Bir çoğu kez üzüldük.
Bazen fena dağıttık.
Göreceğimizi gördük.
Ertesi gün daha kötüsünü tattık.
Kırıldık abi,
Kırılırken fark etmedik.
Gözümüzün önünden kalktı gitti.
Giderken elveda bile demedi.
Üzüntüyü düşünmezdik.
Sevinçi zaten bilmiyoruz.
En güzel hevesimizden vurdular abi.
Kalkıp gitme diyemedik.
Diyemezdik.
Sevdik , sevdalandık.
İmkansıza vurulmuştuk oysa ki.
Olmayacağını bile bile,
Oldurmak için uğraştık durduk.
Büyük kaybederiyoruz oğlum.
Kırıklarımız keşkelerimizi geçti.
Gözlerimiz kan çanağı,
Dudaklarımız mosmor,
Saçlarımız beyazlamaya yüz tutmuş,
Oysa sen sevdalandığım,
Sen değişmeyen tek şey,
Sen beni çok kırdın.
Kırıklarımı öpsen geçer mi bilmem,
Ama her özürün yeri,
Her telafi yara bandı,
Kırıldım abicim,
Bir çoğu kez kırıldım...
