Burning Hel

Uno: Beware of Hel

Warning: Danger ahead of you

Hel Madison

Wala namang taong gustong masaktan di ba? Walang taong nag eenjoy sa sakit at misery na pinagdadaanan.

" Please, maawa ka! 'Wag mo kong patayin! "

" Manahimik ka dyan! Tatahimik ka o mas papatagalin ko pa ang pagdurusa mo? " sabi ko sa kanya habang nakatutok ang kutsilyo na gusto kong gamitin sa kanya.

Ano bang magandang way para patayin to? Kainis! Ayaw gumana ng brain cells ko.

By the way, she is Ruth, my schoolmate. Inis sya sakin because I am one of the leaders sa school production ng year level namin, dahil sa kapalpakan nila, nag rant ako. Ang ending, nainis sya sakin.

Based on my sources, she hates me kasi daw bungangera ako. Well, the feeling is mutual. Buti na lang feeling lang ang mutual samin at hindi mukha. Ghad! Mahirap na pag pareho kami ng mukha, ayun ata ang ikakamatay ko.

Tska, kung mahilig ako mag rant, at least I have a good teeth and breath, unlike her, bungi bungi na nga, bad breath pa!

Holy shit! Bright idea!

" Anong toothpaste mo, Ruthanga? "

" Colgate na white" kabadong tugon nya sa akin

Go on, that is right. Be afraid, bitch. Be very afraid.

"Oh? Bat hindi halata? "

"What do you mean? "

" Wag kang mag english, hindj bagay sayo! "

" At bakit? sayo ba bagay? "

" You know what Ruth, you really getting into my nerves. Do you want more pain and misery? "  Nakangiti kong banta sa kanya.

" Oh? Why my dear Ruth is crying? Don't cry you bitch. Hindi bagay sayo ang umiyak. "

" Please, wag mo kong papatayin. Ano bang ginawa k---- akk! "

Hindi na natuloy ni Ruth ang kung ano mang sasabihin o rant nya dahil sinaksak ko na ang lower part ng right cheekbone nya. Hindi pa dun natapos. Pinababa ko ang kutsilyo sa ilalim ng ilong nya, naawa kasi ako baka di makahinga. Mula sa babang ilong papuntang pataas sa ilalim ng left cheekbone nya. Mula sa ilalim ng left ear nya, binababa ko ang kutsilyo sa jawline nya hanggang baba patungo sa right ear. Masayado akong mabilis sa pagtanggal ng bunganga nya kaya hindi sya nakasigaw.

" Oh? Edi walang maingay. Tsk. "

Umiiyak na sya habg umiiling. Buhay pa naman sya, hindi nga lang nakakapg salita.

" I really hate you! I hate you Ruthanga! I badly hate you!"  sumampa ako sa tyan nya at tuloy sa pagsaksak sa kahit saang parte ng upper body nya.

Minsan sa leeg, minsan sa tyan, minsan sa puso. Unti unti nawawala na sya nang hininga.

" Bebenta ko tong bunganga mo Ruth ha? Perfect model to na dapat alagaan ang ngipin. "

I left here there na nawawalan na ng hininga.

Pinunsasan ko ang kutsilyo at nilagay ko na sa bag. Gabi na kaya uuwi na ako sa bahay ko. For sure hindi nila malalaman kung sino ang salarin kahit sumikat pa ang araw kinabukasan.

I am Hel Madison Devonshire. They call me Hel.

Never mess up with me or else you will see you own reflection.