki yıl boyunca kendine verdiği sözlere sırt çeviriyordu. Yine ona karşı koyamayan aciz bir insana dönüşüyordu.

Chanyeol hasretini çektiği bedene kollarını daha sıkı sararken gözleri yanmaya başlamıştı

Kendi aptallığı yüzünden onu kabetmişti.

Biliyordu...

Alnını Baekhyunun omuzuna yaslayıp derin nefesler alırken iki yıldan sonra duyduğu sesle tüm beni titremişti.

"Bırak! "

Uzun olan sert çıkan sesi umursamadan ona biraz daha sıkı sarılırken Baekhyun uzun kollardan çırpınarak kurtulmaya çalışıyordu.

"Sana.o. iğrenç. ellerini.çek. bedenimden .dedim. Piç "diye bağırmasıyla Chanyeolün kolları gevşemişti.

Bir deliyi andıran gülüşle geri çekildiğinde Baekhyun arkasını dönmüş yüzüne tüm hırsıyla bir tokat attı.

Tokat sesi odada yankılanırken Chanyeolün yüzündeki her bir kas işlevini kaybetmişcesine hareketsizdi.

"Benden uzak dur. "Diye Baekhyun yeniledikten sonra yeri aynı olan valizini alarak dolaptaki eşyalarını hızla toplamaya başlamıştı.

.
.
.

"Ö-özür dilerim. Sevgimize ihanet ettiğim için... Sana  verdiğim sözlere ,her şeye ihanet ettiğim için özür dilerim. İlişkimizi kurtarmam için bana tek bir şans, ver Baekhyun. Yemin ederim hiç bir hata yapmayacağım. "Demesiyle Baekhyun duraksamış sinirle üzerine yürümeye başlamıştı.

İşaret parmağı Chanyeolün göğsüne değerken inatla gözlerine bakıyordu. Pişmanlığını görmek acısını dinmiyordu. İstediği pişman olmasıydı ama şuan bir işe yaramadığını emin olmuştu.

Canı acısın istiyorsun ,acı çektiğini görmek istiyordu ,evet istediği pişman olması değildi.Acıdan ölecek hale gelmesiydi.

"Kaç kere ihanet ettin Chanyeol? Kaç kere ben senin için nefes alırken sen o dudaklarınla başkalarına dokundun?
Kaç kere beni aldattın söylesene? Beni aptal yerine kaçıncı koyuşun? "Diye sonunda Chanyeolün sırtı duvara değdiğinde sessizleşmişti.

"B-bir kere yemin ederim ki o gece tekti. Kötüydüm. Sana, senin kokuna ihtiyacım vardı. Ama yoktun. Senin için iş, hayranlar her şey benden önce geliyordu . Bensiz de mutluydun ama ben sensiz hiç mutlu değildim. O lanet gecede dizinin  finalini kutluyorduk. Senin yanımda olmanı istiyordum. Benim başarılarımla gurur duy istiyordum insanlar beni teprik ederken gözlerimindeki ışıltıya ortak ol istemiştim. ama yoktun. Lanet olsun ki yoktun.

Sonrasını hatırlamıyorum. O güne dair hiçbir şey yok. O kıza nasıl dokunduğumu bile hatırlamıyorum. Baekhyun yemin ederim kimse olmadı. Bu iki yılda delirdim. Kendimi her şeye kapattım. Yokluğunla sınanmak cehennem azabı gibiydi. Sadece...nefes aldığını bilmek ama sana ulaşamamak... Ne olur tek bir şans ver bana, bize  yemin ederim yüzünde en ufak bir asılmaya bile izin vermeyeceğim meleğim...Senden başka kimsem yok Baekhyun. Arkadaşım dostum, kardeşim, sevgilim, ailem sensin bunu sende biliyorsun bunları kendi lanet boktan hatam yüzünden  kaybetmek istemiyorum. "

Diye elleri Baekhyunun ifadesiz yüzünü bulduğunda Baekhyun bir adım geri çekilip tekrar valizine ulaşmıştı.

Valizi kapatıp dışarı çıkarken Chanyeolün bileğini tutmasıyla derin bir nefes aldı.

"İlk ve son şansın.Senin gibi bir pislik değilim. Senin gibi karaktersiz birini sevdiği için kalbimi suçlayamam. Çünkü bilmiyordu. Ama artık biliyor. Yinede dene... "Diye bileğini kurtarıp hızlıca evden çıkarken Chanyeol yere çökmüştü.

"Nefes almam için bana sebep verdiğine seni pişman etmeyeceğim meleğim. ''